 |
| Blue Mountains |
Op maandag 6 januari rijden we met de hulp van onze routeplanner Sydney uit naar de Blue Mountains. Deze worden zo genoemd omdat er door de vele eucalyptusbossen een blauwige waas over ligt. Het is een prachtig gebied met diepe kloven en steile hellingen met veel watervallen. Al aan het einde van de 19e eeuw zijn er met veel moeite paden aangelegd; Dit gebied was toen al een populair vakantieoord voor de stedelingen in Sydney.
 |
| Uitgehakt in de berg! |
Je kunt er prachtige wandelen; we lopen door prachtige bossen en struiken met veel bloemen, onder uitsparingen in de rotsen met overal de prachtigste vergezichten, netjes met hekwerk omgeven zodat we niet naar beneden vallen. Het is genieten geblazen. Helaas is het een beetje ver van Sydney, dus voor de volgende twee dagen boeken de een hotel. Er is geen harde wind voorspeld en onze boot buren willen wel op de Pélagie passen.
 |
| Blue Mountains: minder goed weer de 2-de dag |
Ook de tweede dag maken we prachtige wandelingen, nu in een wat ander gebied. Als we om 10:00 uur aankomen trekt nog maar net de mist op uit de dalen. Gelukkig blijft het de hele dag droog al laat de zon het afweten. Een aantal malen worden we verrast door de verschillende soorten papagaaien die dicht bij ons rustig in de bomen op vruchten en zaden zitten te knabbelen. Wat bijzonder die kleurige blauw-rode en grijs-oranjevogels zo dichtbij te zien.
Rond onze baai in Sydney hebben we geen wasserette kunnen vinden. De was hebben we dus maar meegenomen in de auto in de hoop hier een wasserette te vinden. Er is er zowaar een in ons hotel! Twee uur later is de was schoon en droog en kunnen we lekker gaan eten.
De volgende ochtend regent het echt, niet echt hard maar wel miezer; niet bepaald wandelweer. Internetten in het hotel is altijd leuk, maar als we de kamer moeten verlaten, regent het nog steeds!
 |
| Blue Mountains: prachtige watervallen |
Met de auto kun je ook het nodige zien en een klein wandelingetje tussendoor lukt ook nog. Ook deze dag wordt opgefleurd door papegaaien, fantastisch. Als we 's middags in de botanische tuin aankomen regent het nog steeds, dus gaan we maar vroeger naar de Pélagie terug.
 |
| Blue Mountains |
Natuurlijk gebruiken we de auto ook om de voorraden op de Pélagie weer aan te vullen. Het is een hele gesjouw, onze overnachtingspullen, de schone was en alle boodschappen moeten via het strand en Peltje naar de Pélagie, ook nu lukt het weer, zij het met twee keer varen..
Donderdag vertrekken we naar het noorden, Mariëtte en Kees zijn er wel aan toe om eindelijk eens te gaan varen. Nog een keer onder de Sydneybrug door, imposant. Eenmaal op zee is er weinig wind en moet de motor bij. De bakboordmotor heeft nog steeds een probleem, er komt teveel blauwe rook uit en het stinkt behoorlijk. Daar moet echt naar gekeken worden. Uiteindelijk wordt het een prima zeildag. Het venijn zit in de staart, het grootzeil wil niet naar beneden! Gelukkig waait het niet hard en zijn we ondertussen in een beschutte baai in het prachtige "Broken Bay" aangekomen. Je moet er niet aan denken dat je dit midden op zee bij harde wind gebeurt. Het lukt ons vast te maken aan een van de gasten moorings; er is zo weinig wind dat het zeil niet echt hindert. Nils moet de mast in om te kijken waarom het zeil blijft steken. Er zit een schroef in de "rail", de metalen gleuf waarlangs het zeil in de mast beweegt. Vlak erboven is een leeg gat, daar is de schroef waarschijnlijk uitgevallen. Nils gaat met een schroevendraaier en kit de mast weer in om de schroef vast te zetten. Nu kan ook het zeil naar beneden, wat een opluchting.
Mariëtte heeft ondertussen eten gekookt dus loopt alles toch nog goed af. Morgen op zoek naar een monteur voor de motor, we blijven maar druk met die Pélagie.
----------
radio email processed by SailMail
for information see:
http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten