Close encounters

Olifanten in het Kruger park

Onze huurauto delen we met Rose en Stephen, die waarschijnlijk zaterdag terug zullen komen. We staan in de startblokken om te vertrekken maar dat moet een dagje opschuiven, de auto is er nog niet. Rond de marina is het ook mooi: dus maken we zondag een leuke wandeling langs de stranden in de buurt.
Maandagochtend 16 november vertrekken we al om half zeven naar het Kruger nationale park, ruim 600 km verder naar het noorden. Overnachten in het park zelf is helaas op zo korte termijn niet meer mogelijk, we slapen in een backpackers lodge in Marloth Park, dat grenst aan Kruger.

Nijlpaard

De lodge ligt prachtig tussen de acacia struiken, de dieren lopen hier zomaar tussen de huizen door. Op het overdekte terras kunnen we ontbijten, de gemeenschappelijke keuken is ruim en luxe ingericht. We gaan meteen wandelen langs de Krokodilrivier, die de grens vormt tussen Marloth Park en Kruger. Er staan wel 12 olifanten langs het water, ze lopen langzaam naar onze kant van de rivier; gelukkig staat er een groot hek! De nijlpaarden liggen in het water te badderen; twee van die grote beesten lopen vlak bij te grazen; dat hebben we nog niet zo vaak gezien! In de verte loopt ook nog een rinoceros; het kan niet op!

Giraffen

De volgende twee dagen zetten we de wekker op vijf uur en rijden de hele dag door het Kruger Park. Het is ontzettend leuk om de dieren te observeren vanuit je eigen auto. Natuurlijk moet je het geluk hebben dat ze in de buurt van of zelfs op de weg zijn. Dat geluk hebben we, buffels, olifanten, giraffen, eindeloos veel impala's, waterbokken, kleine duikertjes, wrattenzwijnen, tientallen parelhoenders, parende schildpadden, we kijken onze ogen uit.

Lunch met uitkijk

De giraffen vind ik het mooist met hun sierlijke hals en gracieuze gang. Een paar keer zien we ze (schijn?)gevechten uitvoeren: met hun lange hals slaan ze hun kop met horentjes tegen de weke onderbuik van hun tegenstander. Die moet uiteindelijk plaatsmaken.
In de vroege ochtend van de tweede dag staat er zomaar een Cheetah vlak naast de weg. Hij wandelt heel rustig de struiken in, wat een soepele tred.

Olifanten, zóóó dicht bij., we vergeten bijna dat het wilde dieren zijn

Als ik een bocht in de weg maak, blijken er onverwachts een twaalftal olifanten vlak naast de weg te staan!. Ik zet de motor uit om goed te kunnen kijken, maar de afstand is klein, ik laat de auto voorzichtig achteruit laat lopen. De grote matriarch van het groepje kijkt me dreigend aan en loopt met de slurf omhoog in de richting van onze auto. Dat is schrikken, een close encounter! Snel zet ik de motor aan en rijdt verder naar achteren. Het lijkt of de olifant nu begrijpt dat dit maar "gewoon" een auto is en ze trekt zich verder niets meer van ons aan en steekt samen met haar groep vlak voor ons de weg over.
In de verte staan een viertal auto's naast een boom stil. Er blijkt een prooi van een jaguar in de boom te hangen. Ineens hoor ik wat achter onze auto en kijk midden in de snoet van een grote hyena. Die rent de weg over en probeert het restant van de prooi uit de boom te trekken door er met grote sprongen aan te gaan hangen. Wat een spektakel!
Er zijn ook veel vogels te bewonderen: gieren, haviken, flamingo's, reigers en de visarend met zijn witte kop. De secretarisvogel rent vlak voor onze auto de weg over; de Ground Hornbill met zijn rood-zwarte verenkleed staat ons rustig op te wachten.
Na deze twee dagen zijn we helemaal voldaan! Eigenlijk waren we naar het Kruger Park gekomen om leeuwen te zien. Maar met een cheeta, een hyena en een jakhals uit de verte, zijn we ook heel tevreden.

Blyde River Canyon

We rijden door naar "Graskop" vlak ten zuiden van de "Blyde River Canyon", de 2-na grootste canyon in de wereld. O

nderweg stoppen we bij een aantal watervallen waar we ook wandelen. De regentijd is ondertussen begonnen, de watervallen zijn indrukwekkend, vooral de MacMac Fallls.

Het besproken chalet ziet er erg gezellig uit, Margareth heet ons heel hartelijk welkom, we voelen ons meteen thuis. Hier blijven we drie dagen. Eerst bekijken we deze spectaculaire canyon en zijn omgeving vanuit de auto met korte wandelingen, de tweede en derde dag maken we een lange dagwandeling en genieten volop van de fantastische uitzichten en de watervallen onderweg.

Het is fijn om weer eens goed te bewegen, op een zeilboot is er altijd het risico dat je te weinig lichaamsbeweging krijgt. Nils staat nog steeds versteld van zijn nieuwe knieën, waardoor hij over deze lastige paden toch een lange wandeling met veel klauteren kan maken. Het is ook heerlijk dat we dit allebei leuk vinden!

Maandagochtend vroeg rijden we terug naar Richards Bay. Het weervenster van dinsdag willen we gebruiken om naar Durban te varen.