Op zondag 20 februari brengen we Anita naar het vliegveld. Het was hartstikke gezellig dat ze er was, we hebben genoten van Trinidad op het land, en ook op zee met als hoogtepunt de dolfijnen die zo prachtig met de boot mee zwommen. Ook op de terugweg van Chacachacare, hebben we ze nog uitgebreid gezien! Nu vinden het ook weer heerlijk om met zijn tweeën te zijn.
We besluiten weer naar een meerboei te verhuizen. Dat geeft ons een heerlijk rustig terras op het water met een koele wind en is veel goedkoper! En met Peltje komen we ook gemakkelijk naar de kant! Gelukkig helpen onze zonnepanelen en de windgenerator ons aan voldoende stroom. Warm water komt uit onze zwarte water-zak die we in de zon leggen.
Zeilerszaken
Het wordt nu tijd om onze aandacht op de Pélagie te richten. We hebben een hele lijst, gelukkig zijn hier veel winkels en bedrijfjes om ons te helpen. We willen (eindelijk!) goede zit kussens laten maken voor buiten, maar het bedrijfje waar we wel vier keer langs gaan, lijkt niet geïnteresseerd; ze willen geen afspraak maken en bellen ook niet terug. Is het teveel Carnaval tijd? David wordt ons door een aantal mensen aanbevolen, hij komt maandag kijken.
We vinden en Nils installeert een goed buitenlicht met LED lampjes, want de zon schijnt hier niet altijd dus moeten we wel zuinig zijn met energie. We kunnen nu heerlijk buiten lezen ‘s avonds. De installatie moet nog wel waterdicht worden gemaakt dus we zijn nog niet helemaal klaar.
We willen onze ankerketting verlengen en vinden ketting van de goede maat voor onze ankerlier en een manier om deze aan onze bestaande ankerketting te bevestigen. Ook hebben we goede contacten gelegd voor de rest van onze klussenlijst, snelheidsmeter, windmeter, etc. Voor carnaval gebeurt er hier niet meer zo veel, maar we kunnen wel zaken in gang zetten zodat het snel geregeld kan worden als we begin juni weer terug hopen te zijn.
Er is ook tijd om gezellig met allerlei mensen bij te praten. Veel zeilers komen hier voor onderhoud en nu ook voor Carnaval. Ook wij hebben ingeschreven voor een heleboel carnaval activiteiten, daar over de volgende keer meer.
Trinidad, veiligheid en oerwoud
Trinidad is veel groter en veel beter ontwikkeld dan de andere eilanden die we tot nu toe hebben bezocht. Hier zijn snelwegen (met files!) en veel meer industrie. Ook wordt er voor de kust olie en gas gewonnen. Het toerisme is hier meer bijzaak, wat er ook een meer ontspannen sfeer geeft, niet iedereen is afhankelijk van jou als toerist. Ongeveer een derde deel van de bevolking heeft een Aziatische komaf, net als in Suriname zijn hier ook koelies naar toegehaald voor de plantages. De schoonmakers en winkelbediendes lijken meestal een Afrikaanse achtergrond te hebben, ondernemers hebben vaker een Aziatische achtergrond of zijn witneuzen. Iedereen is erg vriendelijk en wil je graag helpen, zoals met de weg vinden!
We zijn van te voren veel gewaarschuwd voor onveiligheid in hier in Trinidad. Tot nu toe hebben we er niets van gemerkt! Natuurlijk komen we ook niet in de sloppenwijken van de hoofdstad Port Of Spain. Wij doen altijd alles netjes op slot en zetten Peltje aan de ketting, maar er zijn mede-zeilers die hun boot openlaten en de bijboot gewoon met een simpel touwtje vastzetten. Maar ja, bij ons zijn al 2 bijbootjes, een motortje en een reddingsvlot in Nederland gestolen, in het “veilige” Friesland. We denken dus dat diefstal overal voorkomt.
Het zou hier de droge tijd moeten zijn, maar het regent bijna iedere dag wel. Ook zijn er veel wolken, dat is fijn want dan wordt het niet zo warm. Zolang je uit de volle zon blijft, genieten we van de temperatuur. De vele regen maakt het eiland prachtig groen, met veel vogels en andere dieren. Onze wandelingen heeft Miro al beschreven; n.a.v vragen van lezers nog wat meer oerwoud informatie:
Dat je zomaar in het oerwoud kunt gaan wandelen. Hoe weet je dan dat je niet op een slang o.i.d. trapt? We wandelen in principe alleen op paden en met goede (berg)schoenen aan. We gaan ervan uit dat een slang en andere beesten meer schrikken van ons, dan wij van hem/haar.
Nemen jullie dan je zwemspullen mee? We nemen altijd water, insekten repellant en iets te eten mee, en inderdaad soms de zwemspullen.
Is er niet iets moerasserigs of zompigs? Oerwoud is eigenlijk gewoon een bos waar ontzettend veel groeit omdat het zo veel regent. Op zompige plaatsen wandelen we niet, dan zijn er ook te veel muggen en andere insecten. Deze eilanden bestaan uit principe uit rotsen en dat geeft een stevige ondergrond. Het is verbazingwekkend dat grote bomen en planten gewoon op de rots houvast kunnen maken en houden.
Heb je dan geen gids nodig? Rianne en Fulko hebben een keer een gids geboekt, dat was heel leuk, maar een beetje kostbaar. Wij hebben in datzelfde bos een pad gewandeld, wel gewoon heen en terug, zoals bijna altijd; de beste manier om niet te verdwalen. Wandelkaarten hebben wij niet kunnen vinden, wel beschrijft bijv. de Lonely Planet wandelingen. Met een beetje geluk staat het begin aangegeven en zijn er geen of weinig afslagen, dus heen en terug gaat dan gewoon goed.
Hoe weet je dat het water zwemwater kan zijn?
Water dat snel stroomt en niet stilstaat is bijna altijd goed. Als we het niet vertrouwen zwemmen we niet!
Nils’ 65-ste verjaardag
Op 23 februari wordt Nils een 65! Hoera, we krijgen straks AOW! Op deze dag geen klusjes, we gaan gezellig winkelen in het grote, airconditioned winkelcentrum dat gemakkelijk per bus te bereiken is. Nils heeft nieuwe kleren nodig en we slagen prima: drie paar sandalen, twee korte broeken en vier T-shirts, voor minder dan 225 Euro. We eten een gezellige lunch op de Trinidad manier: het vlees en groente worden vers voor je gewokt en geserveerd in piepschuim servies en plastic bestek. Het is lekker en niet duur.
Groetjes,
Hanneke en Nils
maandag 28 februari 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten