zondag 29 december 2013

In Sydney langs het Operahuis

Sydney vanaf zee
Het is een gemakkelijk nachtje zeilen van Stephens Bay naar Sydney; de zee is rustig, dus we kunnen lekker slapen. Tenminste als je warm genoeg bent; dat geldt zeker voor mij, Hanneke. Het is hier een stuk kouder zo verder van de evenaar. De lange broeken en truien hebben we weer tevoorschijn gehaald. Voor mijn tweede slaapperiode maak ik zelfs een warme kruik, lekker.
Genieten van een prachtige zonsondergang
Er is hier veel meer scheepvaart dan in de Pacific. Het Automatisch Informatie Systeem, AIS, doet goede diensten. Dat signaleert commerciële schepen al ver van tevoren. Zelfs hun koers, snelheid en naam zijn op ons navigatie scherm te zien. Tijdens mijn tweede nachtwacht komen twee grote schepen de Pélagie achterop, zo te zien op aanvaringskoers. Ook zij kunnen de Pélagie zien op hun AIS, maar dan moeten ze natuurlijk wel kijken! Ik besluit het dichtstbij zijnde schip, de Pacific Jewel, op de marifoon op te roepen en te vragen of ze voor of achterlangs de Pélagie zullen gaan. Ze gaan voorlangs, dan hoef ik alleen koers te houden. Ook het achterste schip meldt zich, dat gaat achterlangs. Zo zie ik twee grote schepen allebei een beetje van koers veranderen om de kleine, nietige Pélagie de ruimte te geven. Het volgende half uur geniet ik van beide grote, fel verlichte passagiersschepen die voor en achter de Pélagie langs naar Sydney varen. Ik denk nog dat ze ook het vuurwerk gaan bekijken, maar de volgende dag waren ze alweer verder. Voor hun passagiers is een dag Sydney blijkbaar genoeg.
Hoge kantoren,, de opera en grote brug in Sydneyhaven
In de loop van de ochtend zien we de vele hoge flats en de grote brug over de haven van Sydney al vanaf zee schitteren in de zon. Sydneyhaven is een heel brede ingang, we zeilen zo naar binnen. Op deze mooie zaterdagmiddag zijn we niet de enigen. Het stikt hier van de zeil-, motor-, rondvaart- en veerboten, wat een drukte op het water! Wij laten onze zeilen maar zakken, zodat we tenminste om ons heen kunnen kijken. We doen onze eigen havenrondvaart langs allerlei baaien, imposante, hoge flatgebouwen; langs het prachtige operahuis en onder de indrukwekkende oude havenbrug door. Heel bijzonder om op eigen kiel door Sydney te varen!
 
Langs de opera
In Rose Bay gaan we voor anker. Deze baai ligt tamelijk dicht bij zee en als de wind ‘s middags aantrekt worden we lekker nat als we terugkomen van het boodschappen doen. ‘s Nachts neemt de wind nog meer toe; hoewel we goed beschut liggen zijn er toch teveel kleine golfjes om met Peltje droog naar de kant te varen om Sydney te verkennen. In onze pilot vinden we een andere baai wat verder landinwaarts. Vanmiddag maar eens kijken of “Balls Head Bay” wat meer beschutting biedt. Daar is ook een treinstation waarmee we gemakkelijk het centrum kunnen bereiken. Hopelijk kunnen we daar ook gemakkelijk met Peltje naar de kant.

Geen opmerkingen: