Ontspannen vertrekken dinsdag 31 juli we rondom klein Bonaire richting Klein Curaçao.
Karin hoopt dolfijnen te spotten, maar helaas laten de zoogdieren zich niet
zien. Wel vliegende vissen, ook bijzonder. Over de zee zeilen, dat is voor ons
fietsers toch andere koek. Gelukkig hebben we wind mee en zijn de golven niet
zo hoog. Toch hebben enkele personen wat last van zeeziekte. Gelukkig zijn er
pilletjes aan boord. Wat een bijzonder gezicht, alleen golven, water en golven
en een enkel zeeschip. Na vijf uur zien we de vuurtoren van het eilandje klein
Curaçao. Wat een Bounty eiland. De eerste ankerplaats is te golvend, maar
honderd meter verder opnieuw het anker uitgegooid en deze plek is schitterend. Applaus
voor Hanneke en Nils die voor deze fijne bootreis zorgden en adequaat optraden
bij een ‘harpje’ dat knapte.
 |
| Fleur, Arnoud en Karin op het strand |
Meteen spot Nils al een zeeschildpad, wat een feest om zomaar het beest
te ontdekken. Nadat de toeristen van Curaçao met een grote boot zijn vertrokken
hebben wij deze prachtige locatie voor onszelf, gedeeld met enkele zeilboten. Meteen
wordt er gezwommen en gesnorkeld. We hebben een meter boven de zeeschildpad
gesnorkeld. Wat imposant om zo dicht bij dit beest te zwemmen. Heel koddig om
de schildpad te zien voort bewegen, het lijkt meer op een vogel dan op een pad.
Hij komt af en toe boven water om adem te halen en dan verdwijnt hij weer op
zoek naar gras en wier. Een unieke ervaring. Daarnaast zien we ook andere
vissen, maar de meeste vissen hebben we ook in de prachtige snorkelplekken te
Bonaire gezien. Nadat de duisternis invalt, verlicht de bijna volle maan de zee
en het eiland. De vuurtoren is als enig licht te zien op het kale stuk grond.
De volgende dag wederom genieten van zon, zee, zand en snorkelen. We
spotten wederom zeeschildpadden. In de namiddag verkennen Hanneke en ik nog
lopen het eiland. Het is er kaal, weinig begroeiing, de hagedissen schieten
voor je voeten het struikgewas in. Er staat een vuurtoren met twee bouwvallige huisjes
en enkele strandhutjes. Aan de andere zijde van het eiland liggen nog 2 wrakken
en veel aangespoeld hout.
Na het eten besluiten we tot avond snorkelen in de volle maan. Helaas
konden we weinig vissen onderscheiden in het water. Nils werd gestoken door een
kwal, toen was het feest snel afgelopen.
Zeilend naar Curaçao
 |
| Handelskade Willemstad |
Met weemoed verlaten we deze bijzondere, stille plek. We zeilen naar
Curaçao en drie uur laten liggen we in het Spaanse water. Een lagune waar meer
zeilboten liggen en we een gevarieerd uitzicht hebben over het land, met mooie
huizen en heuvels. Per bus naar Willemstad en verkennen we het centrum. Het
eiland ziet er rijker uit dan Bonaire. De mooie gekleurde huizen die je kent
van de reclame folders. In het echt is het nog mooier. We lopen over de brug Van
Punda naar Otrobanda en eten een hapje op het terras. De bediening spreekt
Nederlands. Met de bus van half 8 weer naar de boot.
De volgende dag heeft Fleur een rustdag. Ze gaat samen met Hanneke
aquarelleren. Nils, Arnoud en ik gaan per bus naar het Kura Hulanda museum. Een
indrukwekkend museum dat onder meer verhaalt over de slavernij. Wij
Nederlanders hebben geen fijne rol gespeeld in deze geschiedenis en het is
belangrijk dat iedere Nederlander weet heeft van deze daden. Heel bijzonder om
het verschil te ervaren tussen Otrobanda en Punda. Genoten van de mooie mensen
en de stad. Voldaan per bus naar de boot.
Vandaag gesnorkeld in Daaibooi. Een prachtige baai, met een mooi wit
zandstrand met palmbomen en een gevarieerd publiek. Mooie vissen gezien en
lekker gespeeld in het water.
We genieten enorm van deze 5 sterren-vakantie en zijn Hanneke en Nils
zeer dankbaar voor alle gastvrijheid .
Karin en Arnoud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten