zondag 22 februari 2015

Kalongs, neushoornvogels, koralen en ankerperikelen


Prachtige uitzichten, Rai Lei strand

Door Lum en Teets.
We hebben ons tot doel gesteld om 3 avonturen per dag te beleven. Het worden er meestal veel meer.
De avonturen van deze dag, woensdag 18 februari, bestaan uit: het James Bond eiland (Golden Gun) van enige afstand bewonderen, want er waren naar ons idee veel te veel toeristen, doorgevaren naar een vissersdorp op palen. 
Vissersdorpje op palen
Erg leuk om te zien: een Moskee met gouden koepels, straten vol met marktkraampjes en eettentjes, alles op palen. Hebben er lekker gegeten.
Vanaf de Pélagie met een prauw naar het dorp gevaren en even later ook weer terug.
Héé'l véél vleermuizen, kalongs
Daarna doorgevaren naar een overnachtingsplek, Koh Kudu, waar we met Peltje weer naar de hong zijn geweest, maar konden er niet in vanwege laag water. Wel een hele groep apen gezien, neushoornvogels zien vliegen en ’s avonds duizenden kalongs, (grote vleermuizen in het Nederlands “vliegende honden”) van het eiland weg zien vliegen.
’s Nachts veel golven, maar hebben daar gelukkig geen last van, slapen overal door heen.
Volgende dag wat moeite met het anker ophalen. Eerst naar Koh Hong, waar we weer een prachtige hong hebben bewonderd, dit keer met mangroves.
Een klein stukje verder gevaren naar Koh Pak Bia, een eilandje met een championvormige rots, die de nieuwe ankerplek goed markeerde. Lekker gezwommen: dat koelt heerlijk af. Verder gewoon een rustige dag gehouden.
100 meter ankerketting op het dek!
Volgende ochtend met anker ophalen bleek de ankerketting te veel te slippen. Met behulp van hulplijnen en een extra lier kwam het anker uiteindelijk na veel inspanningen toch omhoog. Nils en Hanneke besloten dat het lag aan versleten schakels van de ankerketting en dat de oplossing lag in het omdraaien van de ketting, zodat vanaf dan het andere nauwelijks versleten eind het begin zou worden. Dus daarom meteen door naar onze volgende overnachtingsplaats waar gelukkkig een meerboei is waar we kunnen aanleggen, die later van een veerpont blijkt te zijn. Als de veerpont toch onverwachts komt, zijn ze ‘not amused’. Gelukkig hebben Nils, Hanneke en Lum al ‘even’ de honderd meter ankerketting op het dek uitgelegd en andersom weer gemonteerd. Een enorme klus. Teets vaart rustig rondjes, nu we geen meerboei meer hebben! 
Zwemmen koelt lekker af na hard werken
Het enorm toeristische Rai Lei strand bezocht, nog meer aapjes gezien en bij één van de restaurantjes heerlijk gegeten.
Vandaag, zaterdag 21 februari, was onze eerste avontuur: Hanneke en ik (Teets) met z’n tweeën met Peltje naar het strand, Peltje naar boven getrokken (met behulp van een aardige Engelsman) en een heerlijke Thaise massage gekregen. Bij het anker ophalen bleek het probleem inderdaad verholpen.
Vlakbij naar het volgende eiland gevaren, Koh Dam Khwan, waar we heerlijk gesnorkeld hebben, met redelijk zicht, veel visjes en prachtig koraal, grote oester en zee-egels gezien. 
Vanavond weer duizenden kalongs over zien vliegen. De zon prachtig zien ondergaan, precies tussen 2 rotsen in.

woensdag 18 februari 2015

Zoveel nieuwe indrukken: olifanten, tempels en apen


Vissersbootjes onderweg
De eerste dagen is het voor ons, Lum (broer van Nils) en Teets, wennen aan het klimaat en de 7 uren tijdverschil, 30gr overdag en 22gr ’s nachts.
Maar Hanneke en Nils hebben geduld en laten ons uitslapen en rustig wennen.
Chaotisch straatbeeld
Direct de volgende ochtend op stap de stad in waar we onze ogen uitkijken naar het drukke en kleurrijke leven. Hanneke rijdt in een auto met versnelling en zonder stuurbekrachtiging door het chaotische Thaise verkeer, naar boven, naar de grote Bhuda die over stad en dus ook over de Pélagie waakt. Onderweg een jonge olifant bananen gevoerd.
Gefrituurde insekten te koop op de mkt bijde Wat Chalongar
Daarna de Wat Chalong bezichtigd, interessant om te zien hoe er een enorme markt omheen gebouwd is. Ook de tempel zelf is mooi en interessant. Geen insecten geconsumeerd bij het stalletje met maden en insecten.:-)
Volgende dag een rondtourtje langs de beroemde stranden van Phuket.
Heerlijk gegeten in lokale restaurantjes. We zijn helaas nog niet helemaal gewend.
Lum en Teets op de Pélagie
3de dag op stap met de Pélagie naar het eilandenrijk in de golf van Phuket, met recht uit de zee oprijzende rotsen van geërodeerde kalksteen, met prachtige formaties.
De eerste nacht voor anker voor het eiland Koh Phanak, vlak voor een doorgangsgrot naar een lagoon in het midden van het eiland, waar we helaas niet konden komen doordat we het goede getij gemist hadden. Met hoog tij wordt de tunnel afgesloten door het water. Heel veel vleermuizen gezien in het begaanbare stuk van de grot. ’s Avonds een vis en garnalen gekocht van een voorbijvarende visser. Hij was gelukkig, wij ook!
Vleermuizen in de grot
Volgende morgen het spektakel gevolgd van bootjes met kano’s en toeristen, die allemaal de grot in wilden. Daarna doorgevaren naar Koh Hong, waar we o.a. een dolfijn uit het water hebben zien springen. Weer met Peltje op onderzoek uit, rond het eiland en in de hong. Heel indrukwekkend: omgeven te zijn door zulke hoge rotsen, in doodse stilte. 
Apen op het strand
Plotseling zagen we een aap en even later nog een. Hebben ze uitgebreid bekeken en gevolgd vanuit Peltje.
Vanavond de gisteren gekochte verse en door Nils voorbereide vis en garnalen verorberd. Misschien weer een spelletje en morgen weer nieuwe avonturen!
Samen eten koken

zondag 15 februari 2015

Tussen steile rotswanden

De Pélagie voor Krabi

Op dinsdag 10 februari wordt voorspeld dat de wind eindelijk wat minder zal worden. We zeilen heerlijk naar "Bamboe eiland". Inderdaad, als we er tegen de lunch aankomen, kunnen we er ankeren, ook al zijn de golven nog een beetje hoog. Het strand is hier prachtig en het snorkelen moet volgens de pilot erg mooi zijn.
Al snel liggen we in het water, het koraal is mooi, het zicht redelijk en de vissen heel interessant: ze zwemmen heel dicht naar je toe, knabbelen zelfs aan je handen, want ze verwachten gevoerd te worden (denken we). Ons zicht wordt gehinderd door een wolk van sergeant majoor visjes die het lang volhouden!
Met Peltje gaan we naar het strand om een hapje te eten: een simpel "fried rice" bordje. Nils en Rianne doen nog een snorkeltrip, leuk!
Het strand bij Bamboe eiland
Deze plek is niet beschut, dus we varen door naar Phi Phi Don, een echt toeristeneiland volgens de Lonely Planet. Dat klopt, het is er erg druk in de baai. Die is groot, een plekje vinden naast het koraal is niet moeilijk. Rianne heeft er nog geen genoeg van en duikt het water in voor nog een snorkel tripje.
Natuurlijk gaan we ook hier eten aan de kant. Als we langs een Duik-winkel lopen gaan de toch even vragen. Ja, morgen kunnen we duiken en Rianne kan zelfs een korte, individuele opfriscursus krijgen.
Langs imposante eilanden
De volgende ochtend komt de duikboot met onze uitrusting langs varen: we kunnen zo overstappen. We varen langs de imposante rotsen van Pho Phi Lee. We maken twee prachtige duiken, vooral het zachte koraal dat in allerlei kleuren langs de rotswand groeit, is schitterend. Een morene aal is dit keer niet verstopt maar is in volle glorie te bewonderen.  Bart, onze drivemaster, wijst verschillende kleine slakjes aan, Nils "vindt" een Lion Vis. Een delicaat zwartwit gekleurde ronde vis zagen we nog niet eerder.
Weer een nieuwe vis-soort
Tussen de twee duiken stoppen we in de imposante Maya Baai van Phi Phi Lee. Aan drie kanten rijzen steile rotswanden van wel 100 m omhoog, indrukwekkend. Hier is de film "De Beach" opgenomen. We worden weer netjes bij de Pélagie afgezet, de organisatie spoelt de gebruikte duikuitrusting schoon, wat een weelde.
Uitzicht vanaf het uitzichtpunt bij Phi Phi Don
Ondanks de middagwarmte lopen Rianne en Nils naar uitkijkpunt op het eiland. De vergezichten zijn indrukwekkend.
Onze laatste avond op zee willen we slapen in de indrukwekkende Maya Hong. Volgens de mensen van de duik organisatie kun je gewoon een mooring oppakken, want 's nachts is het er vrijwel leeg. Dat valt tegen, als de aankomen zijn de mooring's bezet. Ankeren is voor ons op dit moment niet echt een optie, de hebben een probleem met het ankerbeslag: er zit een draadje tussen de rollers. We wachten geduldig, een half uurtje later komt er een mooring vrij. Helaas blijkt deze mooring toch niet echt vrij te zijn, 's avonds om 9:00 uur wil er nog een commerciële boot aan gaan leggen. Gelukkig blijkt die uit naar een andere mooring maar we voelen ons wel een beetje schuldig!
Rianne op het Maya strand
Het is een bijzonder imposante omgeving: slapen tussen deze steile rotswanden. 's ochtends gaan Rianne en ik nog snorkelen; hier zitten veel vissen die worden gevoerd vanaf de vele boten die hier toeristen mee naartoe nemen. Gelukkig zijn ze niet zo opdringerig als bij Bamboe-eiland.
Bij het strand is een leuk wandelpad naar de andere kant van het eiland, ook weer indrukwekkende uitzichten.
Dan moeten we toch echt terug naar Phuket; de Marina's zijn nog steeds vol dus we nemen weer een mooring in Ao Chalong. De wind is gaan liggen dus we worden niet meer zo nat.  
Buiten voorstelling bij Siam Niramat
Deze laatste avond tracteren we onszelf op een dansuitvoering, "Siam Niramat". Wat een indrukwekkende show, schitterende, historisch verantwoorde kostuums, prachtige elegante dansen, spectaculaire visuele effecten: opeens is de voorgrond van het toneel veranderd in een riviertje waarop de boten komen aanvaren, de donder en bliksem klinken luid in de zaal.
Vrijdagochtend is het opruimen en inpakken geblazen; Rianne's slaapkamer wordt ingericht voor ons volgende bezoek: Lum en Teets komen 10 dagen meevaren.
Met Rianne bekijken we de indrukwekkende tempel van Ao Chalong en het oude centrum van Phuket. er zijn behoorlijk veel mooi gerestaureerde huizen , het museum in een oude Chinese school geeft een goed overzicht van de geschiedenis van Phuket en de Chinese invloeden, interessant.
Veel te snel moeten we Rianne alweer uitzwaaien op het vliegveld van Phuket; een uurtje later kunnen we Lum en Teets in de armen sluiten. Het is nog een hele toer om ons bezoek en hun bagage in het donker via de wankele steiger veilig op de Pélagie te krijgen. Dankzij het rustige weer gaat ook dat prima .
Nu lekker genieten van nog 10 dagen zeilen in deze prachtige omgeving.                             

dinsdag 10 februari 2015

Eilanden en Hongs in James Bond Bay



Wat een luxe! Als ik, Rianne, lekker ben uitgeslapen zijn we al een heel stuk opgeschoten van Phuket naar het noorden. We zijn op weg naar de Phang Nga Bay, beter bekend als de James Bond Bay omdat in ‘The Man with the Golden Gun’ zijn optrekje had gekozen in een van de prachtige eilanden die boven het water uitrijzen. De krijtrotsen zorgen voor steile, kleurige rotswanden met stalactieten. Onderweg zien we de kleurige vissersboten druk in de weer. Onze kleine hengel vangt natuurlijk niets dus kopen we later een visje van een van de boten.
We stoppen om te lunchen bij Ko Phanak (Ko=eiland). We zijn niet de enige – regelmatig komt een bootje een zwerm toeristen in kano’s dumpen. Op een van de boten begint iemand te fluiten en pardoes komen er een stuk of twintig roofvogels aan om in prachtige duikvluchten het overboord gegooide eten op te pikken. 
Spannende grot!
Als wij met Peltje op stap gaan om de grot te verkennen, zijn alle toeristen opeens verdwenen. Het is natuurlijk stikdonker in de grot en we zien een stel slaperige vleermuizen bij het licht van onze zaklantaarn.
Voor Ko Hong
Voor de nacht stoppen we bij Ko Hong, inderdaad een eiland met een grot en een ‘binnenruimte’ (=hong). De rotsen zijn zeer indrukwekkend, en met Peltje varen we door de grot heen om bij de binnenruimte te komen en daarlangs weer naar de Pelagie. 
Uitzicht vanuit de "Hong" van Ko Hong
Als ik de telelens net heb gepakt om wat krabben te fotograferen op het strand, zie ik opeens wat apen lopen: de krab-etende makaken. 
Makaken op het strand
Ik ben druk in de weer met de telelens, me niet realizerend dat we de makaken de volgende dag van veel dichterbij zullen zien. We worden nog uitgenodigd voor een ‘sundowner’ bij een naburige catamaran – alle aspecten van het zeilersleven komen in een razend tempo voorbij!
Zondag ochtend varen nog wat rond in deze prachtige baai, maar dan willen we richting zuiden naar het gebied waar ook gesnorkeld kan worden. We komen langs Ko Kudu, waar plots tientallen enorme vleermuizen rondvliegen, en even later zien we twee neushoornvogels hoog in de boom zitten en daarna wegvliegen. Ook dit eiland heeft indrukwekkend steile kalkrotsen en een hong met strandje.
Lunch op de Pelagie
We willen slapen bij een eiland dat ook Ko Hong heet, en inderdaad een enorme hong heeft. We gaan op avontuur met Peltje, de hong is tweehonderd meter breed, maar daardoor juist minder spectaculair. De wind blijkt uit de verkeerde kant te komen en daarom gaan we wat terug naar een eiland waar je volgens het boekje ‘excellent’ kan snorkelen, maar helaas maar zicht van ongeveer een meter. Dat moet beter kunnen.
Spectaculaire rotsen
Maandag ochtend hebben we een flinke oversteek, en het waait behoorlijk. We gaan als een speer! Ik ben erg onder de indruk van de hoge golven, maar ik wordt gecorrigeerd: Dit is een ‘onrustige zee’. Op de oceaan, daar heb je pas hoge golven! Eerder dan verwacht komen we op onze bestemming, maar de wind komt uit de verkeerde hoek om te kunnen ankeren en bovendien waait het veel te hard om te kunnen snorkelen. Daarom naar het vasteland overgestoken, Rai Lei, een zeer fotogeniek maar toeristisch strand waar we eerst lekker lunchen en dan eindelijk (redelijk mooi) snorkelen op de twee verschillende stranden van het eiland. (Papa en ik – Mama bleef op de spullen passen en internetten).
Een lekker drankje op het strand
Later lopen we met zijn drieën nogmaals het pad over het eiland naar het andere strand. Er wonen hier makaken op het eiland die helemaal aan de toeristen gewend zijn, en leven van het vuilnis en voer van toeristen. Makkelijk voor de foto’s! We doen nog een drankje en maaltijd bij zonsondergang op het strand –wat een leven! Dan het kleine nadeel van een zeiler: Weer naar huis met Peltje. Het is nu ontzettend laag water, en peltje ligt bovenaan het strand. Gelukkig heeft ze wieltjes, en we komen weer veilig thuis.