Woensdag 20 april brengen we de auto
terug naar de stalling en vliegen naar Sint-Maarten. Door mijn recente
verkoudheid zitten mijn luchtwegen danig verstopt, het stijgen en vooral het
dalen van het vliegtuig zorgen voor veel pijn aan mijn oren. Nu, een paar dagen
later, voelen mijn oren gelukkig weer een beetje gewoon.
Frits en Reinhilde van de Bella Ciao
staan op het vliegveld om ons op te halen, wat leuk! Zij brengen ons met hun
bijbootje naar de Pélagie, Erg fijn, want anders hadden we waarschijnlijk
moeten zwemmen, het Marina kantoor is al dicht. De Pélagie ligt er prima bij, heemaal schoon van de regen,, zonder kakkerlakken of mieren.
Reinhilde heeft ook voor een maaltijd
gezorgd. Snel trekken we wat luchtige kleren aan, laten Peltje naar beneden en
varen naar de Bella Ciao, die vlakbij voor anker ligt. Onze jetleg verdwijnt in
een heel gezellige avond, waarin we uitgebreid bijkletsen.
Uitzicht vanaf de ontbijt-tafel |
Ons eigen bed slaapt fantastisch, het
ontbijt met stokbrood en Franse kaas, verzorgd door-Reinhilde, is genieten.
De volgende dagen doen we vooral veel
boodschappen als voorbereiding op onze oversteek naar de Azoren. Omdat de beste
tijd om over te steken pas begin mei is, willen we eerst nog een dag of 10 in
de Britse Maagdeneilanden rond varen. De kleine supermarkt vlakbij heeft niet
alles wat we willen, de grote supermarkt is ruim een kwartier lopen. Zonder
auto sjouwen we wat af. Rob van de Stamper ligt hier ook nog, hij komt gezellig
koffiedrinken.
De Pélagie tussen haar mooringen |
Nog even het dieselfilter bekijken. We
trappen het af en schrikken van de hoeveelheid water die er in zit! Frits en
Rob adviseren allebei dat de tank geïnspecteerd moet worden op water. André
komt ons helpen, met een klein electrisch pompje gaat de diesel van de vuile
tank naar jerrycans. Gelukkig is er ruimte in onze grote tank waarin de
bovenste diesel door een goed scheidingsfilter terug gegoten kan worden. Die
diesel ziet er prima uit. De laatste jerrycan gooien we weg. De hoeveelheid
water in de tank valt gelukkig erg mee! Weer een zorg minder.
Nils hangt de reddingsmiddelen weer buiten. |
Frits, Reinhilde en Rob komen gezellig
op de Pélagie eten en dan zijn we bijna klaar voor vertrek. Vanmiddag nog even
het onderwaterschip schoonmaken en dan kunnen we vanmiddag door de brug om
vannacht de 80 mijl naar Virgin Gorda te zeilen. Het weer is opgeklaard, na een
aantal bewolkte dagen met zelfs een paar pittige buien, is de lucht nu blauw en
de zee ook. Vannacht zal er weinig wind zijn, we verwachten een rustige tocht
met volle maan, altijd mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten