Jetlag

 

Aan de Sunshine Coast

Van China naar Brisbane slapen we prima in het vliegtuig, zo moe zijn we nog van alle indrukken. Gelukkig hebben we al vervoer naar de Marina geregeld; om 11:00 uur staan we op de Pélagie, die er nog net zo netjes bij ligt als een maand geleden.
We proberen wat te slapen, maar er liggen zoveel klussen op ons te wachten dat we maar meteen aan de slag gaan. Het is hier zomer en het wordt ‘s ochtends al om vier uur licht, onze biologische klok zegt opstaan! Hoera voor jetlag! Het duurt nog wel een dag of vier voordat we weer de hele nacht kunnen doorslapen, maar nu maandag 16 december zitten we eindelijk weer in het Australische ritme.

Verstaging vernieuwen en andere klussen
De dag na onze aankomst varen we met de Pélagie volgens afspraak naar de werkplaats hier verderop om onze mast er af te laten halen, de verstaging moet worden vernieuwd. John en Greg gaan vakkundig aan de slag om alle elektronica, lijnen en de giek los te maken. Niemand trekt zich iets aan van de regen die gestadig neervalt. De kraan tilt de mast en de rolfok omhoog; er blijft een erg kale Pélagie achter! Ook geeft John de stuurautomaat een hoognodige onderhoudsbeurt, installeert de nieuwe en vervangt Nils de kap van het buitenscherm en krijgen de motorruimtes nieuwe sloten. Bij al het werk kijken we mee en leren weer nieuwe dingen, nuttig! 

Kondilla nationaal park

Naar het binnenland

Op zaterdag en zondag wordt niet aan de Pélagie gewerkt; we huren een auto om het binnenland te verkennen. Als voorbereiding installeren we een wereldwijd navigatie systeem op onze tablet. Dat brengt ons heel gemakkelijk over fantastisch goede wegen (wat een contrast met de afgelopen twee jaar!) naar het Kondalilla nationale park. We maken een schitterende wandeling door tropisch bos, langs een waterval en leuke zwempoelen.

Wat een ruimte biedt dit deel van Australië! De weinige huizen staan op grote stukken land, de weilanden staan vol met bomen en bosschages, het rollende heuvelland ziet er vriendelijk uit, een beetje als Oostenrijk. Wel is de dieren wereld heel anders en met name de vogels maken heel andere geluiden. Op veel plaatsen zijn kleine en grotere Nationale parken waar de natuur haar gang mag gaan. Het weer is fantastisch, de zon schijnt, met een lekker windje is het niet te warm en natuurlijk heeft de auto airconditioning. Deze streek doet zijn naam “Sunshine Coast” alle eer aan. We genieten en zijn echt weer op vakantie.

Eten aan een tafeltje met aan 3 kante bos

De verhuurder heeft ons een restaurant aanbevolen met een prachtig uitzicht op het stuwmeertje “lake Baroon”. Het eind tafeltje, met aan drie kanten bos komt vrij, een prachtig plekje voor een heerlijke lunch. Hier zitten allerlei vogels, we kijken onze ogen uit. Een Kakaboora, een grote soort ijsvogel die niet van vis leeft, maar van kleine dieren, komt zo dichtbij dat Nils heel gemakkelijk een foto kan maken.

Een Kookaburra komt even kijken...

We zijn even afgeleid door het kijken naar de andere vogels zo vlak om ons heen op dit prachtige plekje. Ineens vliegt er iets langs mijn oor, een geluid op mijn bord en het laatste stukje kip is weg! Twee meter verderop zit de Kookaburra heel verlekkerd mijn stukje kip op te peuzelen. Het is net of hij mij schalks aankijkt: “Heb ik jou even beetgenomen!”

. .. en pikt een stukje kip van mijn bord!

We zijn stomverbaasd, nog niet eerder heeft een vogel in een restaurant zomaar een stukje vlees van mijn bord gepikt! Slim als hij is, komt hij weer achter ons zitten om te kijken of er nog een stukje vlees over is. Dit wordt ons te gortig en we jagen hem met wat moeite weg! 

Imposante bomen

Met enorme wortelstelsels

‘'s Middags wandelen we in het Mary Cairn Cross nationale park. Ook dit is een tropisch regenwoud, met heel grote, imposant hoge bomen. Er staan veel informatieborden, leuk en interessant. Ineens zien we een gestalte voor ons op het pad: onze eerste kleine boskangoeroe!

Boskangaroo

Een plaatje is duidelijker!

Ook zondag trekken we er met de auto op uit, nu iets verder naar het noorden. Als we de weg vragen, worden we zomaar doorverwezen naar de Nederlandse eigenares van een leuk kledingwinkeltje. Ze woont hier al 40 jaar, maar praat nog heel goed Nederlands. Vooral de ruimte en rust in Australië spreekt haar aan.
Gedurende onze wandelingen op zondag zien we de boskangoero zelfs heel dichtbij, hij staat op een meter afstand naar ons te kijken en springt dan op zijn kangoeroes weg, prachtig om te zien. Een grote varaan scharrelt door het struikgewas. Ineens stopt Nils er ligt een slang op het pad! Die is niet zo heel schuw, we kunnen hem uitgebreid bekijken als hij langzaam het pad afkruipt en op zoek gaat naar wat eetbaars tussen de bladeren ernaast. Bijzonder!

Een varaan vlak naast het pad

Gemberfabriek

‘s Middags brengen we een bezoek aan de gemberfabriek. Het klimaat is hier goed geschikt voor de verbouw van gember. Al sinds het begin van deze eeuw wordt de gember ook verwerkt in een coöperatie die nu is uitgegroeid tot een moderne fabriek. Er is een heel toeristencircuit aangebouwd: er is een mooie tuin met verschillende gember planten waar een treintje doorheen rijdt, je kunt de fabriek bezoeken en er zijn proeverijen van allerlei gemberproducten, er is zelfs gemberijs in wel 15 smaken! De fabriek is dicht wegens onderhoud, dus we moeten het doen met uitleg en film, erg interessant. De proeverijen zijn echt lekker en we doen een paar nieuwe ideeën op voor het gebruik van zowel verse als verwerkte gember. Natuurlijk kopen we een aantal producten en proeven we het gemberijs, lekker. Al met al geen goedkoop uitje, al was de toegang gratis!
Het herinnert ons aan de rumfabriek in Bundaberg waar ook een toeristische attractie van is gemaakt. Ondernemende mensen, die Australiërs!