Wel in het water, niet zeilen ………

In november in Nederland had Nils een wond aan zijn hand, die maar niet overging. Op advies van ons nichtje Anita die bijna huisarts is, zijn we met antibiotica begonnen. Wel even resultaat, maar toch zag de wond er niet echt rustig uit. Nils is dus afgelopen woensdag toch maar naar het lokale ziekenhuis hier in Trinidad gegaan. De arts geeft hem 2 andere soorten antibiotica en de opdracht de wond 2 keer per dag  grondig schoon te maken. We vinden dat Nils’zijn hand zoveel mogelijk rust moet hebben. Ondanks alles wordt de wond nog steeds groter, eng om te zien.

Ik, Hanneke, ben dus razend druk met alle klussen die nog moeten gebeuren om de Pélagie klaar te maken om in het water te kunnen. Immers de antifouling moet er ook nog op, zie hiernaast. Ook laten we de lieren een onderhoudsbeurt geven. Vooral voor de ankerlier blijkt dat hard nodig. En die is essentieel vooral met ons nieuwe grote anker.

Donderdagmorgen wordt eindelijk onze nieuwe achterstellage geïnstalleerd en de grote (!) zonnepanelen erop gezet, net als de nieuwe windgenerator. Mitchell is trots op zijn werk, zie hiernaast. Zelf trekken we de elektriciteitsdraden er weer door, met de heftruck lukt dat prima. De verdere installatie verloopt vlot met behulp van Jim en zijn mannen. Dus we kunnen toch vrijdag-ochtend volgens plan het water in, hoera!

Helaas blijken er vrijdag toch nog installatie problemen, de nieuwe zonnepanelen “trekken” soms stroom uit de accu’s. Ook Jim snapt er niets van!
Nils gaat vrijdagmiddag weer naar het ziekenhuis en komt terug met slecht nieuws. De dokter denkt nu dat hij "Leishmaniasis" heeft opgelopen, door een beet van een zandvlieg (Suriname?), zie ook www.huidziekten.nl/zakboek/dermatosen/ltxt/Leishmaniasis.htm
De plaatjes op deze site lijken precies op wat Nils heeft, zie Nils’zijn hand hiernaast. In Trinidad is daarvoor geen behandeling. In Nederland wel, bijv een 20-daagse kuur.
Het is niet levensbedreigend, wel lastig; de wonden genezen slecht, en kunnen lelijke littekens achterlaten. Zo te zien zijn er nog meer "puisten die wonden kunnen worden" in ontwikkeling. Maandag ochtend gaat Nils terug naar het ziekenhuis voor een medisch rapport. Als hier in de buurt geen behandeling is, denken we erover om volgende week naar Nederland te komen.

Dus nu liggen we hier in de baai van Chaguaramas uit te blazen van al het werk en genieten we maar weer van de frisse wind en de prachtige weerspiegelingen op het water. We doen ons best over de teleurstelling heen te komen. Vooral gisteren, zaterdag, hebben we het er moeilijk mee gehad, dat dit nu net Nils moet overkomen! Als troost heb ik ’s middags lekker in de zon een prachtig boek zitten lezen en Nils heeft zich uitgeleefd op Stepbridge. Nu zondag gaat het beter. Vanavond is er weer een gezellige BBQ! Ik ben vast begonnen met de Pélagie  van binnen goed schoon te maken, want als we straks eventueel naar Nederland moeten, is dat in ieder geval vast gebeurd. En natuurlijk moet ook de installatie van de zonnepanelen goed worden afgemaakt.

Maandag weten we meer, denken we.