In Gran Canaria; gekwalificeerd voor de ARC!

Ankerplekje met veel rollers Zuid Fuertaventura

Vanuit Gran Tarajal zeilt de Pélagie met een rustig windje naar Puertito, een ankerplaatsje in het zuiden van Fuertaventura. Een paar mijl voor die plek valt de wind van de rotsen af naar beneden en neemt behoorlijk toe. De ankerplaats is dan ook niet erg rustig maar we hebben weinig keus meer op dat moment. Natuurlijk ligt ons anker prima maar vanuit de slaapkamer hoor ik het anker schuren op de rotsen, geen geruststellend geluid! Ik, Hanneke, ga dan ook midden in de nacht een keer kijken of we nog steeds op dezelfde plek liggen. Onze boot TomTom houdt de posities prima bij en zegt dan ook dat we niet zijn verschoven. Het eerste wat Nils de volgende ochtend doet is ook kijken of we nog steeds op dezelfde plek liggen. Ja hoor, niets aan de hand; zo leren we steeds meer op ons anker te vertrouwen.


Eten met uitzicht op onze muur



Het is nog ruim 50 mijl naar Gran Canaria. Ook hier moeten we door een "acceleratie zone" waar de wind extra hard kan waaien omdat die tussen Fuertaventura en Gran Canaria door moet. We zetten een rifje (maken het grootzeil wat kleiner) en zeilen met een heerlijke snelheid van rond de zes knopen naar Las Palmas. We voelen ons trots, we hebben ons gekwalificeerd voor de ARC, Atlantic Rally Crossing, de georganiseerde oversteek over de Atlantische oceaan! Deze kwalificatie bestaat er uit dat je zelf je schip naar Gran Canaria vaart, en dat hebben we nu gedaan!

De plek waar we liggen is niet ideaal: alleen uitzicht op een muur en een knerpende trap. Nou ja, de palmbomen zien we nog net aan de zijkant, en met hoog water is de muur lager, waar iedereen gezellig langs komt. Veel zeilers zetten hun naam of die van hun boot op de havenmuur als bewijs dat er geweest zijn.

Zo ook hier, tegenover ons staat een bootnaam, die ons erg aan spreekt “Heaven Can Wait”, zie foto . De Pélagie blijft hier liggen tot we uit Nederland terug zijn.

Aan het werk

De volgende ochtend gaan we allereerst hulp regelen voor de klusjes die we niet zelf kunnen doen. Dat lukt bij de Lagoon dealer die een vertegenwoordiging in deze haven heeft. De giek blijkt helemaal niet versleten en hoeft dus niet gelast te worden. Er hoeven alleen maar een paar plastic ringen ingezet worden om de speling te verkleinen. De bevestiging van het 1-ste rif op de giek moet ook vervangen worden. Die heeft een behoorlijke tik gekregen toen de giek bevestigings-bout is gebroken en is helemaal verbogen.

We laten een extra drie kleuren toplicht in de mast zetten. Ook de ene watermeter die het niet meer doet, en geluidsboxen buiten laten we repareren/vervangen. Ook zijn er nog wat gel coat reparaties nodig, die we in gang zetten. Bij al deze activiteiten kijken we goed mee, om een volgende keer nog meer zelf te kunnen doen. We denken dat we iemand gevonden hebben om de muskieten-netten af te maken, waar mijn kleine naaimachientje het liet afweten.

Nils blij met zijn nieuwe knieèn

Zelf doen we ook het nodige: de katrol van het eerste rif heeft heel wat krachten moeten opvangen en is verbogen, die wordt vernieuwd. We installeren betere terugslagkleppen voor de motor-ruimtes. Nils installeert een Led licht om ‘s nachts met minder energie toe te kunnen, en zo zijn er nog wat kleinere zaken. Inderdaad met een boot ben je nooit klaar.

Eerste regendag !!

Gran Canaria is veel groener en met name de noordkant is hoog genoeg om het te laten regenen. Deze haven ligt in het Noorden dus de zon zit regelmatig achter de wolken. De derde dag dat we hier liggen is een echte regendag, onze eerste sinds we uit Scheveningen zijn vertrokken eind mei! Het is niet koud, met wolken net onder de 30°, zonder wolken net boven de 30°, dus een prima temperatuur.

Dit is een mooie gelegenheid om het fotoboek van onze eerste vier maanden af te maken, zodat het in Nederland afgedrukt kan worden. Om het verhaal van de 2 nieuwe rechte knieën van Nils compleet te maken, worden deze vereeuwigd op de havenstenen van Las Palmas. Het verhaaltje van januari dit jaar, laat een rechte en een kromme knie zie, zie archief rechts onder.

Gran Canaria verkennen
Gran Canaria is veel meer bewoond dan de andere eilanden waar we eerder waren. Las Palmas, waar we nu liggen, is de hoofdstad en een echte stad. Er zijn hele grote winkelcentra en prachtige stranden, die we met onze fietsjes bekijken. Ook rijden we langs de markt en bekijken het aanbod van de supermarkten. Van hieruit moeten we immers onze boodschappen gaan doen voor de Atlantische oversteek, die 15-20 dagen zal gaan duren.

Hanneke op de fiets langs de boulevard van Las Palmas

We fietsen naar het oude centrum, heen helemaal langs de boulevard, terug dwars door de stad. De kathedraal is indrukwekkend groot, en er zijn gezellige straatjes met mooie, oude huizen. De stad is tegen de heuvel opgebouwd, met huisjes in vele kleuren. We doen alles op onze kleine fietsjes. Het gaat nog niet zo goed met mijn voet met de hielspoor, ik moet toch maar wat minder lopen. Het is zaterdagmiddag en behoorlijk rustig in de stad de meeste winkels gaan al vroeg dicht op zaterdagmiddag.



Las Palmas - Huizen tegen de heuvelop

 We ontmoeten nog een aantal vertrekkers, Miranda en Henk van de Mirus komen bij ons eten, en we blijken hier naast de catamaran “de Salon” te liggen met Frits en Marleen, die we eerder in Lauwersoog tegen kwamen. Hartstikke gezellig, de zeilers wereld is soms toch klein.

Morgen, zondag, hebben we een auto gehuurd en gaan het eiland verkennen, altijd leuk. En natuurlijk vliegen we donderdag al naar Nederland. We kijken ernaar uit om veel van onze familie en vrienden weer te zien!