Kerstsfeer in de marina

Op zaterdagavond 14 december wordt in de haven van Moolooolaba de jaarlijkse kersttocht gehouden. We zitten eerste rang, want de Pélagie ligt vlak langs de route van de versierde schepen. Het restaurant van de Marina pakt groots uit met een extra schip aan het eind van de steiger met live muziek; vlak bij de Pélagie, gezellig. Het is druk op de steigers, ook onze buren staan er met een wijntje en een biertje. Aan de overkant in het park staan honderden mensen te wachten op wat er komen gaat. De huizen aan het water zijn al een paar dagen voorzien van uitbundige kerstverlichting. Onze buurvrouw heeft knipperende lichtjes aan haar reling bevestigd, sfeervol.
De optocht zelf is aardig, maar niet heel bijzonder. Een 20-tal boten, voorzien van kerstverlichting vaart langs. Pas op de terugweg, als het wat donkerder is, komen de lichtjes echt tot hun recht. Het is wel erg gezellig en tenslotte is het over ruim twee weken Kerstmis.
Onderweg naar Sydney
De klussen aan de Pélagie duren, zoals altijd, langer dan verwacht. Pas donderdag kan de mast er weer worden opgezet en worden alle onderdelen, lijnen, elektriciteit- en datakabels weer vakkundig aangesloten en getest. We willen vrijdag graag uitvaren, zodat we Sydney kunnen bereiken voordat de wind weer naar het zuiden draait. Donderdag werken we tot laat door om de broek en alle zeilen weer op de Pélagie te zetten. Een hele klus; gelukkig helpt Greg mee om met name het grootzeil en zeillatten weer goed te monteren. Dit hadden we nog niet eerder zelf gedaan, weer wat geleerd. We zijn allebei doodmoe en hebben spierpijn van het sjouwen en trekken.
Vrijdagochtend om 8:00 uur varen we weg. Het eerste stuk is behoorlijk tegen de wind in, de motor moet bij. De mast kraak vreselijk dit is nieuw! Als we kijken blijkt de mast niet helemaal recht op de mastvoet te staan; met ons onervaren oog lijkt de mast ook verder naar achteren te hellen. Is dit wel goed? Bovendien wordt het moeilijk slapen bij al dat gekraak!
We bellen Greg, volgens hem is er niets aan de hand, maar tegen dat gekraak kan hij wel wat doen door schroeven in de mast te zetten. We gaan terug. In zijn laatste werkuren voor de Kerstvakantie zet Greg de schroeven in de mastvoet. Pas in het begin van de middag kiezen we weer zee, Sydney is niet meer haalbaar in één keer. We besluiten halverwege te stoppen in Coffs Harbour, de windshift en de harde wind daar af te wachten en tweede kerstdag verder te varen.
Het is nu drie uur uur 's nachts, onze eerste nacht op zee. De bijna volle maan schijnt prachtig op het water, we hebben stroom mee, de zee is rustig, alleen de wind laat het, volgens de voorspelling, op dit moment een beetje afweten dus de motor staat bij. We verwachten zondag 21 december aan te komen. Het valt me mee dat we zo gemakkelijk ons zeil-ritme weer oppakken.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com