De voorjaarszon voelt eindelijk lekker warm aan. Ik geniet van de eerste opkomende plantjes in onze tuin en denk er maar niet teveel aan, dat ik die planten straks niet zal zien bloeien. Eind april moeten we ons huis uit: we zijn heel blij dat we het hebben verhuurd, maar nu puntje bij paaltje komt is vertrekken nog zo gemakkelijk niet.
We denken redelijk voorbereid zijn, tenslotte lezen we al jaren artikelen van zeilers uit die mooie, exotische streken en wat zij als Vertrekkers hebben gedaan om zich voor te bereiden. Er hangt al lange tijd een "jaarplan" op ons prikbord, sinds afgelopen oktober aangevuld met een heuse detail-lijst. Er is wel wat afgegaan, klaar dus, maar er is vooral heel veel bijgekomen. Informatie opgedaan in nuttige cursussen, gelezen in artikelen en boeken die we tegen komen of cadeau krijgen, zoals "Zwaar Weer Zeilen" van onze dochters, hebben allemaal als gevolg dat er steeds maar nieuwe zaken op dat lijstje komen te staan.
We struinen internet af, "Google vindt alles", dus de pakjes bezorgdiensten lopen onze deur plat. De standaard jaarlijkse zaken, zoals de boot in de was zetten, een behoorlijke klus voor een grote dubbelromper, schieten er bijna bij in, maar gelukkig krijgen we hulp!
We houden met alles rekening, misschien komen we inderdaad niet terug, dan is een nieuw testament en een machtiging voor onze dochters "voor het geval dat" wel zo handig. Na een ongeluk op de boot twee jaar geleden, hebben we nu een uitgebreide verband- en medicijn-kist ingericht en een irridium telefoon voor contact met de Radio Medische dienst en andere nuttige instanties. Alleen het abonnement moet nog.
Ons huis moet leeg, de nieuwe huurders willen niet alles mee-huren (helaas), dus moeten we opslagruimte vinden. We zoeken we naarstig naar mensen die onze spullen nog kunnen gebruiken. Onze neefjes die net beginnen te studeren, hebben nog niet allemaal een PC met printer. Weggeven is veel leuker dan weggooien!
Gelukkig hebben we een kringloopwinkel in het dorp; de buurman komt graag alles ophalen, ook een goed gevoel! En mijn vriendin, die net 14 kilo is afgevallen, zegt: het"Dan koop je toch gewoon allemaal nieuwe kleren als je terugkomt, hartstikke leuk!". Ons oude servies kan na jaren ook wel weg en die pannen met die versleten handvaten, hebben ook hun beste tijd gehad. We hebben een lees-grage familie, dus onze boeken vinden een nieuwe bestemming, al was het maar als ruil-boek.
Zo komen we iedere dag een stap verder, en uiteindelijk wordt ons lijstje korter. We kijken niet meer om, we moeten "Vertrekken", de datum staat vast, dus we gaan!
En die plantjes in de tuin .....?? Die bloeien vast ook nog als we over een paar jaar thuis komen.
Vertrekken hoe gaat dat? Stap voor stap je lijstjes afwerken; niet omkijken, alleen vooruit.........
maandag 19 april 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)