Snorkelen met de dolfijnen

Uitzicht vanaf de Christoffelberg, hoogste berg op Curacao

Na alle indrukken van het heden en verleden van Curaçao zijn we zaterdag 25 augustus toe aan een rustig dagje. Marja werkt enthousiast verder aan haar boek en Nils en ik gebruiken de huurauto voor noodzakelijke inkopen. De winkels waar we naar toe moeten liggen niet naast elkaar, maar met de huurauto is het zo gepiept. We vinden een prima led-lampje om buiten bij te kunnen lezen en een spelletje te spelen. Ons volgende bezoek houdt van allebei! Een belangrijk onderdeel voor de ankerlier wordt gekocht als reserve. Nils vindt na veel zoeken een passende schroef voor onze radar reflector die uit de mast naar beneden is gevallen, toen we tegen wind en golven in terug zeilden naar Bonaire. 

De spieren gebruiken op de Christoffelberg

We proberen de pakken wijn die de Albert Hein hier in Willemstad blijkt te hebben. Flessen zijn zwaar en geven ook een hoop afval. Minder wijn drinken is natuurlijk ook een mogelijkheid, maar ja een glaasje ’s avonds voor het naar bed gaan, is toch wel erg lekker. En tot Panama verwachten we geen winkels meer met betaalbare wijn.

Zondag gaan we ook met Marja de Christoffelberg beklimmen. Heerlijk even de spieren gebruiken.



Nils kan weer klimmen, dankzij zijn nieuwe knieën

Dit keer maken we wel tijd om de tentoonstelling in landhuis Savonet uitgebreid te bekijken. Ex-slaven mochten op de plantage blijven wonen en werden betaald voor het werk dat ze deden. Er zijn foto’s en verhalen van, nu heel bejaarde, ooggetuigen uit het begin van de vorige eeuw te zien en te horen op prachtige informatieve video’s. We krijgen een goed beeld van het leven uit die tijd. Wat bijzonder!


Grot waar de zee zo in loopt

De Noordkust van Curacao ligt pal in de wind en golven. Het water spat hoog op, er ontstaat melkwit schuim; bijzonder om te zien. In een grot spat het water spookachtig om hoog, om een beetje bang van te worden.
Na de enthousiaste verhalen van Fleur en Karin, wil ik toch eigenlijk ook wel zwemmen met de dolfijnen. Het is duur, maar wel een prachtig cadeau voor een 60-ste verjaardag. Ik wil graag snorkelen, dan kun je de dolfijnen ook onder water zien, Marja voelt er ook voor. Op maandag 27 augustus kan het nog net voor Marja die middag vertrekt. Haar koffer gaat dus mee naar het zee aquarium. 

Marja wordt door de dolfijnen voort getrokken

Het is een fantastische belevenis om deze grote, gestroomlijnde dieren zo dichtbij boven en onderwater te zien. Supergaaf om ze zelfs aan te kunnen raken! De trainster stuurt ze naar je toe en dan zwemmen ze met je mee, vlak bij! En als jij naar beneden duikt, duiken ze ook en zwem je samen weer naar boven. Grandioos! Zo heb je een beetje contact, want ze kijken naar je om te zien wanneer jij gaat duiken! Ze komen je een kusje geven en nemen je mee op een snelle rit door het water. Een heel bijzondere en indrukwekkende ervaring! Het is ook heel leuk om alle foto’s, wel 700 in de “burst”mode, die Nils vanaf de zijkant heeft gemaakt nog eens te bekijken; we beleven het allemaal nog een keer.

Aan het eind van de middag brengen we Marja naar het vliegveld en gebruiken de auto om véél boodschappen te doen. Op de San Blas eilanden zijn vrijwel geen winkels. Dinsdag ochtend halen we veel pakken wijn, appelstroop, chocolade pasta en sambal bij de Albert Heijn, voor we de huurauto inleveren.

We zijn volop bezig met de voorbereidingen voor de oversteek naar Colombia. We hebben vorige week via E-mail al contact gelegd met een agent in Santa Martha, die voor ons de formaliteiten gaat doen. De papieren waar hij om heeft gevraagd zijn opgestuurd. Hopelijk ligt alles klaar als we aankomen…..
De komende dagen waait het nog te hard, dat geeft ons tijd voor een hoogstnoodzakelijke grote schoonmaak van de Pélagie, binnen en buiten; boven en onder water. Nils krabt de nieuwe schroef, die zonder anti-fouling, weer schoon en ontdekt ook dat de openingen waardoor het koelwater voor de motoren binnen moet komen, bijna helemaal dichtzitten door aangroeiende beestjes. Ik vond al dat er wat weinig koelwater uit de uitlaat kwam…….
We doen de was met de hand, er is hier geen wasserette in de buurt en het openbaar vervoer is niet je dat. Drogen is hier natuurlijk geen probleem. En we genieten lekker van goed internet op de Pélagie. Skypen met de kinderen, de krant lezen over de komende verkiezingen en informatie over Columbia, San Blas en Panama verzamelen. Heerlijk.
Morgen vrijdag gaan we uitklaren in Willemstad, zaterdag willen we naar Aruba zeilen en dan maandag, di en wo naar Santa Martha. Best wel spannend, er is nog steeds een pittige wind en de golven kunnen daar hoog zijn. Enfin, het is vóór de wind, dus dat moet lukken!