donderdag 16 september 2010

Met Marianne en Geert langs het Imposante vulkaaneiland Lanzarote

Alle eilanden hier in de Atlantische oceaan zijn vulkaan eilanden en rijzen zo’n 2-3 km boven de bodem van de oceaan uit om voor ons "eilanden" te zijn. Er zijn ook vulkanen die het niet gehaald hebben tot boven het zee oppervlak: dan vaar je ineens over een “ondiepte” van 20 m! Uitkijken dus, andere golfslag!
Sommigen zijn hoog genoeg om regen te vangen, zoals Madeira, anderen zoals Porto Santo en ook Lanzarote zijn niet hoog genoeg; weinig of geen regen en dus heel weinig begroeiing. Lanzarote kent een heel recent vulkaan verleden, rond 1730 zijn de vulkanen op een deel van dit eiland 6 jaar lang bijzonder actief geweest. De sporen hiervan zijn overal te zien.
Zo ook op het kleine eilandje voor Lanzarote, Graciosa, waar we om een heuse krater heen lopen, met aan alle kanten prachtig uitzichten. De helft van ons bezoek, Geert, trekt zich niets aan van de korte nachtrust en loopt met ons mee.

De volgende dag zetten we koers naar Arrecife. We moeten eerst tegen wind en stroom in om de Noord punt van Lanzarote heen. Prompt worden zowel Marianne als Geert zeeziek. Beiden liggen uiteindelijk lekker te slapen als we langs de prachtige oostkust van Lanzarote varen. In Arrecife, de hoofdstad, kunnen we niet aan de kade liggen, dus varen we door naar Puerto Calero. Gelukkig zijn beiden voldoende opgeknapt om dit laatste stukje wél mee te maken.

Eenmaal in de vriendelijke haven van Puerto Calero checken we allereerst de motorruimtes. Er staat géén water in. Wij blij!!! Marianne en Geert nemen ons lekker mee uit eten op een terrasje, gezellig!
Met een huurauto rijden we de volgende dagen over het eiland en zijn onder de indruk van de prachtige lava formaties. We bekijken het huis van de bekende architect/kunstenaar van Lanzarote, Manrique, half onder de grond gebouwd in lava grotten, half erboven in harmonie met de lavastenen er omheen.

Een vulkaan uitbarsting 7000 jaar geleden heeft 7 km lange ondergrondse lavagrotten doen ontstaan. Indrukwekkend!

De cactustuin, ook een ontwerp van Manrique, verrast ons door de intieme sfeer en de grote hoeveelheid cactussen, velen ervan in bloei. Het ijsje op het terras is heerlijk!

De wijnbouw hier is bijzonder, de druivenstruiken lijken hun eigen “hoekje” te hebben, elk omringd door een zwart lavasteenmuurtje. Arbeidsintensief is het wel!
Bij het eten ’s avonds, bestellen we een goede lokale wijn, heerlijk! Deze wijn, “El Grifo” blijkt ook in de supermarkt te koop. Hoewel duurder dan onze limiet van 5 Euro per fles, steunen we hiermee de lokale economie!

Het nationale park “Timanfaya”, de vuurbergen, is het hoogtepunt. Het is gevestigd op de plaats van de erupties rond 1730. De uitzichten op de rit erheen en de bustocht in het park zijn schitterend en indrukwekkend….

We zeilen met een rustig windje door naar het zuiden. Geert neemt het zekere voor het onzekere en gaat onder zeil. In de marina Rubicon inhet uiterste zuiden van Lanzarote ontmoeten we Wilma en Thijs van de Luna Verde volgens plan weer, de geleende gids van Madeira moeten nog retour. Ook Laura Dekker ligt in deze haven met haar rode boot. We wandelen langs de haven, ook hier voornamelijk hotels, appartementen en winkeltjes voor toeristen. Het “authentieke” Lanzarote lijkt ver weg.
We maken ons op voor de oversteek naar Fuertaventura.

Geen opmerkingen: