De bergen in

De bergen vanuit de Pélagie

De Balboa Yachtclub ligt naast de kanaalzone, een rustig stuk van Panamastad. Er is een water taxi service zodat we onafhankelijk van elkaar naar de kant kunnen. Handig.
Voor het repareren van de waterpomp hebben we nieuwe slangen nodig. De koolstof filters vlak voor de pomp zijn kapot gegaan en dat heeft waarschijnlijk de pomp kapot gemaakt, die moeten er dus tussen uit. Maandag is een feestdag, dus voorlopig kunnen we even niets.

Sky line Panama stad

De oude kathedraal in La Casco Viego

Dus gaan we met een taxi om naar het oude stadscentrum. Taxi’s zijn hier goedkoop, voor een paar dollar komen we met zijn vieren overal waar we willen zijn. Onderweg kopen we als eerste een kaart van Panama-stad voor de broodnodige oriëntatie. De gebouwen in het oude centrum zijn interessant met een mooi uitzicht op zee. De oude stad is gebouwd op een landengte, met véél riffen ervoor. Dat was gemakkelijker te verdedigen. Nu wordt veel langzamerhand gerestaureerd. Heel oud en vervallen staat broederlijk naast prachtig gerestaureerd. Een groot contrast met de sky-line van het moderne centrum met héél veel wolkenkrabbers een beetje verder langs de kust.
Een man met lang haar staat te roken op straat en nodigt ons uit om in zijn werkplaats te komen kijken. Hij maakt van piepschuim allerlei interessante dingen. Natuurlijk vooral voor de grote carnavalsoptochten, waarbij veel wordt hergebruikt. Hij ziet zichzelf als kunstenaar en heeft nu net, in opdracht van een kerk,  een Christus beeld uit piepschuim gemaakt, prachtig natuurlijk vormgegeven en geverfd. Het is boeiend om te zien hoe kunst gebruik maakt van moderne materialen.
We lopen naar de vismarkt en proberen een hapje ingemaakte inktvis met garnalen. Het ziet er interessant uit, geserveerd in piepschuimen bekers, maar de smaak is apart! Via de markt, vrijwel gesloten, en de autovrije winkelstraat vinden we een taxi terug.
Dinsdag maken Miro en Winfried een wandeling, terwijl wij ons op de waterpomp richten, want die is nodig om te douchen! Na wat vragen rijden we met een taxi langs een grote doe-het-zelf-winkel waar we de juiste slangen vinden. Na 4 uur hard werken zijn de filters vervangen door een gewone slang.

Nils aan het werk

Nils zit vrijwel opgevouwen in het keukenkastje. De slangen lekken zelfs niet meer, nadat we hebben begrepen dat het rubberen ringetje óók nodig is. Dan pakken we de reserve pomp uit….. het is de verkeerde, baaaalen. Gelukkig is er een dealer in de stad, die telefonisch bevestigd dat hij de juiste pomp op voorraad heeft. Helaas is de winkel vrij ver weg en raakt onze taxi verstrikt in de files van Panama stad en heeft ook nog een lekke band. Als we de pomp, een extra reserve, en de huishoudelijke boodschappen hebben gekocht, is het spitsuur en staan we een uur lang in de regen te wachten op een vrije taxi. Ondertussen is het helemaal donker. We zien niet zo goed waar we heen gaan. De taxi brengt ons naar de verkeerde Yachtclub, dus nog een keer de stad door met al zijn files! We zijn heel blij als we rond half 8 ’s avonds eindelijk thuis komen. Miro en Winfried natuurlijk vreselijk ongerust, immers we proberen altijd voor donker, rond 6 uur ’s avonds, op de Pélagie te zijn. Nils is de volgende ochtend al vroeg in de weer en als Miro en Winfried opstaan werkt de nieuwe pomp en kunnen ze douchen. Hoera!!!

Het is niet altijd droog in deze regentijd.
Miro demonsteert een 4-kantige boom

Met hulp van onze reisgids plannen we een 3 daagse tocht het binnenland in, best spannend! Met een taxi gaan we naar het busstation en kopen een kaartje naar El Valle de Anton. Twee en een half uur in de bus voor 4,50 $, geen geld. Eén van de 3 mannen in het kaartverkoophokje neemt ons mee naar de bus, die meteen vertrekt, dat schiet op. Gelukkig gaat de bus de goede kant op, over de grote brug van de America’s, waar we al een paar dagen tegenaan kijken vanuit de Pélagie. Het is leuk om meer van Panama te zien. Langs het eerste stuk van de nieuwe autoweg  worden satelliet dorpen/steden gebouwd, uniforme huizen met een tuintje, soms met een auto ernaast. El Valle ligt in de monding van een vulkaan, we zien de kraterrand voor ons opdoemen. Ons appartementje met met twee slaapkamers en een terras met uitzicht ligt een beetje verder van het centrum dan gedacht, maar ook hier zijn taxi’s.



Luiaard tussen de telefoondraden

De vriendelijke eigenaar serveert prima wijn en bier bij het happy hour, waar we bijkletsen met de andere gasten. Leuk. We genieten van de vele bloemen in de tuin, de bergen en prachtige wandelingen langs watervallen en “vierkante bomen”. We hopen een luiaard te zien, maar zien die alleen hangend aan de telefoondraden in het dorp. Tot slot doen we  een “Canopé tour” door de boomtoppen en langs de waterval, spectaculair!

 

 

In de toppen van de bomen

Terug in Panama city bekijken we het informatieve kanaal museum, een mooie aanvulling op onze kanaal doorgang. Gelukkig is er een beknopte Engelse audio guide, want de teksten zijn Spaans. Het doet me plezier dat ik die ondertussen redelijk kan lezen.

 

 

 



Prima uitrusting, prima begeleiders ook op deze hoogte

Zondag 12 november stappen Miro en Winfried in de stromende regen in de taxi naar het vliegveld. In alle consternatie blijft een van hun rugzakken staan. Als we daar 2 dagen later van horen, staat die rugzak nog steeds op dezelfde plaats en is niet aangeraakt. Eerlijke mensen hier in Panama.