Ruzie met de watermaker

Voor Klein Bonaire, met Bonaire op de achtergrond

Veel bezoek gebruikt veel water, dus de filters moeten vervangen worden. Het is de tweede keer dat we dit doen, maar we krijgen ze niet los gedraaid. Zelfs Arnoud, jong en sterk, lukt het niet. Wel breken we de plastic tang waarmee ze losgedraaid moeten worden. Baaaalennn.....  Ten einde raad roepen we WD40, een smeermiddel, te hulp. En ja hoor, de filters komen los! Als alles weer in elkaar zit is, bouwt de pomp geen druk op. We e-mailen nogmaals met de leverancier in St. Lucia, maar dat helpt niet. Uiteindelijk komt er een reparateur langs, die in 5 minuten doorheeft dat de aan-uit knop in de verkeerde stand staat! Nou ja…. weer wat geleerd.

Op woensdag 8 augustus nemen we met weemoed afscheid van mijn zus, haar man en hun dochter Fleur. Het was heel erg gezellig, vooral het “Pesten”, een kaartspelletje, zullen we missen. Dit werd gedurende de vakantie het vaste begin en eind van iedere dag. Iedereen schoof daar gewoon gezellig bij aan.

Ons volgende bezoek, mijn zusje Marja komt op 13 augustus aan in Bonaire. Het beste weervenster lijkt donderdagochtend te zijn, de wind is dan niet zo hard en komt uit het ZuidOosten. Immers terug naar Bonaire betekent 30 mijl tegen wind en stroom in. We zetten onze gasten af op het vliegveld, doen de boodschappen, brengen de huurauto terug en vergeten nog net niet uit te klaren.

Prachtige landschappen in het Nat.Park in Bonaire

Met het eerste licht varen we het Spaanse water uit. Langs de kust van Curaçao staat de pittige wind recht tegen, maar de stroom helpt gelukkig een beetje mee. Eenmaal rond de punt kunnen de zeilen gehesen worden. Er is meer wind dan voorspeld, tot 28 knopen, dus zeilen we dubbel gereefd, de Pélagie zeilt prima ook hoog aan de wind. De motoren staan bij dus we maken goede voortgang, zelfs de stroom hebben deels mee. Eenmaal in de luwte van Bonaire zijn we de grootste golven kwijt. Om half 2 meren we weer aan in het prachtige heldere water voor Bonaire.




Verjaarssliedjes op de Pélagie

We hebben nog 3 dagen voor de was, schoonmaakklusjes en even lekker niets doen! We gaan allebei naar de kapper en verbazen ons hoeveel tijd donkere vrouwen bij de kapper doorbrengen. Pruiken worden aangemeten en kunsthaar wordt vakkundig ingevlochten. Het lijkt erop dat hier kroeshaar verborgen moet blijven als je het kunt betalen. 


Op 14 augustus zijn op de Pélagie de verjaarsliedjes niet van de lucht; Marja en Nils blijven me eraan herinneren dat het mijn verjaardag is. Wat een weelde en vrijheid om op deze leeftijd in goede gezondheid zeilend de wereld te verkennen; ik voel me 60 jaar jong! 



Prachtige strandjes in het Nat. Park, Marja geniet.

Het is weer genieten van de prachtige onderwaterwereld van Klein Bonaire. Wijs geworden gaan de  snorkelspullen mee naar het nationale park. De strandjes zijn er prachtig; we zien schildpadden en de grote papagaai-vissen van heel dichtbij.  We genieten weer van de flamingo’s en andere vogels bij het kleine restaurant in het Nationale Park. Het kan niet op