Stevige getijde stromen - visnet om de schroef

Vrijdag 11 juni zouden we eindelijk uit Cowes vertrekken. Helaas de avond ervoor zagen we dat er in ons bij-bootje geen regenwater zat, het liep dus vanzelf leeg. Inderdaad, de lijm tussen de onder en de bovenkant was op een plekje los. Dus even plakken. Lijm gehaald in Cowes, maar helaas de lijm bleek op heel veel plaatsen los gelaten te hebben! De hele dag hard gewerkt en nog twee keer een nieuwe tube gehaald. Ik, Hanneke , zag het niet zitten dat het zou lukken, maar ja je moet toch wat proberen. Een nieuw bootje heb je niet zomaar, en we wilden naar Newtown, een prachtig moerasgebied. Daar zou een bootje goed van pas komen.

Uiteindelijk pas om 16:00 weg, met een half geplakt bootje. Wind en stroom tegen, gelukkig was het maar vier mijl. Een prachtige ankerplaats, veel ganzen, meeuwen met jongen, en de leeuwerik zong uit volle borst. Een prachtige zonsondergang, zie de foto. En mét digitenne ontvangst…. Nils kon de eerste voetbalwedstrijd van het WK bekijken!

De volgende ochtend op onze trampoline de bijboot plak-klus afgemaakt. Er was geen goede plek om aan land te gaan dus verder naar een andere rivier-delta: Beaulieu (zeg bjoelie) River. We zijn de hele rivier afgevaren, prachtige landhuizen, eikenbossen en heel veel groen. Vastmaken aan een anker-boei lukte niet, we konden de boei wel oppikken maar onze driehoekige ankerlijn er niet aan vastmaken; onze harp, het vastmaak-ding was niet groot genoeg! Er moet dus nog een nieuwe worden gekocht.

We zijn de rivier weer afgevaren en hebben aan het eind een prachtige ankerplaats gevonden. Ankeren op een stromende rivier is niet makkelijk; bij de eerste poging kwamen we midden in de vaargeul terecht. Bij de tweede poging eindigden we op de zandbank bij laagwater! Dat laatste was niet zo erg, de Pélagie kan goed droogvallen en we wilden toch met hoogwater verder de volgende dag. Wel kon Nils daar de voetbalwedstrijd Engeland-USA ontvangen en Hanneke van de zonsondergang genieten.

Op zondag verder richting Christchurch, een riviermonding verder aan de Engelse Zuid westkust. Deze rivier was toch wel erg smal en erg ondiep, we waren niet helemaal op tijd, dus het was spannend om naar binnen te varen, langs kleurige zomerhuisjes tussen eindeloos veel kleine bootjes doot, het was heel druk op die zonnige zondag middag!

Het ging net: nog 10 cm water onder de kiel! In het stadje wilden we overnachten. We werden uitgenodigd om bij een prive-steiger aan te leggen….en wijn te komen drinken. Wij namen de wijn mee en zaten heel gezellig op het terras met uitzicht op de boot. Helaas vond de buurtcommissie dat geen goed idee, dus wij op zoek naar een andere ligplaats. Toen we die na een uurtje hadden gevonden, was het water natuurlijk te ver gezakt en konden we helemaal niet meer weg!

Dan maar de volgende ochtend zo vroeg mogelijk. Bij het wegvaren zaten we toch nog even vast! Gelukkig kon Nils weer los komen, nou ja het water zou hoger komen, dus zo’n ramp zou het niet zijn. Buiten de rivier op zee direct de zeilen gehesen; er stond een lekker windje. Maar ook heel veel stroming, zodat we over een vis-net heen voeren in plaats van er langs. En ja hoor, het hele geval, vlag, drijver, net, bleef achter onze schroef haken!! We probeerden snelheid te minderen door `bij te liggen`, maar dat was geen succes. Nog beter oefenen dus!

De vissers kwamen helpen, gelukkig. Zeil naar beneden, eentje stapte over en liggend op ons platform heeft hij het hele geval losgesneden. We boften, dat er bijna geen wind meer stond, anders was het een stuk lastiger geweest. Immers met touwen en netten bij je schroef kun je die niet gebruiken, anders draait alles vast! Nu kwamen we met de schrik vrij. Natuurlijk hebben we de vissers (ruim) schadeloos gesteld.

We hadden op zee te weinig ontvangst om de Nederlandse voetbalwedstrijd te bekijken. Nils heeft het wel geprobeerd: interessant met een beeldje om de zoveel minuten en wat dichter bij de kust om de zoveel seconden. De stand hebben we meegekregen en bij herhaling van de doelpunten en beetje gezien, maar verder was veel eigen fantasie nodig om de wedstrijd in te vullen.

Rond kaap St Alban’s Head stond een sterke stroming, we hadden 4 knopen stroom MEE, gelukkig… we hadden het niet echt goed uitgezocht. Die zorgt voor fikse golven met witte koppen, immers de oceaan bodem gaat daar van 28 naar 10 meter diepte. Spannend en leuk om daar deels omheen en deels doorheen te varen.

Meteen na de kaap werden we door een controleboot aangeroepen, we voeren een schietgebied in. Dus er we moesten er keurig omheen varen tot over de radio werd gemeld, dat het schieten beëindigd was.

Nu liggen we in een prachtige baai voor anker, een cirkeltje met hoge rotsen en een kleine uitgang naar zee Lulworth Cove. Eindelijk hebben we ons geplakte bootje uitgeprobeerd. Het functioneert prima (voorlopig!). We hebben wel veel geleerd, ook hoe ons motortje werkt en niet werkt. Bijvoorbeeld dat het stopt als je de benzine toevoer niet open zet. Hanneke moet dan niet Nils de schuld geven dat we geen benzine hebben bijgevuld!

Morgen gaan we lekker wandelen op deze prachtige rotsen.