Genieten van Wight, de rust en de klusjes

We liggen nu al weer vijf dagen in dezelfde jachthaven op het eiland Wight. We hebben zowel lekker uitgerust als ook weer een heleboel dingen gedaan.

Vlak voor dat we uit Scheveningen vertrokken, kregen we bericht dat we nu definitief mee kunnen doen met de ARC, Atlantic Rally Crossing, de georganiseerde oversteek over de Atlantische oceaan in november. We stonden tot dan toe op de wachtlijst.

Daar hoort ook een groot boek bij met  met voorbereidings-tips en een lijst van alle eisen waar je boot aan moet voldoen. Dit boek was per courier al onderweg naar Haren!

We hadden de organisatie willen vragen om het naar de jachthaven in Wight te sturen, maar het blijkt dat de ARC organisatie bij ons hier in Wight om de hoek zit! We hebben het boek opgehaald en zijn maar meteen begonnen met het aanvullen van onze MOB, Man Over Boord, hulpmiddelen! Altijd handig. Nu moeten we er nog mee gaan oefenen.

Eindelijk hebben we, Nils dus, ons toilet gemaakt, de pomp en afsluiters zijn vervangen; nu pompt het weer als een zonnetje, heerlijk!

Hanneke heeft tussen alle bedrijven de tandarts nodig gehad , antibiotica moet nu de ontsteking wegwerken. Tenminste als het een ontsteking is; de röntgenfoto is per e-mail onderweg naar onze eigen tandarts voor een "second opinion".

De lange/middel/kortegolf zender kennen we nog niet goed genoeg, ondanks de cursus die we hebben gevolgd. Nils is steeds opnieuw aan het uitzoeken wat er mis is, en wat er beter kan. Vandaag is hij helemmal blij: een E-mail kon verstuurd en ontvangen worden via de SSB zender. Ook is er een weerkaartje binnen gehaald, al was het nog niet helemaal het goede type. De truuk zit hem in op het juiste moment de juiste zender met de juiste golflengte voor jouw positie te kiezen. Nu nog uitzoeken wat wanneer het beste is. Kortom we moeten nog meer ervaring op doen.

We hebben hier alleen Internet in een bar of op het bankje buiten als je de code nog hebt van gisteren. Dus heb ik, Hanneke, buiten zitten e-mailen, met spraakherkenning en zelfs met Skype (gratis!) met de tandarts gebeld. En natuurlijk hebben we de uitslagen van de verkiezingen bekeken: wat een verlies voor het CDA. Vroeger mijn partij, maar nu niet meer na al die mislukte kabinetten Balkenende. Blijkbaar was ik niet de enige.

We hebben voor 24 uur een auto gehuurd en een avond en dag op Wight rondgetoerd. Een prachtig eiland, heel groen, heel veel bloemen, glooiende heuvels en leuke huisjes. Veel verschillende landschappen: krijtrotsen in het Oosten, moeras en delta's in het Westen. Natuurlijk zijn de beroemde “Needles” een attractie apart; je ziet de kalk van de rotsen af de zee inspoelen. Gelukkig scheen de zon en hebben we genoten van prachtige uitzichten en heerlijk warm weer, zie ook de fotos.

Je kunt hier het WK voetbal niet missen! De weken, dagen voor de eerste wedstrijd worden geteld, en nu dus de uren. Morgen avond is het zover Engeland - USA. Overal de wit - rode Engelse vlag!! Ik ben benieuwd,

Vandaag 'zijn we niet op stap geweest, het regent (en het lek op het dak lekt nog steeds....) en het waait pittig. Dus een dag voor foto's uitzoeken en de website bijwerken.

We genieten erg van alle goede gaven die we gekregen hebben van jullie allemaal voor ons afscheid: aparte thee , heerlijke chocolade en bonbons, lekkere wijn en kruidenbitter 's avonds , boeken om te lezen en zelfs 5000 E-Boeken, door Fulko voor ons van het internet geplukt. We voelen ons erg verwend;   een dagje regen is geen enkel probleem. Tenslotte hebben we geen haast, hoeven nergens perse naartoe, we hoeven alleen maar half juli in Noord Spanje zijn.

Komende week gaan we een aantal leuke ankerplaatsjes rond Wight opzoeken, zoals die hier boven, en denken we niet dat we internet toegang zullen hebben.

In het Engelse zeil mekka aangekomen: Isle of Wight

Het is zondag 6 juni en we zijn op het eiland Wight aangekomen in Zuid Engeland.

Maandag hebben we een prachtige zeiltocht van Scheveningen naar Oostende gemaakt, veel wind tegen de 20 knopen, maar omdat deze half achter stond, vlogen we met de hulp van de stroom over de Maas geul, langs de Zeeuwse eilanden, helemaal naar Oostende waar we om 8:00 's avonds aankwamen. Wel koud, maar een heerlijke dag! Een goed begin van onze tocht. We zijn heel blij met onze nieuwe zeilen, volgens ons zeilt de Pélagie nu nog beter!

We zijn een dagje in Oostende gebleven. We hebben wat laatste bankzaken afgehandeld en heerlijk gefietst door Oostende langs de boulevard. Heel veel grote flats en een imposant hotel maar lang niet zo mooi als het Kurhaus Hotel in Scheveningen.

Op woensdag zijn we het Kanaal overgestoken naar Dover. Een prachtige zonnige dag maar met weinig wind. We hebben ruim een uur besteed om de Halve-winder, een extra grote fok, voor-zeil,  voor weinig wind, op te zetten.

We hadden hier voor een nieuwe bevestigingsmethode bedacht, maar deze werkte niet. De afstand tussen de twee ondereinden was te klein, waardoor het zeil niet goed uitsloeg. Verder op de gewone fok, en het laatste stuk op de motor. We zijn de drukke scheepvaartroutes goed overgestoken. Een goed gevoel op eigen kiel naar Engeland!

Ook in Dover zijn we een dagje blijven liggen. Het is heerlijk dat we nu minder haast hebben. Onze vorige vakanties moesten we meestal meteen door. Nu kunnen we het ons permitteren om lekker de tijd te nemen.

We hebben een prachtige wandeling over en langs de krijtrotsen rond Dover gemaakt, zie boven,  en de drukke veerboot terminal bekeken. Leuk om Frankrijk in de verte te zien.! Het is juni: heel veel struiken en wilde planten staan in bloei, schitterend! Nils zijn nieuwe knieën zijn een aanwinst, ruim 2 en half uur berg-op berg-af wandelen, zat er vorig jaar bij lange na niet in!

's Middags hebben we, nou ja Nils zie foto, een betere bevestiging voor de Halve-winder bedacht en gemaakt en onszelf getrakteerd op een Engelse pint op het terras. Ook hebben we nog bijgepraat met Bart en Marga, ook Vertrekkers van 2010,die we in Scheveningen en Oostende ook al hadden ontmoet. Gezellig!

We willen toch gebruikmaken van de goede oostenwind en zijn met behulp van onze Halve-Winder door gevaren naar Rye. De Halve-winder deed het prima, we voelden ons heel trots!

Onderweg hebben we onze eerste vis pogingen gedaan. De lijn is geinstalleerd. Nog niets gevangen, maar wat niet is kan nog komen......

Rye is een oud stadje wat verder het binnenland in, waar je alleen in de haven kunt komen bij hoogwater. Daarna loopt de haven leeg en lig je dus "droog". Hoewel we erg breed zijn, zijn we ook ondiep dus het ging prima. Het is een hele toer om de trossen zo te leggen, dat de Pélagie kan drijven en droogvallen. Gelukkig hebben we nog wat gewichten aan boord, waarmee de trossen extra spanning kunnen krijgen, zoals anker van de bijboot en de pinnen waarmee we ons zelf aan de rotsen konden vastzetten in Noorwegen (nooit gebruikt, maar nu wel!). Daardoor slapen we prima terwijl de boot op en neer gaat. Wel spannend of de Pélagie eigenlijk wel op haar schroef kan staan.......

Het stadje zelf heeft prachtige smalle straatjes met veel oude huizen met vakwerk en van die kleine raampjes. We genieten van het uitzicht van de vanaf de toren van de oude kerk en bewonderen de klokken en het oudste nog werkende uurwerk van Engeland uit 1517. We trakteren ons zelf op een heuse pub-maaltijd.

We kunnen alleen om 4:30 's ochtends of 4:30 's middags weer wegvaren, want alleen dan is het  hoogwater. We kiezen voor het laatste omdat we met het laatste restje oostenwind in één keer het eiland Wight willen bereiken. Een zeehond keek ons na.

Dat is vannacht dus gelukt, grotendeels met de hulp van de motor want de Oostenwind was "op" en daarna naar het Westen gedraaid, de richting die we uit moesten. Het is altijd een belevenis om een nacht door te varen. Ik heb genoten van de prachtige zonsondergang gevolgd door een diepe duisternis met alleen wat reflecties van lichtjes in de verte aan een kant van de boot.

We zijn wel in trek bij de douane, zowel in Oostende als gisteravond onderweg naar Wight, zijn ons schip en onze papieren geïnspecteerd. En beide keren in orde bevonden, gelukkig!

Helaas hier geen Internet in de haven, dus gaan we straks weer een biertje drinken in de Pub, waar wel Internet is. Morgen gaan we met een auto het eiland verkennen en daarna nog een paar dagen hier wandelen en/of fietsen.

We genieten enorm, het is heerlijk om de tijd te hebben om ook stadjes en achterland te bekijken en niet binnen een bepaalde tijd weer in Nederland te moeten zijn.

Met prachtig weer zeilden we vorige week van Makkum via Amsterdam naar Scheveningen, net op tijd om voor de afspraak met onze dochter.

Onze afscheidsborrel afgelopen vrijdag in Scheveningen was hartstikke gezellig. Improvisatie is wel nodig om 20 mensen een drankje en een hapje aan te bieden. Onze fietsjes en onze rugzakjes bieden een uitkomst, en de supermarkt vlakbij de boot is heel handig.

Gelukkig was het mooi weer; we hebben zelfs een klein rondje in de haven gevaren!



Nils heeft zich nuttig gemaakt door nog 2 lekkages op te lossen. De was is gedaan en de post afgehandeld. We hebben zelfs een volmacht opgestuurd om te kunnen stemmen op 9 juni.

De wind zal vannacht naar de noordelijke hoek draaien, dus eindelijk is het zover. Morgen vroeg vertrekken we uit Nederland naar Blankenbergen in België, daarna naar Zuid Engeland.

Nog beter ..... het goede weer komt er aan. We kijken er naar uit!

Afscheid in Groningen heel gezellig; nu in Makkum voor de laatste (?) reparaties

Na twee weken hard werken in Groningen, waren we er op zondag 16 mei helemaal klaar voor; heel veel goede vrienden en bekenden zijn langs geweest voor ons afscheid. Gelukkig was het droog en niet al te koud, want natuurlijk kon niet iedereen een plaatsje vinden binnen. Het was hartstikke gezellig en we voelen ons echt uitgezwaaid!
Maandag de was, de laatste inentingen en alle lege bierflesjes terug brengen. De volle hebben we omgeruild voor blikjes want in Scheveningen hebben we geen auto meer. Dinsdag heeft ons nichtje Mette de auto opgehaald en toen zijn we echt Vertrokken. De eerste dag maar een klein stukje naar vrienden in Garnwerd, halverwege Groningen en het Lauwersmeer gebied. Ook weer heel gezellig.

Middels een prachtige tocht door de kanalen van Noord Friesland, met soms onze nieuwe fok bij, hebben we genoten van grutto's, kieviten, buizerds en de Friese koeien in het land.






Eindelijk een lekker zonnetje, maar nog wel koud.

Geen wind op de Waddenzee maar wel op het IJsselmeer, dus daar hebben we eindelijk ook ons nieuwe grootzeil uitgeprobeerd. Eerst bleven de zeillatten de verkeerde kant op gebold staan, maar de tweede keer ging alles goed. Wij hebben zelfs het idee dat de boot wat sneller gaat met deze nieuwe zeilen.

Nu in Makkum waar Jaap ons vandaag heeft geholpen aan een nieuwe omvormer, zodat we al die energie die onze zonnecellen generen op 12 Volt ook kunnen gebruiken om onze 220 V apparaten op te laden, zoals onze pc's en fototoestel.

Onze handmatige waterpomp bleek ook versleten en als je een probleem hebt en alle elektriciteit uitvalt wil je toch je boot kunnen leegpompen , dus...... Ja, ja, de geld-kolk draait overuren!

We hebben zelf ook weer hard gewerkt: het gasstel heeft nu een heus aanrecht (en nieuwe slangen), en eindelijk vallen mijn kussens niet meer uit mijn bed (met dank aan de op batterijen werkende piepkleine naaimachine, gekregen van onze dochters).

Het geeft veel voldoening dat we nu tijd hebben om al die verbeteringen, die ik al zo lang in mijn hoofd heb, nu echt te kunnen doen. Het is ook heerlijk dat Nils zijn nieuwe knieën dit nu allemaal aankunnen.

De pinksterdagen gaan gaan we lekker genieten, want de klussenlijst is nu bijna af.

Ons nieuwe huis: de Pélagie in Groningen

Sinds ongeveer een week wonen we nu in ons nieuwe huis voor de komende maanden, de Pélagie. Dit viel niet mee! Wat verzamel je veel spullen als je 17 jaar lang in een groot huis woont! Met veel moeite is het ons toch gelukt ons huis leeg te krijgen; iedere kast die we nog vol tegenkwamen en bijna waren vergeten, hebben we dapper ook aangepakt! Alle bezoekers moesten minstens iets meenemen!

De verhuizer heeft vreselijk zijn best gedaan zoveel mogelijk in 10 kubieke m te stouwen, toch was er nog veel waarvoor een andere oplossing gevonden moest worden. Wij hebben heel wat meegenomen naar de boot, zelfs zo dat ik de laatste nacht in ons huis geen matras en geen dekbed meer had! Toen we de sleutel aan de nieuwe huurders gaven stond er nog het nodige op onze oprit. Gelukkig was het mooi weer! Eenmaal op de Pélagie begon het grote opruimen en het meer rigoureuze weggooien.

Nu zijn we ruim een week verder en hebben de meeste van onze spullen een plaatsje gevonden op de Pélagieof in de afvalcontainer. We hebben extra planken in kasten gemaakt, handige bakjes bij Ikea gevonden om allerlei kleine dingen in op te ruimen en onze eerste ervaring opgedaan met constructie-kit, want in een polyester boot kun je niet zomaar schroeven.

We beperken ons tot de essenties: waar we vroeger een hele la met schrijfgerei hadden, hebben we nu een klein bakje. We eten, klussen, computeren, spelen spelletjes allemaal op dezelfde tafel, en onze kruiden verzameling is ingekrompen met een factor 3; we eten nog steeds lekker. Naast onze kleding, huisraad, papieren (zoveel mogelijk elektronisch op onze harde schijven), hebben we natuurlijk ook allerlei gereedschap, medicijnen, zeil-attributen en reserveonderdelen voor de boot aan boord gestouwd. All mijn cd's heb ik gedigitaliseerd, (middels I-tunes, ja je moet met je tijd meegaan), dus die hoeven ook niet meer mee.

We zijn heel trots op onze eerste reparaties: de boiler doet het weer (er was een stekker uit een stopcontact gehaald), de watermeter is ook gerepareerd (twee draadjes zaten verkeerd, toch nog lang gezocht) en Nils heeft de SSB zender aan de praat gekregen; we krijgen een beetje vertrouwen in ons vermogen om problemen op te lossen!

De temperatuur valt nog niet mee, het is (veel) kouder dan gedacht. Gelukkig hebben we onze elektrische dekens uit ons huis mee genomen. Ons bed is in ieder geval lekker warm. De kachel doet het goed, met dank aan Ulco! maar de laatste dagen worden we erg ongerust van een fluitend geluid bij het opstarten van de kachel 's ochtends. Tot nu toe houdt dat geluid vanzelf op en gaat het goed..... morgen ook?
De ligging in Groningen is fantastisch. Het is een erg gezellige stad, een vlak voor ons komen de meest interessante boten voorbij. Het is handig om allerlei winkels dichtbij te hebben; we zijn dagelijkse bezoekers geworden van de Ikea en de Praxis. Alleen staat de auto niet meer naast onze deur. Nou ja, volgende week hebben we helemaal geen auto meer!

Nog een paar dagen in Groningen voor de laatste klussen en de Noordelijke afscheidsborrel; dan naar Scheveningen om verder afscheid te nemen. Dan begint ons grote grote avontuur echt!

Vertrekken, hoe gaat dat?

De voorjaarszon voelt eindelijk lekker warm aan. Ik geniet van de eerste opkomende plantjes in onze tuin en denk er maar niet teveel aan, dat ik die planten straks niet zal zien bloeien. Eind april moeten we ons huis uit: we zijn heel blij dat we het hebben verhuurd, maar nu puntje bij paaltje komt is vertrekken nog zo gemakkelijk niet.

We denken redelijk voorbereid zijn, tenslotte lezen we al jaren artikelen van zeilers uit die mooie, exotische streken en wat zij als Vertrekkers hebben gedaan om zich voor te bereiden. Er hangt al lange tijd een "jaarplan" op ons prikbord, sinds afgelopen oktober aangevuld met een heuse detail-lijst. Er is wel wat afgegaan, klaar dus, maar er is vooral heel veel bijgekomen. Informatie opgedaan in nuttige cursussen, gelezen in artikelen en boeken die we tegen komen of cadeau krijgen, zoals "Zwaar Weer Zeilen" van onze dochters, hebben allemaal als gevolg dat er steeds maar nieuwe zaken op dat lijstje komen te staan.
We struinen internet af, "Google vindt alles", dus de pakjes bezorgdiensten lopen onze deur plat. De standaard jaarlijkse zaken, zoals de boot in de was zetten, een behoorlijke klus voor een grote dubbelromper, schieten er bijna bij in, maar gelukkig krijgen we hulp!
We houden met alles rekening, misschien komen we inderdaad niet terug, dan is een nieuw testament en een machtiging voor onze dochters "voor het geval dat" wel zo handig. Na een ongeluk op de boot twee jaar geleden, hebben we nu een uitgebreide verband- en medicijn-kist ingericht en een irridium telefoon voor contact met de Radio Medische dienst en andere nuttige instanties. Alleen het abonnement moet nog.

Ons huis moet leeg, de nieuwe huurders willen niet alles mee-huren (helaas), dus moeten we opslagruimte vinden. We zoeken we naarstig naar mensen die onze spullen nog kunnen gebruiken. Onze neefjes die net beginnen te studeren, hebben nog niet allemaal een PC met printer. Weggeven is veel leuker dan weggooien!

Gelukkig hebben we een kringloopwinkel in het dorp; de buurman komt graag alles ophalen, ook een goed gevoel! En mijn vriendin, die net 14 kilo is afgevallen, zegt: het"Dan koop je toch gewoon allemaal nieuwe kleren als je terugkomt, hartstikke leuk!". Ons oude servies kan na jaren ook wel weg en die pannen met die versleten handvaten, hebben ook hun beste tijd gehad. We hebben een lees-grage familie, dus onze boeken vinden een nieuwe bestemming, al was het maar als ruil-boek.
Zo komen we iedere dag een stap verder, en uiteindelijk wordt ons lijstje korter. We kijken niet meer om, we moeten "Vertrekken", de datum staat vast, dus we gaan!
En die plantjes in de tuin .....??  Die bloeien vast ook nog als we over een paar jaar thuis komen.
Vertrekken hoe gaat dat? Stap voor stap je lijstjes afwerken; niet omkijken, alleen vooruit.........

Nu de Pélagie nog ........

Nu de knieen van Nils goed op weg zijn om weer sterk te worden en het huis is verhuurd, moeten we zorgen dat de Pélagie helemaal vaar klaar wordt.

Ze staat op de kant in Makkum, zie hiernaast en er is al heel veel gebeurd. We hebben nu vier (!) extra zonnepanelen bij op het dak van de salon (ons woongedeelte), dus hopelijk hebben we nu wel genoeg elektriciteit; zeker in de tropen. De extra stag voor de antenne van de SSB zender is geplaatst en ook alle apparatuur voor de kortegolf communicatie is geïnstalleerd. Hiermee kunnen we ook op de oceaan weers-informatie ophalen, met andere boten communiceren en e-mailtjes sturen, bijv naar het thuis front.
Ook heel belangrijk: we, dat is Jaap, hebben een kleine lekkage in de voorste en achterste ruimte in de zij-rompen"waarschijnlijk" opgelost; de naden waren niet helemaal waterdicht! Hopelijk nu wel.

Er zijn nieuwe zeilen gemaakt en de Pélagie heeft een nieuw bimini-dakje (bescherming van de buiten-zitplaatsen tegen zon en regen) gekregen. Alles staat weer stevig vast: door een klap van de giek was een van de bevestiging punten van dit bimini-dakje losgekomen vorige zomer, door Nils wel gemaakt maar niet goed genoegbleek nu; er zat een kleine lekkage boven de elektrische lier! Nu zit het allemaal extra vast zelfs met een ijzeren plaat eronder en hopelijk blijft de lier nu droog.

Het boek over zeilen in zwaar-weer dat Nils op zijn verjaardag heeft gekregen, levert hele discussies op over de uitrusting van de Pélagie als het echt gaat stormen. Een stormfok is dan handig, bijv eentje die je om de rol-fok heen kunt ophangen. Onze zeilmaker was enthousiast: een speciaal patent; zo'n stormfok kon hij wel voor ons maken! Nu weten we dat we een stormfok aan boord hebben, maar hoe je die bevestigd, nog nooit goed bekeken..... Laat de vorige eigenaar nu net zo'n handige stormfok hebben laten maken die om de rol-fok past.... Nu nog oefenen met het gebruik ervan, bij voorkeur voor we in die storm terecht komen!

En dan nog een grote klus: de Pélagie moet nog worden schoongemaakt en in de was gezet, Nils met zijn revisie-knieën en mijn overwerkte elleboogjes maken deze klus wat lastig. Gelukkig is er hulp: de buurmeisjes gaan een dagje mee en ook Liesbeth en Mette hebben hulp aangeboden; hoera!