Weerberichten kijken, vertrek geplanned

Vandaag op zaterdag 10 december heb ik weer eens de windverwachting bekeken voor onze komende zeilreis. Zoals het hoort in deze tijd van het jaar komt de wind uit Oost tot NoordOost, ideaal als je naar het Westen wilt en dat willen we. We hopen vrijdag 16 december weer in het water te liggen en zaterdag weg te varen.

Afgelopen week is er veel gebeurd. Nils heeft eindelijk op donderdag de zonnepanelen kunnen ophalen. Het is wel het toppunt van bureaucratie. Hij heeft uren in véél rijen gestaan, telkens moest er weer een ander papiertje worden ingevuld of afgestempeld. Maar…. het is gelukt en alles zat in het pak.

Woensdagochtend hadden we de oude windmolen er al afgehaald.  Dit keer mocht Nils met de heftruck helemaal omhoog, netjes aangegord. Alle elektriciteitsdraden in het achterframe zijn vervangen door ijzeren draden. Die gaan tenminste niet kapot bij het lassen!
Mitchell, onze lasser, is ook vandaag op zaterdag druk bezig om ons frame te versterken zodat de grotere zonnepanelen erop kunnen. Begin volgende week moet dat klaar zijn. Dan gaan we samen met Jim alles monteren.

Ondertussen hebben we nog even de beide schroeven van de Pélagie van een nieuwe anti-fouling verflaag voorzien. Het verven was geen punt, de schroeven helemaal schoon krabben wel, zie hiernaast. Voor we het water in kunnen moet de Pelagie ook nog in de anti-fouling. Dat kan pas op het laatste moment. We plannen vast voor de oversteek van de Pacific; de Volvo dealer is hier om de hoek, dus hebben we vast extra ingeslagen. De Pélagie wordt steeds zwaarder.

Er is ook tijd voor lekker relaxen en genieten van internet. De verbinding is net goed genoeg om met onze dochters en kleindochter te Skypen. Ook Stepbridge lukt meestal, Nils heeft met Saskia gespeeld, terwijl Sven toekeek.
De BBQ’s zijn gezellig en de eerste kerstparty’s zijn al begonnen. Gisteren organiseerden alle aannemers een “voedselmarkt” hier op het haventerrein om Kvoedselpakketten te kunnen samenstellen voor gezinnen in Trinidad, die het niet breed hebben. Het was verbazingwekkend hoeveel mensen we hier al hebben leren kennen. Trinidad voelt een beetje als thuis.