 |
| Onze tuin bloeit nog volop begin oktober, genieten |
De
tijd is omgevlogen hier in Nederland! We zijn al weer drie maanden thuis. Zonder
al te veel moeite hebben we ons oude leven weer opgepakt: we kletsen bij met
buren, familie en goede vrienden, we
bridgen weer bij onze oude bridgeclub‘s en tennissen op dezelfde
tennisvereniging als zes jaar geleden. Het valt ons mee hoeveel mensen we nog kennen! Het is genieten van de luxe van ons huis:
volop internet, altijd televisie en een wasmachine die met een voorwasprogramma onze kleren echt goed schoon krijgt.
 |
| Volop internet |
De
winkels zijn om de hoek; wat een keuze in verse groente, fruit, vlees en
toetjes en al die luxe producten die hier gewoon te krijgen zijn. Ons huis
voelt groot en leeg aan, veel kasten zijn maar half vol, in de keuken moet je
zowaar vier stappen lopen tussen het gasfornuis en de besteklade. Het is even
wennen.
Ons
grote huis is wel heerlijk als de kleinkinderen komen logeren, ruimte genoeg!
Niet
alles zit mee. We zeilen de hele wereld rond zonder grote problemen, maar de
Nederlandse snelweg is ook niet zonder gevaar. Begin september moet Nils hard remmen
voor een onverwachte file; later het wegdek nu spekglad zijn door de eerste
regendruppels in vele weken! Onze auto schiet door boven op de staart van de
file. Gelukkig komen we er allemaal goed van af, maar onze trouwe Mitsibishi va
18 jaar oud is total loss! Nou ja, het is maar blik.
 |
| De Pélgie is heel gebleven, onze auto niet |
Het
is nog veel werk om de-Pélagie leeg te halen en het laatste onderhoud te doen.
Meerdere malen rijden we heen en weer tussen Stavoren en Haren, de auto
volgeladen. De zeilen gaan naar de zeilmaker voor de laatste reparaties.
We
hebben veel te veel spullen de wereld rond gesjouwd; die oude winterkleren die
we zes jaar geleden opgeborgen hebben, zijn echt niet meer te dragen; weg
ermee.
 |
| De zeilen zijn weer tip top in orde |
Veel zaken laten we achter op de Pélagie; natuurlijk alle reserve onderdelen,
maar ook het meeste gereedschap. Vorig jaar hebben we al nieuw gereedschap
gekocht toen we drie maanden in ons huis moesten klussen. Hans, de nieuwe
eigenaar van de Pélagie, is er blij mee. Ook onze fietsjes, reserve lijnen en
zelfs de broodmachine worden in dank aanvaard.
Alle
spullen, die we in de loop der jaren her en der hebben opgeslagen, verzamelen
we weer. Dat vult de kasten tenminste een beetje. De tuin en het huis vragen
aandacht: we laten zonnepanelen op het dak zetten, denken na over een gashaard
(lekker warm!) en een nieuwe bekleding van de bank.
 |
| Met Hans voor anker in "Oude Zeug" |
Op
30 september dragen we de Pélagie over aan Hans, die enthousiast is over het
schip. Een heerlijk gevoel dat die een goede eigenaar krijgt.
