Even in China

Straatbeeld in Guangz

Op onze lucht vlucht terug naar Australië hebben we een overstap van ruim 13 uur in China op het vliegveld van Guangzhou, de nieuwe naam voor Kanton. Ons plan is om zelf de stad in te gaan, daarom halen we Chinees geld bij de bank op Schiphol. Nee, dit hoef je niet van te voren te bestellen, dit is gewoon op voorraad; de Chinese economie wordt ook voor Nederland steeds belangrijker.

Na een hele korte nacht met weinig slaap, voor ons gevoel was het nog gewoon middag, staan we op dinsdagochtend om 7:00 uur lokale houop het immense vliegveld van Guangzhou. Bij de paspoortcontrole van de internationale overstap wacht ons een aangename verrassing. Onze vliegmaatschappij, China Southern Airlines, biedt ons een gratis hotelkamer aan, wat een service!

Veel grote flatgebouwen

Met ongeveer 15 medereizigers gaan we met de bus de stad in en verwachten eigenlijk vlak bij het vliegveld naar een simpel hotel gebracht te worden. Maar we rijden ruim een half uur, geïmponeerd door de grote moderne snelwegen, genietend van de drukte op straat en de grote flatgebouwen om ons heen; we kijken onze ogen uit.

De bus stopt voor een groot, chique hotel, met veel marmer en een grote ontvangsthal,  spiksplinternieuw, nog maar nauwelijks af, 26 verdiepingen hoog. We mogen eerst ontbijten, op de tweede verdieping staat een prachtig lopend buffet klaar met Chinees én Westers eten. Een half uurtje later brengt ons kaartje ons naar een knots van een suite met heerlijke bedden. Daar ploffen we in en slapen een paar uur aan één stuk door. Om half drie uur wil ik toch nog echt wat van de stad zien, Nils slaapt nog wat verder.

 

Aan verkopers geen gebrek

Bij de balie staan Nederlandse medereizigers, ze proberen met een taxi naar het oude centrum van de stad te gaan bij de rivier, natuurlijk wil ik wel mee. Helaas is dat te ver weg, drie kwartier tot een uur met een taxi heen en mogelijk veel meer tijd terug vanwege het spitsuur. Guangzhou is een miljoenen stad.

We besluiten tot een blokje om in de buurt, ook leuk. De eerste indrukken zijn van “gewoon” een grote stad met veel nieuwe maar ook heel oude, grauwe flatgebouwen, veel winkels en vooral veel mensen, fietsers, brommers en scooters op straat. Op iedere hoek staat wel een brommer met een groen hesje, dit blijken taxi’s te zijn. Je kunt zo achterop stappen en ze hebben zelfs een tweede helm voor je. De stad is dicht bebouwd, de hoofdstraat is breed met soms zowaar een rij bomen, maar ertussen is weinig licht en ruimte. We lopen langs een bedden-buurt, een elektronica buurt met veel I-phones, de fietsenmaker repareert gewoon aan de straat. Er zijn vooral heel veel kledingzaken.

Wel zo gemakkelijk

Een jochie met een open naad in het achterste van in zijn broek, doet gewoon zijn behoefte op straat, achter een boom, dat wel. Zijn moeder ruimt met wat Kleenex de rommel op.

Het grote station met intercitytreinen valt voornamelijk op vanwege het plein waar veel auto’s geparkeerd staan. Even binnenlopen is geen optie je komt alleen binnen met een geldig treinkaartje. Er wordt uitgebreid gecontroleerd zowel bij de ingang als bij de uitgaan. Op het grote sportveld wordt door een groot aantal jonge mensen in prachtig groen witte trainingspakken hard getraind zo op het einde van de middag.

Het is heel gezellig in een paar straatjes waar geen auto’s mogen komen, en het barst van de winkels natuurlijk op de begane grond, maar ook met roltrappen op de eerste verdieping en heel veel stalletjes op straat.

Voetgangersgebied

Minder gezellig wordt het als er een vijftiental politieagenten door de straat komen lopen en een mevrouw van een kraampje zo te zien bekeuren. Ze telt haar geld, geeft ze smeergeld omdat ze hier illegaal staat? De winkelende bezoekers staan er afkeurend bij te kijken en maken foto’s. Ook de politie maakt foto’s. Zal deze strijd straks op internet verder worden uitgevochten? We lopen snel verder, het is waarschijnlijk beter er niet bij betrokken te raken. 

Hartige poffertjes

Om vijf uur haal ik Nils van het hotel en we lopen nog even terug naar de voetgangers-zone. We kopen zes hartige poffertjes die op straat worden gebakken, leuk en lekker! Zo tegen het eind van de middag wordt het steeds drukker en gezelliger op straat. Ook het verkeer neemt enorm toe, de kruispunten staan behoorlijk vast. Helaas gaat onze bus terug naar het vliegveld om zes uur. Om negen uur vliegen we verder naar Brisbane, nog vol van de indrukken van een dagje China.