donderdag 13 mei 2010

Ons nieuwe huis: de Pélagie in Groningen

Sinds ongeveer een week wonen we nu in ons nieuwe huis voor de komende maanden, de Pélagie. Dit viel niet mee! Wat verzamel je veel spullen als je 17 jaar lang in een groot huis woont! Met veel moeite is het ons toch gelukt ons huis leeg te krijgen; iedere kast die we nog vol tegenkwamen en bijna waren vergeten, hebben we dapper ook aangepakt! Alle bezoekers moesten minstens iets meenemen!

De verhuizer heeft vreselijk zijn best gedaan zoveel mogelijk in 10 kubieke m te stouwen, toch was er nog veel waarvoor een andere oplossing gevonden moest worden. Wij hebben heel wat meegenomen naar de boot, zelfs zo dat ik de laatste nacht in ons huis geen matras en geen dekbed meer had! Toen we de sleutel aan de nieuwe huurders gaven stond er nog het nodige op onze oprit. Gelukkig was het mooi weer! Eenmaal op de Pélagie begon het grote opruimen en het meer rigoureuze weggooien.

Nu zijn we ruim een week verder en hebben de meeste van onze spullen een plaatsje gevonden op de Pélagieof in de afvalcontainer. We hebben extra planken in kasten gemaakt, handige bakjes bij Ikea gevonden om allerlei kleine dingen in op te ruimen en onze eerste ervaring opgedaan met constructie-kit, want in een polyester boot kun je niet zomaar schroeven.

We beperken ons tot de essenties: waar we vroeger een hele la met schrijfgerei hadden, hebben we nu een klein bakje. We eten, klussen, computeren, spelen spelletjes allemaal op dezelfde tafel, en onze kruiden verzameling is ingekrompen met een factor 3; we eten nog steeds lekker. Naast onze kleding, huisraad, papieren (zoveel mogelijk elektronisch op onze harde schijven), hebben we natuurlijk ook allerlei gereedschap, medicijnen, zeil-attributen en reserveonderdelen voor de boot aan boord gestouwd. All mijn cd's heb ik gedigitaliseerd, (middels I-tunes, ja je moet met je tijd meegaan), dus die hoeven ook niet meer mee.

We zijn heel trots op onze eerste reparaties: de boiler doet het weer (er was een stekker uit een stopcontact gehaald), de watermeter is ook gerepareerd (twee draadjes zaten verkeerd, toch nog lang gezocht) en Nils heeft de SSB zender aan de praat gekregen; we krijgen een beetje vertrouwen in ons vermogen om problemen op te lossen!

De temperatuur valt nog niet mee, het is (veel) kouder dan gedacht. Gelukkig hebben we onze elektrische dekens uit ons huis mee genomen. Ons bed is in ieder geval lekker warm. De kachel doet het goed, met dank aan Ulco! maar de laatste dagen worden we erg ongerust van een fluitend geluid bij het opstarten van de kachel 's ochtends. Tot nu toe houdt dat geluid vanzelf op en gaat het goed..... morgen ook?
De ligging in Groningen is fantastisch. Het is een erg gezellige stad, een vlak voor ons komen de meest interessante boten voorbij. Het is handig om allerlei winkels dichtbij te hebben; we zijn dagelijkse bezoekers geworden van de Ikea en de Praxis. Alleen staat de auto niet meer naast onze deur. Nou ja, volgende week hebben we helemaal geen auto meer!

Nog een paar dagen in Groningen voor de laatste klussen en de Noordelijke afscheidsborrel; dan naar Scheveningen om verder afscheid te nemen. Dan begint ons grote grote avontuur echt!

2 opmerkingen:

Mariëtte zei

Hoi Hanneke en Nils, wij wensen jullie allebei een heel goede reis toe, we hopen in de 1e plaats dat jullie gezond blijven en niet al te veel schade zullen krijgen. Geniet er vooral van, en via jullie weblog zullen we jullie zeker volgen. We houden elkaar wel op de hoogte van onze reizen. Nogmaals, geniet er van en behouden vaart!
Hartelijke groeten, Mariëtte en Kees

Anoniem zei

Ahoi,
jullie moeten nu op de atlantische oceaan dobberen. We hopen met mooi weer en een stevige wind, zodat de Pelagie goed door de golf van Biskaie zeilt.
Ons e-mail adres is veranderd, omdat netcologne ons niet meer wil hebben. We hebben onze telefoon in Keulen toch afgemeld. Nu zijn we bij t-online.
Helaas kunnen we Saskia niet bereiken. Als jullie haar in Bilbao zien, kan zij ons een mailtje sturen.
We gaan nu voor drie weken op stap, naar verschillende vrienden toe.
Groetjes en goede vaart,
Miro en Winfried