Lekker eten op de oceaan

Nu het al bijna twee maanden geleden is dat we een goed gesorteerde winkel hebben gezien, beginnen de voorraden hier op de Pélagie danig te slinken. Die houdt Nils bij op een spreadsheet, zodat we weten waar wat is en wat er nog over is. Voor ons werkt dit uitstekend.
De juiste hoeveelheid meenemen van alles wat je nodig hebt voor een lange oceaan reis is niet zo eenvoudig. Toen we in 2010 voor het eerst de Atlantische oceaan gingen oversteken, hebben we bijna 10 dagen besteed om alles te plannen en in te kopen. Nu na ruim zes jaar zijn we in Zuid Afrika twee halve dagen aan het winkelen geweest; met een goede boodschappenlijst, dat wel.

 

Lunch binnen maken en buiten opeten

Basiszaken als meel om brood te bakken, rijst, pasta en couscous hebben we nog voldoende. Broodbeleg is een ander verhaal. Even leek het erop dat er te weinig kaas zou zijn, nog niet eerder vertoond op de Pélagie. Gelukkig kon ik in Ascension nog vijf stukjes kaas erbij kopen en dankzij onze snelle overtocht gaan we het net redden. Vleeswaren zijn er alleen nog in blik, potten jam zijn er nog genoeg.
In ons kleine diepvriesje passen ongeveer 10 pakjes kip en gehakt voor het avondeten. We gaan er van uit dat we op zee verse vis vangen. Ook deze tocht is dat weer gelukt en bovendien konden we zowel op Sint Helena als Ascension kip bijkopen. Omelet eten we ook graag, maar nu kan dat niet, ik heb alle resterende eieren overboord gekieperd toen er beestjes inzaten. En natuurlijk zijn er nog de reserve blikken met stukjes kip en kalkoen, gekocht in Panama na een tip van andere zeilers. De linzen voor een vegetarische maaltijd kunnen nog even in de kast blijven.

Als het rustig is op zee bakt Nils kroepoek voor bij de nassie

De laatste verse groenten hebben we vijf weken geleden op Sint Helena kunnen kopen, die zijn dan ook bijna op. De grote zak met uien, gekocht in Zuid Afrika, is deels gaan rotten. Zonder uien koken is niet mijn hobby, dus gingen ze op rantsoen. Nu we er bijna zijn en het restant van de uien niet verder is bedorven komen we net uit, gelukkig.
Naast uien zijn er nog een paar wortelen, één paprika en vooral is er nog pompoen, de groente waarop we altijd op kunnen terugvallen. Pompoen is eindeloos houdbaar, ze zijn dan ook altijd aan boord. In Nederland wordt pompoen vaak gebruikt voor soep, maar dat is hier veel te bewerkelijk. Een staafmixer hebben we niet aan boord.


Curry met pompoen

Op onze wereldreis zijn we ander gebruik van pompoen tegengekomen. Zuid Afrika krijg je het gestoofd als groente, in Thailand wordt het gebruikt in heerlijke kruidige roekbakschotels; op de Pélagie vindt dat navolging. We eten het ook met ketjap en Indonesische kruiden, en vooral met een zoetzure saus, soms gekookt in sinaasappelsap-concentraat. Gelukkig vinden we dat allebei heerlijk, want het staat nog een paar keer op het menu de komende dagen bij gebrek aan alternatieven. Natuurlijk hebben we genoeg blikgroenten aan boord. Dat is niet favoriet, het is vooral noodrantsoen.
In de lange nacht-wachten is een snack lekker. Op advies van andere zeilers hebben we fruitcake geprobeerd, maar dat vind ik te zoet en te calorierijk. Chips vind ik te zout, die horen bij mijn gevoel bij de wijn, die we niet drinken onderweg. Kaas is voor op de boterham.
De laatste tijd is yoghurt met muesli favoriet; de yoghurt maken we zelf van melkpoeder. Het is helaas zo hard gegaan, dat de melkpoeder bijna op is. Op Ascension konden we alleen pakken houdbare melk kopen, gelukkig werkt dat ook voor yoghurt. Nu zijn we aan het laatste pak muesli begonnen. Het wordt tijd dat we aankomen!
Jelly met vruchten is ook heerlijk 's avonds. Daarvan hebben we nog genoeg aan boord. Vanillevla erbij maakt het extra speciaal, gelukkig was die in Ascension te koop. Al met al eten en snacken we heerlijk onderweg. Er is nog één zak nootjes, die mag vanavond aangebroken worden: we hebben minder dan 500 mijl te gaan.

Een hele vlakke zee, dus de motor moet aan!

Minder wind de laatste dagen
Nu op zaterdag 5 maart is het nog 480 mijl naar Sint Maarten. Helaas houdt de noordoostpassaat er morgen mee op, de wind wordt veel minder en zelfs een beetje Zuid-Oost, dus pal achter: geen hoge snelheden meer. Gelukkig hebben we nog genoeg diesel aan boord, de motor is nog niet aan geweest, behalve voor een paar keer stroom draaien.
Overmorgen kruisen we de lijn die we in 2010 hebben gevaren van de Canarische eilanden naar Sint-Lucia. Dan zijn we de wereld rondgezeild! De champagne gaan we in Sint-Maarten ontkurken. Dat is nog
vier of vijf nachtjes te gaan, rond 9 of 10 maart denken we aan te komen, natuurlijk afhankelijk van de wind!
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com