Langs Cabo Finisterre met heel weinig wind maar wel prachtige uitzichten.

Dit verhaaltje wordt geschreven vanuit de Ria de Muros, we zijn Cabo Finistere gepasseerd!

Ik pak even de draad weer op in La Coruna, op zondag gaan we onze dochter Saskia en mijn zus Liesbeth van het vliegveld halen. Na lang wachten komt alleen Saskia uit de aankomsthal, zonder bagage! Liesbeth komt 3 uur later, aansluiting gemist. De bagage van Saskia moet ze uiteindelijk zelf na drie dagen van het vliegveld halen! Iberia brengt de bagage naar de verkeerde jachthaven……Daar komen we natuurlijk pas achter als we zelf in die andere jachthaven gaan informeren. De vele telefoontjes naar Iberia hadden ons niets wijzer gemaakt!

Maandag blijven we thuis in La Coruna. We eten we een heerlijk "Menu del Dia" met uitzicht. De bijboot wordt inderdaad afgelverd en ziet er (gelukkig) goed uit. We hangen hem direct achter de Pélagie in de davits.  

Dinsdag verkeerde wind en nog geen bagage van Saskia, dus gaan we naar Santiago de Compostella. Nu heb ik toch nog mijn eigen foto's van dit prachtige stadje!

Dinsdagavond is het feest, Saskia kan eigen schone kleren aantrekken! De wind zit in de goede hoek, dus we vertrekken woensdagochtend om 7:30. Het is nog maar net licht. Maar er is geen wind, dus moet de motor uitkomst brengen. Pas in de middag lukt het om een halfuurtje te zeilen. Saskia en vooral Liesbeth zijn prima bootsmaatjes. We zien wel een groepje dolfijnen die vrolijk een eindje met ons mee zwemmen, vlak bij de boot.

We stoppen dan ook in Ria de Camarinas. (Een Ria is de Spaanse naam voor een inham in de kust , meestal mondt er ook rivier in uit). We vinden een prachtig ankerplaatsje, eten in een lekker zonnetje.

De twee andere catamarans uit La Coruna liggen er ook al! De dames worden door Nils te water gelaten en testen het bijbootje om aan het strand de benen strekken.

We spelen buiten in de kuip een potje Klaverjas op zijn Klavers, glansrijk door Nils en Liesbeth gewonnen.

Omdat er nog steeds veel wind wordt voorspeld voor donderdagmiddag/avond vertrekken we weer om 7:30. Weer geen wind! Er was toch echt 14 knopen voorspeld in de Grib files. We gaan onder een donkere lucht op de motor langs Cabo Finisterre. Deze kust “del morte”, = des doods, ziet er heel vriendelijk uit in het zonlicht. Uiteindelijk komt er wat wind en zeilen bij het laatste stukje toch nog heel lekker. We halen zelfs ruim zes knopen.
We laten ons anker vallen voor het stadje Muros, in de Ria del Muros en genieten van de zon in de kuip. Saskia gaat zelfs zwemmen. Nu fluit de beloofde wind door de stagen; heerlijk om hier nu beschut te liggen.

We hebben het erg gezellig met zijn vieren. We kunnen lekker bijkletsen, hebben veel plezier samen, genieten van het zeilen, vooral Liesbeth en Hanneke en van het lezen, vooral Saskia en Nils. We kunnen samen weer andere spelletjes doen dan Nils en ik met zijn 2-en. De boot is groot genoeg dat we allemaal ons eigen ding kunnen doen: nu zit Liesbeth buiten kaarten te schrijven, Saskia ligt te lezen op haar bed, Nils haalt de grib files op met de SSB en ik dicteer dit verhaaltje aan de tafel binnen. We koken om de beurt, natuurlijk hoeft de kok niet af te wassen.