Gezelligheid en ontspanning in Suriname

De Suriname rivier op

Om 13:00 net vóór laag water zijn we in de monding van de Suriname rivier, denken we, maar de stroom is nog steeds ruim 2 knopen tegen. Gelukkig staat er veel wind, dus de Pélagie maakt genoeg vaart om toch naar binnen te kunnen komen. Het is nog 35 mijl naar Domburg, de geplande ankerplek voor vannacht.
Na ruim een uur staat de stroom nog steeds ruim 2 knopen tegen. We controleren de informatie die we hebben, het lage water gaat maar heel langzaam de rivier op! Dan gaan we Domburg dus niet halen voor het donker wordt! Vlak voor Paramaribo zien we bomen aan de rivieroever net buiten de vaargeul. Als we daar ankeren kunnen we morgen genieten van de tocht langs Paramaribo. Zo gezegd, zo gedaan. We zien wel heel wat schepen nog langs komen die avond. Alles gaat goed, we zijn net ver genoeg weg van de vaargeul. De volgende ochtend hebben we wel stroom mee en we varen heerlijk ontspannen langs Paramaribo naar Domburg, Er gaat een 52 meter hoge brug over de paar honderd meter brede rivier, het lijkt Europa wel. Er staan prachtige huizen langs de oever, zie foto, het doet welvarend aan, zeker in vergelijking met Guyana.

In Domburg voor anker op de Suriname rivier

In Domburg liggen inderdaad nog 7 andere zeiljachten voor anker! We zijn dus niet meer de enigen. ’s Middags om 17:00 uur is het borreltijd bij Rita, een restaurantje met buiten terras onder de hoge bomen van het pleintje. Het is er gezellig en we ontmoeten de opvarenden van de andere jachten. De meesten zijn ook op reis net als wij, een kleine helft ligt hier al langere tijd. Eén stel bouwt hier een huis. Er wonen hier in de buurt meerdere Nederlanders, zoals de Harlingse vissers, die hier zijn beland nadat hun emigratie naar Afrika niet was gelukt. Nu hebben ze hier een bloeiend visbedrijf opgebouwd en bieden werkgelegenheid aan ruim 100 mensen! Het eten is heerlijk en goedkoop. Zelf koken hebben we maar even afgeschaft.

De volgende dagen gaan we Paramaribo in om een visum te krijgen. Dat is hier een hele procedure die ons 2 dagen kost. Nou ja, we zien hele delen van de stad als we met de bus van het ene kantoor naar het andere rijden. Paramaribo is ruim opgezet met huizen in allerlei staten van onderhoud op grote stukken land. Prachtige moskeeën en hindoe tempels bepalen mede het straatbeeld.

Het centrum van Paramaribo is sfeervol. Prachtige witte, oude houten huizen, sommigen schitterend gerestaureerd, zie hiernaast boven. De oude kerk is prachtig onderhouden en is zelfs open, bemand door vrijwilligers. Leuk! Natuurlijk ligt er ook de nodige rommel op straat en zijn de trottoirs op veel plaatsen kapot of niet aanwezig.

Ook maken we schoon schip en laten de was doen. Klusjes zijn er natuurlijk ook, het toilet moet weer eens worden schoongemaakt en hier en daar zijn wat naadjes los geraakt. Vooral genieten we van internet op de Pélagie, het beste dat we in tijden hebben gehad. Zelfs Skype doet het aardig en het wereldnieuws is weer prima toegankelijk. Ook is het is leuk om te lezen hoe het onze collega-zeilers vergaat middels de diverse websites. We kunnen weer bridgen via internet en Hanneke en Saskia spelen een avondje heel gezellig, maar met een slecht resultaat! Ook vinden en bestellen we een dop voor onze dieseltank en meteen maar een reserve. Nu moet die nog hier naar toe komen.
Kortom, we voelen ons hier thuis.
Maandag 12 september gaan we 4 dagen het binnenland in, met een korjaal, een smalle rivierboot, veel verder de Suriname rivier op. We hebben er veel zin in!