Toch nog veel meer werk aan de Pélagie

De Pélagie voor anker bij Virgin Gorda

Zondag 24 april gaat Nils het water in om de onderkant van de Pélagie schoon te maken. Er is wat aangroei maar het valt best mee. Als hij aan de stuurboordromp wil beginnen blijkt de anode los te zitten! Dit is voor ons een bekend probleem; op de een of andere manier raakt deze anode regelmatig los, dit is nu al de vierde keer. We dachten dat we het in Maleisië goed hadden opgelost door de schroeven iets korter te maken, maar dus niet. Frits en Reinhilde komen net langs; Frits biedt aan te helpen bij dit onder water klusje. We hebben een “deja vu” gevoel: de eerste keer dat dit gebeurde was in ons eerste seizoen in het Caribisch gebied in 2011. Toen heeft Frits Nils laten zien hoe je dit oplost. Nu kan Nils het onderwater prima zelf af, Frits adviseert. 

Nils werkt onder water, Frits adviseert

De schroef en de anode zijn er zo af, maar helaas, als Nils alles weer wonder water, Frits adviseertil monteren, blijkt ook de schroefdraad beschadigd. Frits zegt dat hij dat wel kan repareren, maar niet onder water. Dus moeten we op de kant, een duur akkefietje!

De schroef gaat er op zonder anode, dan kunnen we varen. Het lukt wel snel maandagmiddag om 14:00 uur staan we al op de kant bij Toby’s (Time Out Boat Yard). Ondertussen heeft de marina ons uitklarings-document aangepast, we mogen twee dagen later weg. De schroefdraad is snel gerepareerd dankzij Frits, er moet wel een dikkere bout in.. Nu we toch op de kant staan is het gemakkelijk om alle aangroei er af te schrapen. Om half vijf liggen we weer in het water, € 630 armer!

De Pélagie gaat het water uit, dan kan ook de onderkant worden gedaan

Het nieuwe weerbericht laat zien dat het oorspronkelijke plan om nog die nacht naar de Maagdeneilanden te varen geen goed idee is: er is geen wind. We gaan dus voor anker in de ondiepe lagoon. In alle consternatie vergeten we de switch terug te zetten die de beide start accu’s met elkaar verbindt. Onze stuurboord start accu doet het niet meer zo goed, we hebben de start accu’s vergeten uit te zetten toen we naar Nederland gingen. De volgende ochtend doet ook de bakboord accu het niet meer, helemaal leeg getrokken door de defecte stuurboord accu en de switch die is aan blijven staan: dom, dom, dom. Er zit niets anders op dan beide accu’s te vervangen, vooral de stuurboord start-accu was al behoorlijk oud. Gelukkig is de winkel met scheeps-benodigdheden vlakbij.

Uiteindelijk zijn we dinsdagmiddag klaar om te vertrekken naar de Maagdeneilanden. Met een goede windvoorspelling hijsen we om zes uur ‘s avonds de zeilen.

Na een prima zeilnacht liggen we nu voor anker in de prachtige “Gordon Sound” op Virgin Gorda. Hier kunnen we straks in klaren. We hadden al radiocontact met Mike van de “Zen Again”. Leuk om ook hier weer bekenden tegen te komen.

Sjouwen met heel veel boodschappen

Woensdag 20 april brengen we de auto terug naar de stalling en vliegen naar Sint-Maarten. Door mijn recente verkoudheid zitten mijn luchtwegen danig verstopt, het stijgen en vooral het dalen van het vliegtuig zorgen voor veel pijn aan mijn oren. Nu, een paar dagen later, voelen mijn oren gelukkig weer een beetje gewoon.

Frits en Reinhilde van de Bella Ciao staan op het vliegveld om ons op te halen, wat leuk! Zij brengen ons met hun bijbootje naar de Pélagie,  Erg fijn, want anders hadden we waarschijnlijk moeten zwemmen, het Marina kantoor is al dicht. De Pélagie ligt er prima bij, heemaal schoon van de regen,, zonder kakkerlakken of mieren.

Reinhilde heeft ook voor een maaltijd gezorgd. Snel trekken we wat luchtige kleren aan, laten Peltje naar beneden en varen naar de Bella Ciao, die vlakbij voor anker ligt. Onze jetleg verdwijnt in een heel gezellige avond, waarin we uitgebreid bijkletsen.

Uitzicht vanaf de ontbijt-tafel

Ons eigen bed slaapt fantastisch, het ontbijt met stokbrood en Franse kaas, verzorgd door-Reinhilde, is genieten.

De volgende dagen doen we vooral veel boodschappen als voorbereiding op onze oversteek naar de Azoren. Omdat de beste tijd om over te steken pas begin mei is, willen we eerst nog een dag of 10 in de Britse Maagdeneilanden rond varen. De kleine supermarkt vlakbij heeft niet alles wat we willen, de grote supermarkt is ruim een kwartier lopen. Zonder auto sjouwen we wat af. Rob van de Stamper ligt hier ook nog, hij komt gezellig koffiedrinken.

De Pélagie tussen haar mooringen

Nog even het dieselfilter bekijken. We trappen het af en schrikken van de hoeveelheid water die er in zit! Frits en Rob adviseren allebei dat de tank geïnspecteerd moet worden op water. André komt ons helpen, met een klein electrisch pompje gaat de diesel van de vuile tank naar jerrycans. Gelukkig is er ruimte in onze grote tank waarin de bovenste diesel door een goed scheidingsfilter terug gegoten kan worden. Die diesel ziet er prima uit. De laatste jerrycan gooien we weg. De hoeveelheid water in de tank valt gelukkig erg mee! Weer een zorg minder.

Nils hangt de reddingsmiddelen weer buiten.

Frits, Reinhilde en Rob komen gezellig op de Pélagie eten en dan zijn we bijna klaar voor vertrek. Vanmiddag nog even het onderwaterschip schoonmaken en dan kunnen we vanmiddag door de brug om vannacht de 80 mijl naar Virgin Gorda te zeilen. Het weer is opgeklaard, na een aantal bewolkte dagen met zelfs een paar pittige buien, is de lucht nu blauw en de zee ook. Vannacht zal er weinig wind zijn, we verwachten een rustige tocht met volle maan, altijd mooi. 

Alweer bijna terug naar Sint Maarten.

De Japanse kers bloeit volop.

De tijd hier in Nederland is om gevlogen! Zoals altijd zijn onze ambities groter dan de ruimte in onze agenda’s. De paasdagen brengen we door bij onze dochter en haar vriend in München; heel erg gezellig, het hopmuseum is interessant, kleren kopen met je dochter heel gezellig en Nils en Saskia oefenen twee keer voor de vierdaagse. Saskia probeert dit jaar ook te lopen maar kan maar met één lootje loten. Nils heeft 16 kansen, omdat hij deze 4 daagse al 15 keer gelopen heeft.

De tweede week wordt onze kleindochter vijf jaar: erg leuk om mee te maken! In de derde week is de jaarlijkse familiedag van mijn, Hanneke’s, familie heel gezellig! De “Mysterie Tour” van Hodi Speurpakketten, http://www.speurtochten.nl/volwassen  is een groot succes!

Ondertussen kopen we de pilot van de Azoren, nieuwe elektronische kaarten van het Kanaal en bestellen we extra onderdelen voor de Pélagie.

Buiten eten bij ons huisje in Duinrell

Oppassen op onze kleinkinderen blijft leuk, daar is gelukkig genoeg ruimte voor. Ze komen zelfs een nachtje logeren als we een midweek hebben geboekt in Duinrell. Het is genieten van het pretpark, de speeltuin en het ballenbad. Zelf genieten we van het fietsen door de duinen en langs de bollenvelden. Een vosje komt ons tegemoet.

Dit keer wonen we bij onze zwager op de bovenste verdieping. Wat een fantastische gastvrijheid! Ondertussen is Nils ingeloot voor de Nijmeegse 4-daagse, Saskia niet. We moeten dus begin juli 2016 terug zijn in Nederland.

Aanstaande woensdag 20 april vliegen we weer naar Sint-Maarten. Het warme weer en het blauwe water trekken alweer, nu voor de laatste keer: we zijn op weg naar huis. De Pélagie is per 1 oktober 2016 in Nederland verkocht.