Het vliegtuig naar de Kaieteur waterval moet om 10:30 vertrekken van Baganara, maar is natuurlijk veel te laat.
Geen probleem, we babbelen gezellig met de Guyanese familie die dit weekend in het hotel logeert en die we bij eten de vorige avond al hebben leren kennen. Ze hebben een eigen rijstexport bedrijf, dit is hun familie-uitje, 3 generatie zijn aanwezig. De spelletjes van het hotel komen goed van pas. We hebben veel plezier met tafeltennis en pool-biljart; dominoo is geschikt voor jong en oud.
Om half 12 komt het vliegtuigje alsnog. Het is een prachtige vlucht over eindeloze oerwouden met maar een paar rivieren en een sporadische modderweg. Huizen, laat staan dorpen, zien we niet, wel grote plekken gele, kale rots. Later horen we dat dit sporen van grootschalige goudwinning zijn.
De waterval zelf is overrompelend groot en hoog. Het vliegtuig vliegt er eerst langs zodat iedereen dit fenomeen vanuit de lucht kan zien. Vervolgens gaan we aan de wandel en zien de waterval van een drietal andere plekken. Heel indrukwekkend deze bijna 300 meter hoge waterval. De zon tovert regenbogen op het opspattende schuim. Het uitzicht op het dal waardoor de rivier verder stroomt is ook subliem! Er zijn op deze zondag wel 5 vliegtuigjes met bezoekers. Het alternatief om hier te komen is een wandeltocht van een week!
We vliegen terug naar Baganara voor een late lunch. De overige passagiers zijn vakantiegangers uit Trinidad, die hier een lang weekend een vriendin opzoeken. Het tweede vliegtuigje heeft ook allemaal buitenlandse passagiers. We genieten de rest van de dag van de luxe van het resort. ’s Avonds komt een deel van het personeel en 2 Nederlandse gasten nog even de Pélagie bekijken, leuk! Maandag wandelen we nog op het terrein van Baganara en moeten dan naar Bartica voor inkopen en internet.
Dinsdag varen door naar het andere hotel wat hier ligt, Hurokabra. We regelen een tocht op een zijriviertje voor de volgende dag. We zijn benieuwd.
Waterhuishouding en beestjes
Het is hier behoorlijk warm, boven de 30 graden. Met een windje erbij gaat het prima in de schaduw, maar vaak is het bladstil.
Wolken zijn dan heerlijk. Die komen meestal in de loop van de dag en ergens in de middag gaat het regenen, tenminste dat is iedere dag zo geweest sinds we hier zijn. We staan dan helemaal klaar om middels alle gootjes en druipplekken van de Pélagie regenwater op te vangen, als het hard genoeg regent vullen we het regenzeiltje aan met emmers, pannen en bakken. Zo lukt het ons langzamerhand onze watervoorraad weer op peil te brengen. Immers, als we naar Suriname gaan varen, moet het regenzeiltje echt naar binnen!. Vandaag hebben we bijna 90 liter water in de tanks kunnen bijvullen! We zijn wel zelf kletsnat geworden, maar ja je moet er iets voor over hebben.
Op zoet water zijn per definitie meer muggen en vliegen. Tot nu toe valt het hier erg mee. We zijn heel blij met de muskieten netten voor de ramen en ook onze deur. Toch kunnen we nog prima buiten zitten ook ’s avonds, vooral als het een beetje waait. Dan hebben we wel wat muggenspul nodig.
Hanneke en Nils
Geen opmerkingen:
Een reactie posten