Blauwe zee bij Pangkor eiland |
De ankerplek
bij Pangkor eiland is prachtig. Toch vertrekken we op donderdag 27 november
naar de marina van Pangkor. Het is een beetje lastig om er in te varen, maar
gelukkig helpen de routes van andere schepen die Nils in OpenCPN heeft gezet.
De klussenlijst is nog niet klaar; hier willen we zoveel mogelijk doen omdat
straks in Langkawi we maar een paar dagen hebben voor we naar Nederland vliegen
op 11 december.
Misschien is het internet hier snel genoeg om de fotoboeken te
versturen. Daar zijn we tussen alle bedrijven door heel druk mee. Vaak uren
wachten, soms gestopt, toch maar weer opnieuw begonnen; uiteindelijk slaagt
Nils erin om de beide fotoboeken van Indonesië verstuurd te krijgen.
Nils verstuurt de fotoboeken ook buiten kantoortijd bij het Marina kantoor |
De marina
ligt naast de veerboot naar Pangkor eiland. Er zijn een aantal leuke
restaurants. Samen met een aantal zeilers eten we heerlijk bij de Thai, zoals
altijd voor erg weinig geld, samen zes euro. Het bier is het duurste, zowaar
€12!
Als we terug
lopen heeft James, de Chinese eigenaar van de marina, de barbecue aangestoken.
Niet alleen dat, maar hij heeft ook voor het vlees gezorgd! Helaas hebben we al
gegeten, maar kletsen met de andere
zeilers is ook gezellig. Niemand trekt zich iets aan van een beetje regen, het
regent hier immers iedere avond.
Ook de
volgende avond heeft James voor niet alleen een vuurtje in de barbecue, maar
ook voor het vlees gezorgd! Gelukkig maar, want onze fietstocht die middag
heeft wel brood en plakjes kaas opgeleverd, maar geen vlees. Deze avond regent
het harder, geen probleem een paraplu boven de barbecue en met z'n allen onder
het dakje is ook heel gezellig. James heeft zelfs voor een fles malt whisky
gezorgd; Nils geniet extra.
De marina is populair voor bruidfoto's |
De marina is een favoriete locatie voor het maken van trouwfoto’s. We
zien wel vijf stelletjes in prachtige bruidskleding.
Voor zaterdag
heeft James een tochtje naar Pangkor eiland voor ons zeilers georganiseerd. We
gaan met de veerboot, weer eens wat anders als met je eigen zeiljacht. Bij de
aan meer plaats van de veerboot staan tientallen kleine roze busjes klaar voor
alle toeristen die van de veerboot komen, ook voor ons.
Het oude Nederlandse fort; wat een dikke muren! |
De eerste
stop is het oude Nederlandse fort uit de 17e eeuw. Hier werd de tin tijdelijk
opgeslagen, zodat het met zeeschepen vervoerd kon worden. De Maleiers waren
niet blij en hebben het fort twee keer vernietigd. Nu is het door de regering
gerestaureerd en is het een van de attracties van dit eiland.
De Chinese tempel op het eiland Pangkor |
De
plaatselijke Chinese tempel is tegen de heuvel aan gebouwd en volop in gebruik.
Als altijd zijn er veel kleurige beelden, hier is de draak gemaakt van tegels
op een basis van beton.James
trakteert op een ijsje, lekker!
Op dit eiland
zijn twee Chinese vissersdorpjes, er liggen veel kleurige vissersboten
aangemeerd. We lopen binnen in een visverwerking's bedrijf. Er is geen ijs of koeling te bekennen, de vis wordt
gespoeld met het zeewater en daarna gedroogd, vooral de kleintjes. De grotere
vis, uit de visboerderijen?, wordt met de hand gesorteerd en in bakken gedaan;
voor de markt?
De Chinezen
bouwen hier hun eigen houten vissersboten van wel 30-40 m lang. Het hout komt
uit Indonesië, aan een boot wordt ongeveer een half jaar gewerkt, afhankelijk
van de uitrusting kost zo'n boot 200.000- 250.000 euro. Arbeid is hier
goedkoop. Vissersboten die eigendom zijn van een Maleier krijgen subsidie op
hun diesel; Chinese vissersboten niet. Bedenk wel dat deze Chinese Maleiers al
sinds het einde van de 19e eeuw in Maleisië wonen! James haalt over deze de
vooroordelen en van de oorspronkelijke bevolking zijn schouders op; hij
besteedt zijn energie liever aan het verder uitbouwen van zijn bedrijven. Naast
de marina is hij ook de dealer van diverse buitenboordmotoren. Zijn vrouw heeft
een aantal winkels waar ze vlees verkopen. Daar komt ook het vlees van de
barbecues vandaan, vertelt hij. James is er altijd, ik zie hem zelfs samen met
zijn mensen de borden afwassen van de BBQ van de vorige avond.
Op Pyangkor
eiland heeft James voor ons een prima lunch georganiseerd. We zitten onder de
schaduw van grote bomen aan het prachtige strand. Er staat een grote koelbox
met koude biertjes die direct worden uitgedeeld. Wat een luxe in het
islamitische Maleisië.
Lunch op het strand |
Al snel komen de schotels met nasi en een bijgerecht,
garnalen in een ananas op tafel. Onze gastheren scheppen ook op, dus wij ook.
Even denken we dat het hierbij blijft, maar het komende half uur worden nog zes
heerlijke schotels naar iedere tafel gebracht. Natuurlijk moeten we van ieder
gerecht proeven! Het is allemaal even lekker. Een tweede biertje ontbreekt ook
niet, er is zoveel als je wilt.
Terug op de
Pélagie moeten we er niet aan denken dat er 's avonds alweer een diner voor ons
klaar zal staan. James heeft alle zeilers in de Marina en een groot aantal van
zijn vrienden uitgenodigd. De tenten staan al klaar, een geluidsinstallatie
wordt opgebouwd. Het is erg gezellig en informeel, ook nu heeft James voor bier
en zelfs wijn gezorgd. We praatten met een aantal Maleisische vrienden van
James, ook Chinezen. Zij beheert een hotel, haar moeder zorgt voor de kinderen
als ze niet naar school gaan.
Yvonne, van
Vonnie Bell, heeft een prachtig lied gemaakt om James te bedanken voor zijn
fantastische gastvrijheid. Die brengen we met verve ten gehore.
Kareoke met veel zeilers |
De
geluidsinstallatie is ook geschikt voor Karaoke, gelukkig neemt Anya het
initiatief en worden er prachtige liederen ten gehore gebracht. Behoorlijk wat
zeilers kunnen goed zingen, nee Nils en ik niet!
Zondag heeft
de Maleisische toeristenorganisatie voor ons een bustocht naar Ipoh
georganiseerd. Helaas de bus is tweeënhalf uur vertraagd, dus vertrekken we pas
om 10:30 uur. De prachtige oude koloniale gebouwen van Ipoh zien we maar voor
een klein deel, helaas. De lunch is weer fantastisch, heel veel gerechten op de
ronde tafels!
Treinstatione in Ipoh uit 1910 |
We gaan naar
een prachtig luxeresort met heet waterbronnen midden tussen de hoge
krijtrotsen. Wat een rust en ontspanning, maar 15 minuten van de grote weg en
de drukte van de stad. We vergapen ons aan een luxe bungalow met een eigen
overdekt terras, buitenzwembadje en in binnen jacuzzi van het hete water. Best
nog wel betaalbaar voor een paar honderd euro per nacht, maar niet voor zeilers
die hun geld besteden aan het onderhouden van hun boot!
Resort midden tussen de krijtrotsen |
De minister
van toerisme van deze deelstaat Perak ontvangt ons in een hotel met een
schilderij tentoonstelling en natuurlijk iets om te eten: een fantastisch goed verzorgde
"high tea". Gezellig en lekker, maar nu wil ik voorlopig echt niets
meer eten!
Vandaag,
maandag, vertrekken we naar Penang, onze volgende ankerplek. Hier kunnen we
onze visa voor Thailand aanvragen, dus willen we er op tijd zijn.
Bij het
afrekenen van de Marina betalen we maar 14,50 euro. De eerste drie nachten
waren gratis voor de rally gangers en er wordt niets extra geteld voor een
catamaran. We kunnen de Pangkor Marina en de gastvrijheid van James bij alle
zeilers van harte aanbevelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten