zaterdag 19 oktober 2013

Laatste stop: Chesterfield rif

Het is ruim 280 mijl van het Huon naar het Chesterfield rif. Ook daar moeten we midden op de dag aankomen, het ziet er best lastig uit op de kaart.
Nils zet het sleepanker uit
We verwachten er 2 dagen en 2 nachten over te doen, maar de eerste anderhalve dag is er veel minder wind dan voorspeld. Dan maar een nachtje langer op zee en in de ochtend aankomen, denken we onbezorgd. Dus dobberen we de tweede dag in de windstilte op een blauwe gladde zee. Maar in de loop van de middag begint het toch te waaien! In één nacht halen we het niet, we moeten er nog 2 nachten over doen. Met de zeilen volledig gereefd gaat de Pélagie nog steeds meer dan 5 knopen, dan komen we 's ochtends in het donker aan. We besluiten onze sleepzak te gebruiken om de vaart uit de Pélagie te halen. Die is sinds Nederland nog niet gebruikt, dus eigenlijk is het een goede oefening. Na een uurtje staat hangt alles achter de Pélagie en gaan we nog maar drie en een halve knoop; dat is beter.
Genieten van vers gebakken brood
Als ik de wacht van Nils overneem, gaan we toch weer bijna vijf knopen; dat is te snel! De zak remt minder af, is er iets stuk? Dat is niet te zien in het donker, ook al is het volle maan. Dan maar een langere weg nemen, we laten de Pélagie zigzaggen naar de ingang van het rif. Ondertussen maken we ons zorgen, is er niet té veel wind om zomaar door een rif te varen? 
Héél veel vogels op het Chesterfield rif


In de ochtend komen we volgens plan om 8 uur bij de de ingang van het rif. Bij het binnenhalen blijkt de sleepzak inderdaad aan flarden! Misschien zat een van de lijnen toch niet helemaal goed, of misschien waren de naden van de zak na 11 jaar gewoon versleten. Eenmaal in het rif kloppen onze kaarten en waypoints precies, zelfs het rotsje waar we ruim langs moeten, zien we in de verte blinken in de zon. Er liggen zowaar nog 2 andere boten, ook weer gezellig! Het gaat prima, we hebben ons voor niets zorgen gemaakt.
Schildpad komt het strand op
Het is ook hier weer schitterend! Het Chesterfield rif bestaat uit een aantal kleine zandeilandjes, sommigen met kleine struik-bomen. Overal nestelen vogels, je ruikt hun poep al van verre! De vogels zitten in grote getale op het strand, in de lucht en op hun nesten, op de grond of in de boompjes. Ook hier zien we schildpadden, niet vanaf de Pélagie maar wel in het water en ook op het strand; schitterend.
Helemaal alleen voor het Chesterfield rif, prachtig snorkel gebied
De zachte en harde koralen voor het strand zijn prachtig van kleur, als we er snorkelen. Er zit veel vis, ook een aantal grote roofvissen en ik zie een grote blauwe trigger-vis. Als we met Peltje aan komen varen, vlucht een haai weg; onder water komen we een schildpad tegen die statig langs zwemt; wat een ongerepte wereld!

Australië wacht, de wind wordt over een paar dagen hard in dit gebied dus vertrekken we vrijdag 18 oktober in de middag voor de 450 mijl naar Bundaberg. Met halve wind en een relatief rustige zee, maken we nu zaterdag 19 oktober, prima voortgang met ongeveer 6 knopen per uur; nog 322 mijl te gaan. We verwachten maandag in de loop van de dag aan te komen, áls de wind gaat doen wat de voorspellingen zeggen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

1 opmerking:

bertdevisser zei

IK hoopte op een Chesterfield couch... Maar toevallig duik ik ook graag en vandaar heb ik dit blogartikel gebookmarkt.

Mooie tip!