|
Sydney vanaf zee |
Het is een gemakkelijk nachtje zeilen van
Stephens Bay naar Sydney; de zee is rustig, dus we kunnen lekker slapen. Tenminste
als je warm genoeg bent; dat geldt zeker voor mij, Hanneke. Het is hier een
stuk kouder zo verder van de evenaar. De lange broeken en truien hebben we weer
tevoorschijn gehaald. Voor mijn tweede slaapperiode maak ik zelfs een warme
kruik, lekker.
|
Genieten van een prachtige zonsondergang |
Er is hier veel meer scheepvaart dan in de Pacific. Het
Automatisch Informatie Systeem, AIS, doet goede diensten. Dat signaleert commerciële
schepen al ver van tevoren. Zelfs hun koers, snelheid en naam zijn op ons navigatie scherm te zien. Tijdens
mijn tweede nachtwacht komen twee grote schepen de Pélagie achterop, zo te zien
op aanvaringskoers. Ook zij kunnen de Pélagie zien op hun AIS, maar dan moeten
ze natuurlijk wel kijken! Ik besluit het dichtstbij zijnde schip, de Pacific
Jewel, op de marifoon op te roepen en te vragen of ze voor of achterlangs de
Pélagie zullen gaan. Ze gaan voorlangs, dan hoef ik alleen koers te houden.
Ook het achterste schip meldt zich, dat gaat achterlangs. Zo zie ik twee grote
schepen allebei een beetje van koers veranderen om de kleine, nietige Pélagie
de ruimte te geven. Het volgende half uur geniet ik van
beide grote, fel verlichte passagiersschepen die voor en achter de Pélagie
langs naar Sydney varen. Ik denk nog dat ze ook het vuurwerk gaan bekijken,
maar de volgende dag waren ze alweer verder. Voor hun passagiers is een dag
Sydney blijkbaar genoeg.
|
Hoge kantoren,, de opera en grote brug in Sydneyhaven |
In de loop van de ochtend zien we de vele hoge
flats en de grote brug over de haven van Sydney al vanaf zee schitteren in de
zon. Sydneyhaven is een heel brede ingang, we zeilen zo naar binnen. Op deze
mooie zaterdagmiddag zijn we niet de enigen. Het stikt hier van de zeil-, motor-,
rondvaart- en veerboten, wat een drukte op het water! Wij laten onze zeilen
maar zakken, zodat we tenminste om ons heen kunnen kijken. We doen onze eigen
havenrondvaart langs allerlei baaien, imposante, hoge flatgebouwen; langs het
prachtige operahuis en onder de indrukwekkende oude havenbrug door. Heel
bijzonder om op eigen kiel door Sydney te varen!
|
Langs de opera |
In Rose Bay gaan we voor anker. Deze baai
ligt tamelijk dicht bij zee en als de wind ‘s middags aantrekt worden we lekker
nat als we terugkomen van het boodschappen doen. ‘s Nachts neemt de wind nog meer
toe; hoewel we goed beschut liggen zijn er toch teveel kleine golfjes om met
Peltje droog naar de kant te varen om Sydney te verkennen. In onze pilot vinden
we een andere baai wat verder landinwaarts. Vanmiddag maar eens kijken of “Balls
Head Bay” wat meer beschutting biedt. Daar is ook een treinstation waarmee we
gemakkelijk het centrum kunnen bereiken. Hopelijk kunnen we daar ook gemakkelijk met Peltje naar de kant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten