Heiva, het Bora Bora cultuur festival



De Pélagie aan de Oost kust van Bora Bora

Deze drie weken wordt op Bora Bora het Heiva cultuur festival gehouden. Rond een groot feestterrein worden muziek-, dans-, handarbeid en sportwedstrijden gehouden de komende weken. De afsluiting is natuurlijk op 14 juli, de Franse onafhankelijkheidsdag, dat ook hier uitgebreid wordt gevierd.

Op vrijdagochtend gaat Nils duiken, hij ziet o.a. prachtige, statige adelaarsroggen. Ik heb nog te veel last van mijn verkoudheid, dus ga niet mee. In plaats daarvan ga ik naar de kano-races kijken. Wel aardig, maar niet heel spectaculair. Er zijn relatief weinig toeschouwers.

rachtige hoofdtooien

Vrijdag avond treden twee zang/dansgroepen op. De eerste is voornamelijk zang, een beetje statisch, maar wel mooi. De tweede dansgroep vertelt een verhaal: de inheemse planten worden gered en boven op de berg geplant, zodat ze niet verloren gaan. Deze uitleg wordt verteld in 3 talen, Polynesich, Frans en Engels. Het is een soort musical met zang, veel dansen en vooral ook opzwepende muziek. De band trommelt alsof hun levens er van afhangen; zweetstraaltjes lopen over hun gezicht. De bamboestokken waarop geslagen wordt, dreigen te breken; de dirigent moet ze ondersteunen met zijn knie!

 

De danseressen hebben alle leeftijden

Het dansen is spectaculair, de enthousiaste mannen geven een extra dimensie aan het verhaal. Vooral de laatste dans heeft prachtige kostuums van "natuurlijke" materialen, raffia, veel schelpen en parelmoer ter versiering. Ze dragen de hoofdtooien die we 2 dagen geleden gemaakt zagen worden. We genieten enorm! Het publiek bestaat grotendeels uit de lokale bevolking die op de grond en op zelf mee genomen stoelen zit te kijken, die plaatsen zijn gratis. De tribunes worden voornamelijk bevolkt door buitenlanders, vooral veel hotelgasten.

Zaterdagavond gaan we met Ben en Anya eten in het dorp en weer naar een dansvoorstelling kijken. Ook nu is het eerste deel een beetje tam, er wordt, vind ik, ook minder goed gezongen. Het tweede deel is weer erg spectaculair. Prachtige costuums, opwindende muziek en ook weer schitterende hoofdtooien.

Prachtige kostuums, ook voor de mannen

Ook nu genieten we net zoveel van het publiek langs de kant, waar we zelf tussen in staan, als van de voorstelling.

Het weer werkt overigens nog niet mee. Er komt veel wind en regen aan later komende week dus het vertrek voor onze volgende grote oversteek moet even worden uitgesteld. Zondag varen we naar de oostkant van BoraBora.

 

Er liggen daar prachtige hotels met rieten huisjes vlak boven 

Samen met de regiseur

het prachtige blauwe water van de lanune. Nou ja, het riet is van plastic, het ziet er redelijk uit maar scheelt enorm in onderhoud. De gasten betalen zo'n 800-1000 dollar voor dit schitterende uitzicht, wij hebben het gratis! We willen een kijkje nemen in een van de hotels, maar dat gaat niet: alleen voor hotel gasten! We maken wel een wandeling over een van de eilandjes, leuk. Het is een rustige nacht, de heiva muziek is ver weg.

 

Maandag varen we door naar de prachtge zuidpunt, daar willen we gaan snorkelen. Het is wel spannend door een de nauwe doorgang. Gelukkig staat de zon hoog dus kunnen we de ondieptes goed zien. Als we ons anker willen uitgooien doet de ankerlier helemaal niets! Twee uurtjes geleden ging het anker ophalen nog prima! We beginnen met de simpele zaken te checken, de switch staat goed en de aan/uitschakelaar staat wel onder spanning. Maar er gebeurt nog steeds niets. Dan maar terug naar onze mooring in Vaitape, dan kunnen we daar verder kijken. 

Wandelen op het eiland in de lagune

Daar liggen we nu, we hebben nog een aantal zaken gecontroleerd: er staat wel spanning op de motor van de ankerlier, maar die doet niets, doorgebrand of zo? Morgen gaan we terug naar Raiatea, dan kunnen ze er daar naar kijken en indien nodig een nieuwe ankerlier bestellen. Als die uit Amerika moet komen zijn we hier nog wel even. Nou ja, we zien wel.