|
Pélagie voor anker in Mosselbaai |
Het
is heerlijk om weer voor anker te liggen in deze prachtige, goed
beschutte baai. De Yachtclub heet ons van harte welkom, hier kunnen
we Peltje veilig achterlaten; zoals alles hier is ook de Yachtclub
afgesloten door een hek, waar we zelfs gratis een pasje voor krijgen.
|
Nils schrobt de landvasten |
Pim
van de Deesse helpt ons de giek vast te zetten, weer een zorg minder.
Alle landvasten worden schoongeborsteld en het dek van de Pélagie
wordt geschrobt. Nu kunnen we eindelijk weer over de boot lopen
zonder dat het roet mee naar binnen komt.
In
de baai ligt een klein eilandje waar een Robbenkolonie is, vertellen
twee jongemannen die de in de club een drankje aanbieden. De afstand
is net te doen met Peltje, dus als het dinsdagochtend rustig weer is
varen we er in een half uurtje naartoe. Alle rotsen blijken bedekt
met zeehonden, die een behoorlijk kabaal maken! Mannetjes grommen
tegen elkaar, vrouwtjes glijden in het water, de jongen liggen goed
beschut tussen de volwassen dieren in. Het is een prachtig gezicht!
|
Robben eiland |
We
huren voor drie dagen een auto, waarmee we de eerste middag naar het
grote winkelcentrum rijden om ons internet probleem te laten
oplossen. Dat lukt, er stond een vinkje verkeerd in mijn tablet, weer
wat geleerd. We zien een speciale actie: 100 Gb voor 6.5 euro. Dat
laten we niet aan onze neus voorbij gaan; de komende weken kunnen we
net zoveel skypen en internetten als we willen, heerlijk.
|
aan de koffie in Oudshoorn |
Woensdagochtend
vroeg rijden we naar Oudtshoorn, 60 km het binnenland in. Dit stadje
was en is het centrum van de struisvogel teelt. Eind 19e eeuw waren
struisvogelveren heel erg gewild in Europa, in Oudshoorn is enorm
veel geld verdiend in die tijd. Dat is nu nog te zien aan de
prachtige gebouwen, zoals het museum,
een oude jongensschool,
en een oorspronkelijk burgerhuis uit deze tijd.
|
Struisvogels |
Ook
tussen de beide wereldoorlogen in werd er aan deze veren goed
verdiend, een fokprogramma met dieren uit Mali zorgde voor nog
mooiere veren. Nu worden er nog steeds struisvogels gehouden, het
vlees is mager en heeft een wild smaak, het leer heeft interessante
"putjes" en natuurlijk kun je ook vandaag de dag nog wat
verdienen met echte struisvogelveren. Vanaf de weg zien we grote
aantallen van deze vogels lopen. Als we stoppen komen ze allemaal
naar je toe, net als paarden die ook hopen iets te eten te krijgen.
We
rijden verder door de spectaculaire "Swartberg pas". De weg slingert
omhoog met prachtige uitzichten. In de pas zijn de rode rotswanden
vrijwel verticaal gevouwen door de geologische krachten; de
onverharde weg hangt tegen de wand aan en gaat steil naar beneden, Nils rijdt onverschrokken verder.
We voelen ons klein in deze
imposante omgeving!
|
Swartberg pas |
Door
hetzelfde gebergte gaat zo'n 60 km verder een pas terug naar de kust.
Deze weg is wel geasfalteerd en loopt langs en over een riviertje,
weer prachtig! We lopen naar een imposante waterval, waar een familie
zich vermaakt door vanaf een 10 m hoge rots in het water te springen.
Het is hier nu zomervakantie, veel mensen hebben vrij tot begin
januari, horen we van het aardige echtpaar dat net als wij een kamer
voor een nacht heeft gehuurd in Olivers Rust
|
Onze buren in Olivers Rust |
Al die toeristen komen we tegen in de prachtige lagune van Knysna, waar we de volgende dag met een rondvaartboot rondvaren, een schitterende wandeling maken en lekker eten in een restaurant met uitzicht.
|
Lagune van Knysna |
Het is vooral ook heel gezellig met onze Zuid Afrikaanse tafelgenoten, die bezorgd zijn over het ontslag van de integere minister van financiën. "Het zal eerst waarschijnlijk nog slechter gaan in Zuid-Afrika, maar misschien dat na de volgende verkiezingen e een betere regering krijgen", zeggen ze.
Langs de schitterende kust en een "wetlands" park, waar Nils zowaar een slangenvogel spot, komen we weer thuis.
Ondertussen
zijn er een aantal boten in de baai bijgekomen. Vrijdagavond nodigen
we iedereen uit om een drankje te komen drinken op de Pélagie, als
altijd heel gezellig! Het ziet er naar uit dat we morgen, zondag 13
december, verder kunnen varen naar Kaapstad. Iedereen gaat
vertrekken, we spreken af onderweg contact te houden met de marifoon
en de SSB. Als de weersvoorspellingen uitkomen, wordt het een
gemakkelijke tocht met misschien wel te weinig wind. Vanochtend
hebben we dan ook de resterende diesel uit onze jerrycans
overgeheveld naar de grote reservetank. Vandaag nog een lekker rustig
dagje en morgen op weg naar Kaap de Goede Hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten