Wat een luxe! Als ik, Rianne,
lekker ben uitgeslapen zijn we al een heel stuk opgeschoten van Phuket naar het
noorden. We zijn op weg naar de Phang Nga Bay, beter bekend als de James Bond
Bay omdat in ‘The Man with the Golden Gun’ zijn optrekje had gekozen in een van
de prachtige eilanden die boven het water uitrijzen. De krijtrotsen zorgen voor
steile, kleurige rotswanden met stalactieten. Onderweg zien we de kleurige
vissersboten druk in de weer. Onze kleine hengel vangt natuurlijk niets dus
kopen we later een visje van een van de boten.
We stoppen om te lunchen bij Ko
Phanak (Ko=eiland). We zijn niet de enige – regelmatig komt een bootje een
zwerm toeristen in kano’s dumpen. Op een van de boten begint iemand te fluiten
en pardoes komen er een stuk of twintig roofvogels aan om in prachtige
duikvluchten het overboord gegooide eten op te pikken.
 |
| Spannende grot! |
Als wij met Peltje op
stap gaan om de grot te verkennen, zijn alle toeristen opeens verdwenen. Het is
natuurlijk stikdonker in de grot en we zien een stel slaperige vleermuizen bij
het licht van onze zaklantaarn.
 |
| Voor Ko Hong |
Voor de nacht stoppen we bij Ko
Hong, inderdaad een eiland met een grot en een ‘binnenruimte’ (=hong). De
rotsen zijn zeer indrukwekkend, en met Peltje varen we door de grot heen om bij
de binnenruimte te komen en daarlangs weer naar de Pelagie.
 |
| Uitzicht vanuit de "Hong" van Ko Hong |
Als ik de telelens
net heb gepakt om wat krabben te fotograferen op het strand, zie ik opeens wat
apen lopen: de krab-etende makaken.
 |
| Makaken op het strand |
Ik ben druk in de weer met de telelens, me
niet realizerend dat we de makaken de volgende dag van veel dichterbij zullen
zien. We worden nog uitgenodigd voor een ‘sundowner’ bij een naburige catamaran
– alle aspecten van het zeilersleven komen in een razend tempo voorbij!
Zondag ochtend varen nog wat rond
in deze prachtige baai, maar dan willen we richting zuiden naar het gebied waar
ook gesnorkeld kan worden. We komen langs Ko Kudu, waar plots tientallen enorme
vleermuizen rondvliegen, en even later zien we twee neushoornvogels hoog in de
boom zitten en daarna wegvliegen. Ook dit eiland heeft indrukwekkend steile
kalkrotsen en een hong met strandje.
 |
| Lunch op de Pelagie |
We willen slapen bij een eiland
dat ook Ko Hong heet, en inderdaad een enorme hong heeft. We gaan op avontuur
met Peltje, de hong is tweehonderd meter breed, maar daardoor juist minder
spectaculair. De wind blijkt uit de verkeerde kant te komen en daarom gaan we
wat terug naar een eiland waar je volgens het boekje ‘excellent’ kan snorkelen,
maar helaas maar zicht van ongeveer een meter. Dat moet beter kunnen.
 |
| Spectaculaire rotsen |
Maandag ochtend hebben we een
flinke oversteek, en het waait behoorlijk. We gaan als een speer! Ik ben erg
onder de indruk van de hoge golven, maar ik wordt gecorrigeerd: Dit is een
‘onrustige zee’. Op de oceaan, daar heb je pas hoge golven! Eerder dan verwacht
komen we op onze bestemming, maar de wind komt uit de verkeerde hoek om te
kunnen ankeren en bovendien waait het veel te hard om te kunnen snorkelen.
Daarom naar het vasteland overgestoken, Rai Lei, een zeer fotogeniek maar
toeristisch strand waar we eerst lekker lunchen en dan eindelijk (redelijk
mooi) snorkelen op de twee verschillende stranden van het eiland. (Papa en ik –
Mama bleef op de spullen passen en internetten).
 |
| Een lekker drankje op het strand |
Later lopen we met zijn drieën
nogmaals het pad over het eiland naar het andere strand. Er wonen hier makaken
op het eiland die helemaal aan de toeristen gewend zijn, en leven van het
vuilnis en voer van toeristen. Makkelijk voor de foto’s! We doen nog een
drankje en maaltijd bij zonsondergang op het strand –wat een leven! Dan het
kleine nadeel van een zeiler: Weer naar huis met Peltje. Het is nu ontzettend
laag water, en peltje ligt bovenaan het strand. Gelukkig heeft ze wieltjes, en
we komen weer veilig thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten