Leishmaniasis – Viannia complex - best eng

Na 6 januari begint het grote wachten. We rijden door het land, bezoeken familie en vrienden en zien de zon ondergaan boven het brede water van de IJssel, zie hiernaast. Leiden is prachtig en koud in de regen; het museum Naturalis is lekker warm en interessant! Vooral voor mij, Hanneke, is het erg wennen; voor het eerst geen werk, geen doel, geen eigen huis, alleen maar veel wachten, een oefening in geduld! Op een dinsdag in het nieuwe museum in Assen voelen we ons echt gepensioneerd: we zijn onderdeel van de grijze golf. Het museum, met de China tentoonstelling, is overerigens erg de moeite waard.

Ruim twee weken later besluiten we zelf naar het ziekenhuis te bellen. Nee, er is nog geen uitslag van het laboratorium en ja, de arts houdt het in de gaten. We gaan verder met wachten en vullen nog een aantal dagen met het opknappen van de gang in het huis van mijn broer.
Weer ruim een week later bellen we nog een keer. Nee, er is nog steeds geen uitslag, maar de arts zal ons maandag 30 januari terugbellen. Om 17:30 ’s middags gaat eindelijk de telefoon, er is een uitslag! De soort Leishmaniasis is nu bekend, het is het Viannia complex. De ondersoort, er zijn er 4, heeft het laboratorium niet kunnen bepalen, daarvoor waren er te weinig parasieten in het monster aanwezig.

Dinsdag 31 januari gaan we nog een keer naar het ziekenhuis. De wond op Nils zijn hand ziet er goed uit, die is bijna dicht, zie hiernaast. Ook de vurige puisten op zijn arm zijn bijna helemaal weg. Wel is zijn hand nog steeds dik en trekt de arm af en toe een beetje vreemd. Deze ondersoort Leishmaniasis moet wel worden behandeld, volgens een artikel op internet kan de parasiet na 3-20 jaar alsnog terugkomen en dan ernstige schade aan organen en spieren veroorzaken, brrr.....

De arts schrijft voor dat Nils vier weken lang dagelijks tabletten moet slikken. Dit mag thuis, maar als hij te misselijk wordt, moet contact worden opgenomen met het ziekenhuis. We spreken af dat als alles goed gaat, Nils na twee weken mag terugkomen om te bepalen of de rest van de tabletten in Trinidad geslikt kunnen worden. Een laboratorium test kan dan uitwijzen of lever en nieren de reststoffen van parasiet en tabletten goed hebben opgeruimd. Vanmiddag heeft de Wassenaarse apotheek de tabletten besteld, hopelijk komen ze begin volgende week inderdaad aan.

We zijn erg blij dat we weten waar we aan toe zijn, al valt de behandelduur een beetje tegen. Nou ja, we zijn hier al bijna 6 weken, er kunnen er nog wel wat bij. We genieten van het winterweer, vandaag hebben de heerlijk gewandeld in de Scheveningse duinen, zie de foto hiernaast. Komend weekend gaan we lekker schaatsen met onze oudste dochter en haar vriend. Vanwege de kou hebben we toch nog maar even warme ski-broeken gekocht; die van ons liggen op de Pélagie voor koude zeil-nachten. Wie weet worden we nog getrakteerd op een Elfstedentocht!

En nu maar hopen dat Nils niet al te ziek wordt van die tabletten, én dat ze de parasieten goed aanpakken. Wikipedia zegt dat de kans op genezing groter dan 90 % is.