Naar Bucco voor de Geitenraces!

Op zaterdag zeilen we weg uit Anse Bateau. In de nacht heeft het stevig gewaaid, dus we hebben lekker liggen rollen.

De wind lijkt minder, maar de zee is nog behoorlijk ruw. De Caribische stroom slaat tegen de NO kust van Tobago; dit geeft een woelig zeetje. We worden maar nét niet zeeziek, ook Liesbeth houdt zich goed. Als we eenmaal langs de St Giles eilanden zijn en de wind meer achter krijgen, wordt het een prachtige zeiltocht.

Hier zijn rijke visgronden; die trekken veel vissers met grote hengels en een groot aantal vogels. We zien de prachtige “tropic birds” ook zweven, zie foto links boven  (kopie uit de vogelgids). Mooi! En dan komen zomaar de dolfijnen langs en zwemmen wel een half uur met ons mee. We zitten op de stoeltjes voorop de Pélagie te genieten van hun capriolen, fantastisch!  In de Parlatuvier baai loopt de waterkraan nog steeds en is het plekje aan de steiger zowaar vrij. Na ruim een uur zijn onze watertanks weer vol, een goed gevoel. We gaan voor anker in de volgende baai, Englishman Bay, zodat Liesbeth souvenirs kan kopen in het leuke stalletje. We hebben zelfs nog tijd om te snorkelen boven het prachtige rif. Het zicht is goed, er zijn veel verschillende soorten vis, maar geen grote aantallen zoals op de meeste plaatsen hier. Er zijn wel sierlijke waaier koralen in vele vormen en kleuren.

Zondag  vertrekken we al vroeg naar Bucco, helaas op de motor want er is echt geen wind. Er zijn wel weer dolfijnen, wel 12 stuks komen spelen met onze voorpunten. Het is weer genieten geblazen. We hebben net achter het rif ons anker uitgegooid, als Reinhilde belt. Zij en Frits staan al op de kade. Er heerst een gezellige sfeer, vandaag worden in Bucco in het kader van het Heritage Festival een drum festival en geiten races gehouden. Bij het eerste kunnen we ons iets voorstellen, maar geitenraces hebben we nog nooit gezien.

In Bucco worden deze races al 40 jaar gehouden, horen we van een aardige geiten eigenaar; eerst gewoon op straat, toen op het strand, later op het voetbalveld, maar sinds kort op deze nieuwe, prachtige 150 m. lange geiten-drafbaan, met tribunes en zelfs een heuse paddock! De race start met een parade van alle geiten. Nou ja, het zijn allemaal uit de kluiten gewassen bokken, ze worden er speciaal voor gefokt. Dan lopen dieren en jockeys naar de starthokjes. De jockeys zitten niet op de geiten maar lopen er achteraan en moeten de geiten in een zo kort en efficiënt mogelijke baan naar de finish “begeleiden”. In de praktijk betekent dat zo hard mogelijk hollen en niet in botsing komen met de andere geiten. De meest succesvolle jockey doet alle 8 keer mee en loopt dus wat af! Hij wordt tussendoor zelfs gemasseerd, gewoon op het gras tijdens de geiten parade. Hij wint wel 6 keer en wordt de overige 2 races 2-de! Volgens mijn zegsman kun je alleen de race winnen met zowel een snelle geit als met een snelle “jockey”.

Tussen de races speelt een steelband en is er zelfs een krab-race, zie de foto links. De krabben zijn gewoon gevangen, lijkt het en het is een kwestie van geluk hoe het loopt vertelt onze  buurvrouw op de tribune. Het is hilarisch, 9 mannen met een krab aan een touwtje en een stokje om het beest te porren. Toevallig rent een van de krabben de goede kant op en is in 10 seconden bij de finish die maar 5 meter verder is. Een volgende krab krijgt de finish lijn tussen een van zijn scharen: weg finish lijn.

Het drummers zijn er al voor de races en houden een klein klasje. Je mag oefenen op een trommel. Als er weinig animo van de lokale bevolking blijkt te zijn, zijn Reinhilde en ik, Hanneke, daar wel voor in. We genieten intens van een kwartiertje samen trommel muziek maken; hartstikke leuk.

Het drumfestival is fantastisch, naast prachtige, intense trommel muziek wordt er enthousiast gezongen en gedanst in schitterend kostuums. Het is al avond, dus de foto’s zijn ‘s middags gemaakt bij daglicht. Liesbeth gaat samen met de dansers op de fots, zie hier links. Alle deelnemers zijn duidelijk trots op hun Afrikaanse afkomst. Wat een belevenis en bijzonder om mee te maken.

Maandag ochtend varen we naar Store Bay voor de wisseldag. Wassen, opruimen en schoonmaken, want we brengen Liesbeth weg en halen Marja, mijn jongere zus op. We staan met 3 Nederlandse stellen te wachten op bezoek dat arriveert met de Condor vlucht. Grappig en gezellig.

Groetjes,  Liesbeth, Hanneke en Nils