Warme, zonnige dagen langs de Engelse zuidkust, GEEN Diesel Bug

We hebben echt vakantie! Heerlijk warm weer, prachtige rivieren die we opvaren, gezellige mensen die we ontmoeten en dit afgelopen weekend bezoek van onze neef Marcel Honhoff. En geen probleem met onze diesel, kortom het kan op!

Alweer ruim een week geleden vertrokken we richting Dartmouth om onze diesel te laten bekijken. Die ochtend drinken we eerst nog heel gezellig met onze Engelse buren koffie, immers we kunnen pas weg met voldoende water onder de kiel! Op zee staat een lekker windje, helaas pal tegen, dus we kruisen op tegen de wind tot Brixham, waar we ons zelf trakteren op een nachtje jachthaven. We lopen door het stadje dat tegen de berg aangeplakt ligt, met allemaal kleurige huisjes en natuurlijk een grote oude kerk. Stadhouder Willem de Derde, ja die koning van Engeland werd, is hier aan land gegaan. Nils poseert bij zijn standbeeld aan de havenfront.

De volgende ochtend al vroeg naar Dartmouth, inderdaad aan de monding van de rivier de Dart, langs een prachtige ruige kust. Gelukkig is er een plaatsje in de Marina en kan het diesel bedrijf naar onze brandstof kijken. Samen met de monteur bekijken we de brandstof-filters. Helemaal schoon! We maken van de gelegenheid gebruik om de onderste helft van deze filters te vervangen door glas zodat we voortaan kunnen zien of ze inderdaad zwart van het vuil worden.

We zijn niet tevreden en ook de grote diesel-voorraad tank onder het bed wordt bekeken: helemaal schoon. We zijn wel blij dat we geen probleem hebben, maar van de rekening zijn we minder blij! Nou ja, de ventilator riemen van onze motoren zijn ook weer vervangen. We schaffen ook maar meteen het anti-bacteriegroei spul aan, zodat we de zaak schoon kunnen houden.

Dit geeft ons tijd om heerlijk te gaan wandelen, we nemen het pad langs de rivier de Dart naar Dittesheim. We wandelen door prachtige bossen, mooie bloemen en natuurlijk uitzichten over de rivier met onze Pélagie. Wat fijn dat dit weer kan met Nils zijn nieuwe knieën.

Onze nieuwe nederlandse gasfles moet gevuld worden, eentje is er leeg. Wat een teleurstelling, dat doen ze een heel Engeland niet, horen we nu! We kunnen niet anders dan toch maar weer een Camping Gaz fles te kopen, immers die kun je een Spanje en Portugal makkelijk inwisselen. We vinden het wel stom van onszelf; in Nederland hebben we er net 3 afgedankt! De regulator die erbij hoort, is even niet te koop dus daar zijn we ook nog naar op zoek!

In Dartmouth zelf hoor ik een Nederlandse stem, laten we Bart en Marga gewoon midden op straat tegenkomen! We gaan 's avonds een drankje drinken bij hun op de boot. Een heel eind met ons bijbootje… Het gaat prima, we krijgen vertrouwen in ons Peltje!

We gaan door naar de volgende riviermonding , de Salcombe, weer tegen de wind in, lekker gezeild!. We vinden een prachtige ankerplaats achter in de rivier, dus diner met uitzicht! De volgende ochtend laten we ons door de afstand niet afschrikken en gaan met Peltje toch op stap, meer dan een kwartier varen. Leuk het stadje bekeken, koffie gedronken met een ander Nederlands echtpaar en bijgepraat onder andere over voetbal! Onze neef Marcel heeft gebeld , hij woont in Wales en wil wel een weekendje meevaren. We spreken af op vrijdagavond in Plymouth.

Nog diezelfde middag, donderdag vertrekken we naar de volgende rivier de Yealm en meren voor het eerst goed af aan een meerboei . Dit is een boei, een grote ronde bal die drijft, met een grote haak of een groot touw. Deze boei is heel stevig verankerd in de bodem, meestal middels een heel groot betonblok. Als je het schip hier aan goed is vastgemaakt, lig je heel stabiel. Het probleem voor ons is dat we hoog zijn als catamaran, de meerboei is moeilijk op te pakken. Ook willen we de lijn van de meerboei naar de beide drijvers voeren; dit maakt ons stabieler.

We hebben ondertussen een speciale haak aangeschaft om een meerboei op te pakken. Die was hier niet nodig; Nils heeft een prima lus gelegd.

De volgende ochtend was Peltje present en hebben we ook hier erg leuk gewandeld, door de droge rivierbedding en boven langs weer terug. Plymouth ligt nu om de hoek en in het begin van de vrijdag middag liggen we in de jachthaven die ook nog 50 % korting geeft omdat we met de ARC, de organisatie die de Atlantische oversteek regelt, meedoen.

We gebruiken onze tijd om de boot op te ruimen en het bed voor Marcel op te maken, de nieuwe regulator en gasfles te installeren (Nils) en bij de Aldi boodschappen voor het weekend te doen. Met onze fietsjes gaan we Plymouth in. Er zijn geen oude gebouwen meer, we denken dat in de oorlog alles is platgebombardeerd, waarschijnlijk vanwege de marinebasis. Nu we nog tijd hebben gaan we nog een keer naar de Aldi, om wat extra voorraad in te slaan. Het café heeft Internet dus we bankieren , bellen en halen weersverwachtingen op.


Zaterdagochtend is er geen wind, we varen met Marcel dus een uurtje de rivier op, langs indrukwekkende oorlogsschepen en onder een prachtige oude spoorbrug door. 's Middags toch naar zee . We probeerden te zeilen, zetten de “Halve Winder” op, dat grote zeil voor een licht weer. Uiteindelijk toch verder op de motor naar de Salcombe rivier aan (ja daar waren wij twee dagen geleden ook). Nu ankeren de vlak bij de monding. Marcel en ik gaan met Peltje naar het strand en wandelen prachtig langs de kust, terwijl Nils ankerwacht houdt en eten kookt.

De avond is prachtig, na het spelletje drinken we een glaasje wijn bij opkomende volle maan, voor het eerst buiten. Een naburig hotel houdt (ook voor ons) een grote vuurwerkshow; prachtig vanaf het water. De ochtend is minder prachtig als om half 6 we heel vlak bij ons buur-schip blijken te liggen! Nu houdt Hanneke ankerwacht terwijl Nils nog een uurtje probeert te slapen, wat natuuurlijk niet zo best lukt. De twee boten komen heel dicht bij elkaar, zie foto.

Er is geen wind maar wel veel stroming. Achteraf denken we dat wij veel meer anker ketting hadden dan het kleinere bootje naast ons. De stroom doet ons alle kanten opzwieren. Onze cirkel met onze 35 m ankerlijn is een stuk groter dan hun cirkel met maar 10 meter ankerlijn. Wel geniet ik, Hanneke, van de prachtige ochtend mist op het water.

Ons buurbootje vertrekt dus kunnen we nu met zijn drieën gaan wandelen. We nemen de andere oever en het pad langs de kust. Ook deze wandeling is weer prachtig, grillige rotsformaties en prachtige uitzichten. Genieten en dat met al die zonneschijn. Het lijkt net Oman, zo blauw zijn de zee en de lucht.

Peltje laat zich niet van de wijs brengen door de flinke stroom de zee op en brengt ons weer veilig naar de Pélagie terug. We moeten nog terug naar Plymouth, want Marcel moet maandag weer werken en nog 5 uur rijden voordat hij thuis is! We hijsen de zeilen, ja hoor wind tegen. Na een slag de zee op komt de stroom ons helpen en neemt de wind toe tot windkracht 4/5. We zeilen met één grote slag naar Plymouth. Het dagrecord wordt 8 knopen per uur! Heerlijk zeilen!
Na een snelle maaltijd voor anker in de baai van Plymouth, zetten we Marcel af bij de jachthaven. Het was hartstikke gezellig bezoek aan boord. Nu liggen we weer voor anker, heerlijk rustig te genieten van de avondzon. Wij mogen morgen weer verder, bofferts die we zijn!

Nu op maandag even het cafe met internet in, om de weerbericht op te halen. We moeten immers nog steeds oversteken n Noord Spanje. Voorlopig zit den wind nog niet in de goede hoek. We hopen op het einde van de week.