Kerstmis op zee

 

Invaart Stephen's Bay

In Coffs Harbour is weinig te merken van Kerstmis. Nergens zien we kerstbomen of plaatjes van Kerstmannen. In de supermarkt klinkt geen kerstmuziek uit de luidsprekers, alleen gewone achtergrondmuziek. In de grote supermarkt in Mooloolaba stonden wel kinderen in de rij om bij de Kerstman op schoot op de foto te gaan. Hier zo aan het strand en de haven overheerst het vakantiegevoel. Er is een grote kermis die overdag, maar vooral ‘s avonds heel veel uitbundige bezoekers trekt. De kleurige lampjes flikkeren, de muziek schettert, maar geen kerstverlichting of muziek.
Voor ons is Kerst dus ook maar een gewone dag. Als we in Sydney willen komen, moet ieder weergaatje benut worden. Het zeilen is hier anders dan op de Pacific, de passaatwinden daar blazen altijd ongeveer dezelfde richting uit. Hier zijn, net als in West Europa, hoge- en lagedrukgebieden die elkaar afwisselen met de daarbij behorende variabele winden.
In de loop van Eerste Kerstdag zal de wind via het oosten naar noorden draaien, daar willen we gebruik van maken. Om 8:30 uur vertrekken we, met de dan nog zuidenwind varen we een stuk de zee op. Met de hulp van de watertemperatuur zoeken we de Oost Australische stroom. Dit warme water stroomt met wel vier knopen snelheid langs de kust naar het zuiden. Het gaat fantastisch: de watertemperatuur loopt wel 3 graden op, de stroom neemt ons mee en als we overstag gaan om naar het zuiden te varen duwt de stroom ons met ruim drie knopen per uur vooruit. Natuurlijk controleren we de stuurautomaat, pfff.. Er lekt geen olie meer, een zorg minder!


Veel huizen, mensen en boten in Stephens Bay

We gaan zo snel dat we onze geplande aanloophaven midden in de nacht dreigen te bereiken. Ook een tweede aanloophaven komt veel te vroeg langs. Dan maar doorvaren en in één keer Sydney proberen te bereiken. Dat is te overmoedig, in het begin van de ochtend staat een harde wind tegen en de stroom is weg; niet erg comfortabel dus. We zoeken onze heil in Port Stephens, een prachtig gebied met blauw water, hel-witte stranden en vooral veel mensen, boten en jet-skies zo midden in de Australische zomervakantie. Rustig is anders!

De verlengde snorkel komt ook nu goed van pas!

Nils gaat het blauwe, heldere water in om een hoognodig controlerondje onder water te doen. Er is heel weinig aangroei op de kielen van de Pélagie, alleen wat schelpen rond de schroef en het roer.  Helaas, helaas is de anode weer los en de schroeven weer weg. Nils bedenkt dat de schroeven met onderwaterkit nog beter vastgezet kunnen worden. Na een paar uur hard werken zit de anode weer vast en is de boot schoon. Dapper van Nils, het water is hier maar 20.5 graad!

Dit berichtje schrijven

Een laatste blik op de windverwachting doet ons besluiten om vanmiddag al door te varen naar Sydney, nog 85 mijl. Daar hopen we dan eindelijk op in de loop van 28 december aan te komen.