donderdag 8 november 2012

Door het Panamakanaal!


De Pélagie in de Miraflores sluzen van het Panamakanaal
Weken tevoren, in Cartagena bij het goede internet, hadden we al contact opgenomen met Roy Bravo van Emmanuel Agencies om voor ons het papier werk te doen om door het Panama kanaal te gaan. We sturen hem een E-mail via de SSB, om hem direct de middag van aankomst te treffen in Shelter Bay marina. Dat lukt, en het blijkt dat we al een paar dagen later het kanaal door kunnen! Dat komt ons prima uit want deze marina ligt best geïsoleerd. Uitstapjes maken in Panama is niet gemakkelijk vanaf hier. 
De Pélagie en de Sally Lightfoot naast elkaar in Shelter Bay
 Marina. Foto gemaakt door Petra vanuit de mast.

In de marina liggen we naast de Sally Lightfoot, wat een verrassing. We hebben Petra en Dick voor het laatst gezien in Trinidad een jaar geleden. Nu gaan ze met ons mee als “line handlers” door het kanaal; wat een bof! Ook Miro en Winfried kijken er erg naar uit om door het kanaal te gaan. Met deze 6 mensen is de bemanning van de Pélagie compleet. Roy regelt alles efficiënt en goed, op zaterdag 3 oktober wordt onze kanaal doorgang geplanned.  Hij lost door zijn goede contacten ook het probleem op van de “Zarpe” die we niet in Porvenir hebben opgehaald. We betalen hem 400$ voor zijn diensten en nog 1200$ kanaalkosten. Inderdaad een duur dagje varen.
Morgen gaan wij hier met de Pélagie doorheen!
Shelter Bay Marina ligt in een natuurgebied, vroeger was dit een jungle trainingscentrum voor het Amerikaanse leger. Wandelen is er erg leuk tussen de oude overwoekerde gebouwen. Er zijn apen, veel vlinders en vogels en zelfs een dode luiaard te zien! Met een taxi gaan we naar het indrukwekkende fort Lorenzo. Dit fort bewaakte de monding van de Chagres rivier, die ook onderdeel was van de goud-transport route.
Met dezelfde taxi gaan we de eerste sluizen van het Panamakanaal bekijken, daar waar de schepen 3 keer ruim 9 meter omhoog gaan naar het Gatun meer. Dit stuwmeer in de Chagres rivier, indertijd het grootste ter wereld, is speciaal aangelegd om  het Panama kanaal te vormen. De sluizen zijn bijzonder indrukwekkend, enorm grote deuren en al bijna dan 100 jaar in bedrijf, vanaf 1914. Het voelt heel bijzonder dat we daar de volgende dag zelf zullen varen.
De Pélagie in de 1-de Gatun sluis
Roy brengt de lange touwen die nodig zijn in de sluis en autobanden om de Pélagie extra te beschermen. Onze zonnepanelen dekken we af met dekbedden en dan zijn we klaar voor vertrek. Precies volgens planning komt onze “advisor” om 15:00 uur aan boord, vlak voor de sluizen. Je mag namelijk niet alleen door het kanaal varen, je wordt begeleid.
We hoeven niets te doen, we zitten vast aan een andere boot:
een makkie
De sluizen omhoog blijken een makkie, we zitten vast aan een luxe motorboot. De sluismuren toornen hoog boven ons uit, we voelen ons heel nietig. De motorboot moet de kracht van het stijgende water opvangen, wij kunnen rustig toekijken. En vooral genieten van alles om ons heen: het grote schip vlak voor ons, de locomotieven die het grote schip trekken, het kolkende water dat de sluis in stroomt.  En dat alles 3 keer want er zijn 3 sluizen. Geweldig!
Hier kwamen we vandaan, 3 nivo's van ruim 9 meter
Als we er door zijn is het donker; de motorboten gaan door, zij varen zo snel dat ze nog dezelfde avond het hele kanaal doen, maar wij mogen op het meer overnachten aan een meerboei. Onze advisor gaat naar huis en wij hebben een heel gezellige avond met ons zessen aan boord.
Bij het naar bed gaan blijkt dat we een probleem hebben met de waterpomp. Die blijft lopen, dwz hij bouwt geen druk op. Het geluid wordt heel raar en het filter is verstopt. Gelukkig hebben we een voetpomp in Nederland laten installeren, dus we kunnen het probleem even laten liggen. 

De jungle op de eilanden in het Gatum meer
De volgende ochtend om kwart over 6 komt de volgende advisor, George, aan boord. We vertrekken meteen met beide motoren vol aan. Het meer is schitterend zo vroeg in de ochtend. De jungle op de eilanden is ongerept, er komt immers niemand, het is een nationaal park. We komen maar een paar grote schepen tegen. Langzaam wordt het meer smaller en komen we op het stuk dat echt gegraven is. Er wordt hard gewerkt aan de verbreding van het kanaal. Petra en Dick kennen een aantal van de baggerschepen waar we langs varen en geven ons een uitleg. Leuk!

De carcarrier zit in de sluis, wij moeten 2 uur wachten;
Tijd voor een foto
Een grote “car-carrier”, een schip vol met auto’s, loopt ons op. Het blijkt dat we samen met hem door de sluis zouden moeten. Helaas gaat hij te snel of wij te langzaam; de sluisdeur gaat net voor onze neus dicht. Dus is er tijd voor het maken van foto’s en een telefoontje van Lum, die ons via de sluis-webcam volgt, hartstikke leuk! In de sluis naast ons wordt een containerschip met gevaarlijk lading geschut. Daar mogen wij niet bij, maar we staan er met onze neus bovenop om te zien hoe het allemaal gaat, waauw!
Miro houdt de lijn strak vlak voor het grote containerschip
 in de Miraflora sluizen
Twee uur later komt een groot containerschip achter ons liggen, wij zijn het enige kleine schip. Het sluispersoneel gooit vier keer een klein lijntje met aan het uiteinde een hardere bal op de Pélagie. Miro moet nog goed vangen om te voorkomen dat die bovenop de zonnepanelen komt! Deze kleinere lijn wordt aan de grote gezet en zo naar de sluismuren toegetrokken om te worden vastgezet. Iedereen moet aan de bak om zijn of haar lijn te laten vieren als het water in de sluis langzaam zakt. George, onze advisor, houdt alles in de gaten en geeft goede aanwijzingen.  Het gaat prima, we zijn een beetje trots op onszelf!
George, onze adviseur, wordt van boord gehaald
Er zijn 3 sluizen naar beneden op twee verschillende plaatsen. De laatste sluis is lastig, want daar komt zout zeewater de sluis in met alle stromingen die daarbij horen. Op advies van George geeft Nils genoeg gas om de Pélagie in bedwang te houden. Het enige probleem wat we hebben is de stootwil die van boord valt. Die wordt gered door het sluispersoneel en via de lijn bij ons terug bezorgd.
Nu ligt de Pacific voor ons. We gaan onder 2 spectaculaire bruggen door en pikken een meerboei op bij de Balboa Yachtclub. Met de wijn die Petra en Dick hebben we meegenomen, proosten we op deze mijlpaal in onze reis. Wat een fantastisch gevoel!
(Met dank aan Miro voor de prachtige foto's)

Geen opmerkingen: