zondag 20 februari 2011

Verrassend Trinidad: carnaval voorbereidingen en zeilen met dolfijnen, door Anita

Hierbij het verhaal van Anita: de oudste dochter van de jongste zus van Nils (ofwel, een nichtje). Ik heb mijn eerste 6 dagen met ook Miro en Winfried opgetrokken en de laatste 3 dagen alleen met Hanneke en Nils.
We hebben zoveel gedaan dat we na een paar dagen zelf al moeite hadden om alles te reconstrueren... Om jullie een ellenlang verhaal te besparen en wat structuur aan te brengen zal ik de hoogtepunten en dieptepunten gestructureerd per onderwerp proberen te vertellen:
Snorkelen: Al is het water hier niet zo helder als bij een paar andere Caribische eilanden, we hebben toch op 1 plek heerlijk gesnorkeld. Hanneke en ik zijn een grote gespikkelde rog (Spotted eagle ray) tegengekomen, een majestueus gezicht. Nils heeft een Barakuda gezien,ook prachtig, maar een meer angstaanjagend gezicht. Omdat we maar 1 goed snorkelplekje kenden hebben we de plaatselijke duikschool gevraagd om ons wat andere plekjes aan te raden. De man sprak onverstaanbaar engels, ik twijfelde aan zijn kaart-lees-kwaliteiten en hij was niet consequent in zijn aanbevelingen. Toch hebben we bij een door hem aangeraden plekjes gesnorkeld, maar daar was geen vis, was het water erg troebel en was er veel stroming, dus de rest van zijn aanbevelingen hebben we maar genegeerd…
Carnaval: Het carnaval is het hoogtepunt van het jaar in Trinidad en wordt hier zeer uitbundig gevierd. We hebben een dag met een gids uitleg gekregen over hoe dat hier gaat. Het blijkt dat je je aansluit bij een band. Een band maakt geen muziek, maar bestaat uit een groep mensen met zo’n 6 tot 10 verschillende kostuums met hetzelfde thema (bijvoorbeeld Afrika of Egypte). De kostuums zijn over het algemeen erg bloot. Er zijn een aantal band-eigenaren en in de tijd voor carnaval ga je die band-winkels af om te bepalen bij welke band je dat jaar wil horen. Je wordt dan lid van de band, wat betekent dat je een van hun kostuums koopt en een bedrag betaalt waarvoor je mee mag lopen met die band, security hebt, muziek hebt en voor de hele dag gratis alcohol hebt. Wij hebben een aantal van deze bands bezocht,de kostuums gezien en gezien hoe ze gemaakt werden. Hanneke en Nils beraden zich nog over bij welke band ze zich gaan aansluiten, ik ben al benieuwd naar die foto’s! (Je kan natuurlijk ook toeschouwer zijn..)
Steelbands: Steelbands zijn ook typisch voor Trinidad. Ze bestaan uit zo’n 20 tot wel 100 man die allemaal spelen op omgekeerde olievaten. In die olievaten is de bodem zo beslagen dat ze allemaal een eigen toon hebben. Voor carnaval is er een competitie van die steelbands en wij zijn bij een aantal van die steelbands geweest. Erg indrukwekkend hoe ze volstrekt gelijk hele snelle ritmes kunnen spelen, ook verrassend melodieus! Het was wel een enorm kabaal, na een paar steelbands tetterden onze oren even hard mee…

Zeilen met dolfijnen: De laatste dagen heb ik met Hanneke en Nils gezeild, heerlijk! En wat een verrassing toen ik ineens rechts voor me een groep vinnen boven het water uit zag steken, dolfijnen!!! We hebben zeker een half uur een grote groep (minstens 20 dieren) voor, achter, naast en onder de boot gehad. Het waren waarschijnlijk bottlenose dolphins (tuimelaars), sommigen van wel 3 meter lang. Echt prachtig. Later kwamen we er nog 2 tegen en weer later voor anker nog een schildpad. Geweldig!
Vogels: Miro heeft al geschreven over de prachtige rode ibissen. We zijn later ook naar een natuurpark geweest met vele vogels (Asa Wright Nature Center). Vooral de kolibries waren indrukwekkend. Wat me ook opviel was dat ze overal in het bos bordjes hadden neergezet met welke vogel je daar kon zien. En dat klopte dan ook nog! Blijkbaar hebben die vogels dus een vrij klein territorium.

Tot slot: We hebben ook nog meerdere malen prachtig gewandeld (met altijd een pauze met mandarijnen en water), hebben een klooster bezocht, hebben leuke zeilvrienden van HaNi ontmoet en hebben motorproblemen gehad die weer opgelost zijn door diezelfde zeilvrienden… Al met al een prachtvakantie!
Met dank aan Miro voor de mooie foto's.
Groetjes van Anita, Hanneke en Nils

1 opmerking:

cees en anneke zei

ha Hanneke en Nils,

We volgen jullie nog steeds. Super leuk om alle vehalen te lezen. Wij vertrekken op zondag 3 april 2011 weer naar de boot. We hebben nu allebei onze baan opgezegd en gaan kijken wat de Middellandse zee ons brengt.