Dugongs, Zeekoeien

Een plaatje van een zeekoe, dugong, van het web

Zondagavond begint het te waaien en te regenen en maandagochtend giet het nog! Pas even na de middag klaart het op. We gaan snel aan de slag om toch nog weg te kunnen, uitklaren, boodschappen en verse groenten halen en natuurlijk de mooring betalen. We zeggen onze vrienden hier gedag en varen om 16:00 de baai uit. Nils voelt zich niet helemaal lekker en gaat onder zeil. Ik, Hanneke, worstel met golven en wind om de baai uit te komen. De motor moet bij in de luwte van het eiland, maar uiteindelijk zit ik om half 8 aan een opgewarmd blikje bonen met vlees.
Om half 10 dinsdagochtend gooien we ons anker uit in de baai van Epi. Het is onrustig op de ankerplek, maar als later de wind naar het Oosten draait, liggen we heerlijk. Hier zouden veel schildpadden en dugongs, zeekoeien moeten voorkomen. We zien al snel wel vijf schildpadden om de Pélagie, maar de zeekoeien laten het nog afweten. Zeekoeien komen voor in tropische ondiepe zeeën en baaien en leven van zeegras, net als de schildpadden. Het is een bedreigde diersoort, hun leefgebied wordt aangetast, maar hier komen ze nog voor!

De bakker bakt vers brood, lekker!

Nils voelt zich nog steeds moe, dus trek ik 's middags de stoute schoenen aan en stap alleen in Peltje en vaar op de kust af. Het is gelukkig geen probleem om Peltje op het strand te zetten. Zoals altijd is het leuk om rond te wandelen. Ook nu veel hutjes met palmbladeren maar ook een aantal betonnen huizen en een grote school, die net uitgaat. De schooluniformen zijn nog uit de Engelse tijd. De bakker bakt brood en verkoopt bananenchips. Altijd lekker!

Langs het strand, om zeekoeien te zoeken

Bij hoogwater zouden de zeekoeien bij het strand aan de andere kant van de baai kunnen zitten volgens Tasso, de eigenaar van het kleine resort. Ook kunnen ze bij het eiland zitten tegenover de baai. De volgende ochtend gaan we met Peltje en snorkel spullen op stap, maar we zien wel schildpadden maar géén zeekoeien; een ochtend wandeling langs het strand is ook leuk.
We gaan meteen Tasso vragen om vervoer te regelen naar het andere eiland om daar te kijken. O

Vissers brengen hun vangst naar de kant

Op het strand laden de vissers hun gevangen vis uit. De veerboot heeft gisteravond koelboxen met ijs gebracht, die de vissers nu vullen met vers gevangen vis. De vis wordt meteen gewogen en afgerekend; de veerboot komt de dag erna de vangst ophalen. Zo hebben alle restaurants in Port Villa verse vis, goed geregeld!

Op zoek in een klein vissersbootje

De veerboot heeft ook Isaac en Arthur gebracht die vanuit Australië in de korte schoolvakantie een paar weekjes Vanuatu „doen". Met ons vieren gaan we op zoek naar de zeekoeien in een klein vissersbootje. We varen wat rond, gaan maar eens voor anker, en varen weer wat verder totdat onze visser ineens roept: daar .... en ja daar zwemt een zeekoe in het heldere water. We kunnen hem of haar een tijdje volgen en zien hoe het met zijn grote neusgaten adem haalt boven water, een héél bijzonder gezicht. Als Arthur het water ingaat om met een zwembril onder water te gaan kijken, is de zeekoe snel weg. We zien hem nog een paar keer van afstand, maar niet meer zo dicht bij. Na een uurtje keren we voldaan weer terug, want we horen van onze visser dat niet iedere toerist de zeekoeien inderdaad te zien krijgt!

We zien er uiteindelijk toch een!

Donderdag varen we naar Ambrym, weer een eiland noordelijker. Het is een heerlijke zeildag, langs meerdere eilanden en vulkanen; ook de twee vulkanen van Ambrym liggen te schitteren in de zon. We hebben ons een beetje verkeken op de afstand en op de stroom tegen, we zijn maar net voor donker op de ankerplek, te laat om Arthur, die met ons mee heeft gevaren, bij het resort af te zetten. Hij blijft dus maar op de Pélagie overnachten. Morgen gaan we Ambrym verkennen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com