Wat een drukte!!

Aalscholvers op de rivier bij Ballina

De tocht over de rivier is prachtig. Nu op de terugweg genieten we extra van de omgeving; op de heenweg was het gewoon spannend om te zien waar we uitgingen komen. De zandbanken zitten vol met vogels, vooral aalscholvers.

Het is weer spannend om over de drempel bij Ballina naar zee te varen, ondanks dat we toch het goede moment hebben uitgezocht. Er zijn behoorlijk grote golven en zelfs brekers die naar binnen stromen. Daar moeten we nu tegen in, dus het is behoorlijk ruig. De Pélagie doet het prima en na een benauwd kwartiertje zijn we op zee en kunnen de zeilen gehesen worden.
Er is inderdaad weinig wind en ook hebben we stroom tegen, dus de motor moet de hele nacht bij. Het is wel lekker rustig en met een halve maan is de zee schitterend. We genieten van voorlopig onze laatste nacht op zee.

De Gold Coast vanaf zee

De hoge flatgebouwen van de Gold Coast zien we al van veraf op zee. Het binnenvaren is gemakkelijk; hier is geen drempel en er wordt vast goed gebaggerd, gezien het aantal schepen dat hier zonder problemen in en uitvaart. De pilot geeft een mooie ankerplek aan vlak bij de ingang, maar eenmaal ter plekke schrikken we van de hoeveelheid boten.

Het is er tjokvol, er liggen wel meer dan 60 boten voor anker! We vinden met moeite nog een plaatsje.
's Middags maken we een afwisselende wandeling door het natuurgebied

tussen de ankerplek en de zee. Er wordt door heel veel mensen gezwommen; de strandwacht is ter plaatse. Gezellig!  

veel mensen op het strand

De volgende dag gaan we toch maar anker op, deze drukte is een beetje teveel van het goede. Het blijkt dat er overal schepen voor anker liggen net buiten de vaargeul, ook al staat dat niet als ankerplek aangegeven in de pilot. Ook wij ankeren op een rustig plekje voor een eiland. Ook hier kunnen we heerlijk wandelen. We zien weer veel papegaaien die eten van de vruchten in de bomen.

Helaas ligt de Pélagie een beetje te dicht bij de vaargeul, zodat we heel wat boeggolven te verwerken krijgen. Er wordt hier snel gevaren met grote motorboten, het is een populair vakantie gebied. Als we luide kreten in de lucht horen, zijn dat mensen die in een parachute achter een motorboot zweven.

Onze buren nodigen ons uit voor een kopje koffie op hun prachtige, zestigvoet grote catamaran; wat een ruimte en wat een luxe, daar is de Pélagie toch best klein bij vergeleken. Martyn en Jude geven ons veel informatie over onze komende zeiltocht naar het noorden. Zij zeilen er al bijna zes jaar. Waarschijnlijk gaan we ze later dit jaar daar weer tegenkomen.


Drie mensen op een heel klein bootje

's Middags worden we op de foto gezet en horen we Nederlands praten. Drie mensen varen op een heel klein motorbootje langs: een Australische Nederlander met bezoek uit Nederland. Die nodigen wij uit voor een gezellige babbel. En we bekijken en verbazen ons over hun hele kleine bootje; twee uitersten op een dag.

De paal poetsen

Woensdag varen we een paar uur de Coomera rivier op naar de “Boat Works” waar de Pélagie de dinsdag erop op het droge gezet zal worden. We ankeren vlak voor de werf en varen de volgende dagen regelmatig heen en weer om afspraken te maken over het werk wat straks aan de Pélagie gedaan moet worden. Zelf doen we ook een aantal klussen, nu we er tijd voor hebben.

De werf geeft een prima service, we kunnen zelfs hun leenauto gebruiken, ook al liggen we nog niet in hun Marina. Dat is heel handig voor de boodschappen en de was, want als altijd hier zijn dit soort zaken niet vlak om de hoek. De metro naar Brisbane loopt hier vlak langs, met de auto rijden we even langs het station, misschien kunnen de dit weekend wel Brisbane bekijken!