Donkere luchten boven het kanaal |
Op
vrijdag 1 juli varen we 's middags om vijf uur langs prachtige
hellingen naar het begin van de rivier de Trequier. We genieten van
een heerlijke avond voor anker. Het laatste restje rivier-stroom mee
spoelt ons 's-morgens naar zee, de zeilen gaan omhoog en met een
pittige wind zetten we koers naar het noorden. Na een paar uur is de
stroom mee, de Pélagie racet met wel 9 knopen over de grond langs
Guersney en Alderny, de Kanaaleilanden. Dan is het uit met de pret,
de stroom is tegen en ondanks onze snelheid van bijna zes knopen door
het water gaan we maar anderhalve knoop over de grond.
Hier
zeilen we naast de "Shipping Lane" met alle grote
zeeschepen vlak bij. Gelukkig blijft iedereen in zijn baan en komen
deze zeereuzen niet te dicht bij.
Langs de grote zeeschepen |
Zondag
wordt de wind minder, donkere wolken pakken zich samen, maar het
blijft droog en het zicht goed. 's
Avonds moet af en toe de motor bij.
Als
ik boven kom voor mijn nachtwacht ligt Boulogne sur Mer met al zijn
lichtjes aan mijn rechterhand, een mooi gezicht. Daar kan ik lang van
genieten, want ook nu hebben we stroom tegen en gaan we niet meer dan
twee knopen over de grond.
Poetsklusje op zee |
Maandag,
onze laatste dag is zee, is heerlijk, de zon schijnt, er is weinig
wind dus voelt het lekker warm aan. De zee is zo rustig dat ik zelfs
een poets-klusje doe.
Aan
het eind van de ochtend kan de motor uit en zeilen we met 4-5 knopen
door het water langs de Belgische kust. Het blijft opletten geblazen
met al die zeeschepen om ons heen. Met AIS is goed te zien welke
schip waar is en waar het naartoe gaat. Dat maakt het een stuk
gemakkelijker.
Na
middernacht komen we in de buurt van Rotterdam. Het aantal lichtjes
op het water neemt enorm toe: er liggen tientallen schepen voor
anker. Gelukkig vertelt AIS wie vaart en wie niet.
Bij
het eerste licht naderen we de Maasvlakte en worden meteen opgeroepen
door de Verkeerscontrole Maasmond: " Of we even plaats willen
maken voor een groot container schip achter ons dat Europoort in
moet". Vrijwel tegen de dijk aan strijken we de zeilen en varen
achter het grote schip de Nieuwe Waterweg op. Het is leuk om al het
radioverkeer te horen. Wij zijn dat "kleine jachtje" aan
stuurboordwal, waar iedereen ook rekening mee moet houden. Hoe verder naar binnen, hoe minder grote schepen; het wordt iets gemakkelijker.
De Pélagie in de buitenhaven van Maassluis; grote schepen komen voorbij |
Om
half acht draait Nils de buitenhaven van Maassluis in. We leggen de
Pélagie aan de kade; pas om half negen zijn de bruggen bemand. Een
goede gelegenheid om even rond te lopen na drie dagen en nachten
varen.
De
drie de bruggen gaan netjes achter elkaar open. Nils moet al zijn
stuurmanskunst gebruiken om heel langzaam achter het binnenschip voor
ons te kunnen blijven.
We liggen vlak naast de kerk met prachtig houtsnijwerk en natuurlijk boten |
Nu
liggen we al twee dagen in de kleine passantenhaven van Maassluis
onder de kerktoren. Het historische centrum heeft veel oude, mooi
gerestaureerde huizen en bruggen. Het is vooral ook heel gezellig,
zeker nu het lekker weer is. Er is een heerlijke ijssalon met gratis
wifi, een prima excuus voor een ijsje.
Leuke straatjes; de gerestaureerde sleepboot heet "Furi", naar kapitein Wandelaar |
Zoals
altijd moet de was worden gedaan. De industriële wasserij „De
Waslijn“ wil ons wel helpen en speciaal voor ons een was draaien in
hun kleinste machine die 30 kilo aan kan. Alles wat maar gewassen
moet worden gaat er in: handdoeken, beddengoed, kleding, ondergoed.
Wat een prima service! . De dames van De Waslijn maken tijd voor een
gezellig praatje en geven zelfs een rondleiding door hun bedrijf.
Niet alleen in het buitenland heb je leuke contacten, ook in
Nederland.
De Pélagie in de passantenhaven van Maassluis |
We zijn druk met het opruimen en schoonmaken van de Pélagie, van binnen
en van buiten. Als de Pélagie zondag om twee uur Scheveningen binnen
vaart, moet ze er wel tiptop uitzien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten