zaterdag 2 januari 2010

Het kritische pad, de nieuwe knieën van Nils, gaat goed!

Om medio 2010 op reis te kunnen, zit de revisie van Nils' knieën op het kritische pad! En daar kunnen we relatief weinig aan doen! Gelukkig gaat het herstel van de eerste vervangen knie prima, we hebben gisteren alweer een half uurtje gewandeld! Hoe nodig de operatie was toont de foto links. Nils' linkerbeen, mét nieuwe knie, is recht; het rechterbeen is nog héél krom. Hopelijk mag die begin maart in de revisie.

We blijven optimischtisch over ons tijd schema, dus hebben we deze Kerst vakantie gebruikt om nieuwe zeilen, een nieuwe zonnetent/buiskap en zeil-huik te bestellen. Inderdaad, Sinterklaas had het ons al voorspeld, een zeilboot is net een geld-draaikolk!

We hebben ook de revisie palnnen van het huis verder vorm gegeven; verf gekocht; Marktplaats afgestruind voor een betere kast en slaapkamer stoelen; hard nodig, de huidige stoelen hadden de vorige bewoners van ons huis al afgedankt. Vooral zijn we het samen eens geworden wat we willen (laten) doen en hoe.


zondag 20 december 2009

Shell Helpt: Hanneke mag eerder stoppen met werk!



Een prachtig Kerst cadeau van Shell: ik, Hanneke, mag per 1 april stoppen met werken! Dit betekent dat onze plannen om met de Pélagie te vertrekken vaste vorm kunnen gaan aannemen. Hiep Hiep Hoera!
We kunnen onze voorbereidingen nu in de hoogste versnelling gaan uitvoeren.

De boot en zee-kennis: Er wordt meer elektronica geïnstalleerd. Ook zijn er de nodige reparaties (we waren van de zomer in Zweden immers op een rots gevaren!) en vervangingen te doen. De energievoorziening wordt uitgebreid door 4 extra zonnepanelen op het dak.

Hanneke is begonnen met een EHBO cursus en 7 November gingen we naar een "Vertrekkers-dag”. Daar ontmoetten we andere mensen met dezelfde plannen, kregen suggesties over alles wat verder nog nodig is. De inspiratie voor deze website kwam ook van die dag, met dank aan de Nederlandse Vereniging van Tourzeilers en vooral Ger en Henk Wouters voor hun uitstekende introductie.

Een trainingssessie voor reddingsvlot hantering staat op het programma voor begin volgend jaar. We hebben al contact gelegd met een medicus, die ons over een verband- en medicijn- voorraad gaat adviseren. Ook doen we een herhalingscursus over weer en astronavigatie, wederom bij NvTT.
Ook onszelf vergeten we niet: Nils heeft in de Isala kliniek in Zwolle naar zijn knieën laten kijken, hij kon zich kunstgewrichten laten aanmeten: op 26 november kreeg hij de eerste en februari/maart volgt hopelijk de andere knie. Voorlopig gaat het herstel van de eerste knie voorspoedig. Nils moet wel zorgen niet te veel te doen om niets te overbelasten, wat het herstelproces ernstig zou doen vertragen.
Hanneke doet vreselijk haar best om haar ellebogen nog verder te laten genezen (Hanneke’s deel van dit stukje is met spraakherkenning geschreven), ze loopt hard en tennist ondertussen ook al weer.
Ons huis willen we gaan verhuren. Dit moet dus opgeknapt worden. Nu wordt de badkamer verbeterd, daarna nieuwe tegels in de keuken, veel schilderwerk binnen en buiten, en nog een aantal knutseltjes.
En dan hebben we het nog niet eens over al die andere zaken die op ons lijstje staan wat nu in de keuken hangt: Bankzaken, lidmaatschappen, verzekeringen…..
Het moet allemaal klaar voor mid Juni..........

zondag 1 januari 2006

Op de rem voor Galle

Na een paar dagen met lekker veel wind halverwege deze oversteek, valt de wind een beetje weg. Overdag maken we vaart met ons licht weer zeil, de halve winder, 's nachts zetten we de motor bij. Vandaag, maandag 16 maart is onze laatste dag op zee, morgen vroeg denken we in Galle in het zuiden van Sri Lanka aan te komen. Nu is er wel weer een lekker windje, niet meer van achteren maar wat meer van opzij dus gaan we te hard. Nu varen we met twee riffen in het grootzeil en een kleine fok de ruim 4 knopen per uur die we nodig hebben om morgenvroeg met licht in Galle aan te komen.

Deze hele tocht heeft de stroom ons prima geholpen met ongeveer éen knoop hebben we ongeveer een knoop méé, nu we willen afremmen is deze stroom natuurlijk wat minder welkom.

Het is te zien dat de Noord Oost passaat op zijn einde loopt. 's Avonds bouwen zich in de verte donkere wolken op, de bliksem schildert prachtige patronen op de avondhemel. De zesde nacht komt het onweer wel erg dicht bij! De bliksem is nu niet alleen ten zuiden van de Pélagie maar ook er vóór. Nu is ook de donder te horen, ook die lijkt dichter bij te komen. We hebben uitgebreid de tijd gehad om te bedenken wat we kunnen doen als het echt gaat onweren. Niets dus! Alleen onze draagbare computers, met navigatie programmatuur, kunnen in de oven die als een kooi van Faraday ze tegen de bliksem-inslag zou moeten beschermen. Dat doet Nils dus ook als in zijn wacht het onweer nóg dichterbij komt. Gelukkig blijft het bij een lekkere regenbui die het zout van de Pélagie spoelt.

Het is genieten van het rustige zeilen op deze tocht, tenminste zolang alles heel blijft. Ik word dan ook behoorlijk ongerust als op de achtste dag de Pélagie bij een windvlaag zachtjes begint te trillen. Dat was eerder toch niet zo? Zelfs in bed kan ik het voelen! Een structureel probleem, gaat de Pélagie uit elkaar vallen? Ik slaap er slecht van. De volgende ochtend zie ik dat de motoren niet in de versnelling staan. Zo gauw ik dat wel doe, en de schroeven dus niet meer mee draaien, is de trilling weg. Wat een opluchting! Misschien zit er iets in de schroef, dat hebben we al eerder gehad. In Galle maar even kijken.
Op ruim 250 mijl ten oosten van Sri Lanka zien we al de eerste Sri Lankaanse vissersboot. Die komt met een behoorlijke snelheid recht op ons afvaren; toch altijd een beetje eng! Voor de zekerheid leg ik toch maar onze Pepperspray klaar. De mannen op de boot zwaaien heel vriendelijke en houden een grote fles omhoog. Natuurlijk zwaaien we enthousiast terug. Als we het goed begrijpen, willen ze arrack, zelf gestookte rum van het sap van de bloem van de palmboom, ruilen voor sigaretten. We hebben geen sigaretten en zijn niet geinteresseerd in de arrack, dus na een vriendelijke groet, keren ze om. Wij blij dat we rustig verder kunnen varen. Ook andere vissersbootjes komen nieuwsgierig kijken naar de Pélagie. Helaas vaart er een zo dicht langs dat het aas van onze hengel breekt.

Het contact met de schepen achter ons, de Morning Glory en de Banana, via de korte-Golfzender verloopt moeizaam. We horen ze af en toe in de verte maar niet echt duidelijk. Misschien is de afstand te groot nu wij een aantal dagen zo veel mijlen hebben gemaakt. Wel wisselen we e-mail berichtjes uit, ook prima.
Iedere dag hebben we contact met de Geramar, de Nederlandse boot vlakbij. We zien ze een aantal keren en praten ook via de marifoon. Nu zijn ze sneller vooruit, zij gaan direct door naar de Malediven. Misschien zien we ze daar, misschien ook niet. Dan is er in Zuid Afrika weer een kans.

Nog één nachtje slapen, dan zijn we in Sri Lanka.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com