In het tropisch paradijs

Helder water, alle kleuren turquase en blauw, prachtige koralen en vissen, en heel veel haaien;
het kan niet op bij de zuid pas van Fakarava

De eerste dag in Fakarava zijn we heel blij met het redelijke internet. Zelfs Skype werkt! We praten bij, lezen e-mail en het laatste nieuws.
Het dorpje is redelijk groot, er leven zo'n 1000 mensen op Fakarava. 2 keer per week komt er een vrachtboot. Dan loopt het dorp leeg, de winkels gaan dicht, iedereen gaat kijken. Zelfs cruise schepen kunnen door de ingang van dit atol. Er liggen dan ook grote motorboten voor anker naast de 15 zeilschepen.

Klusjes blijven er altijd,
zittend op de dak van de zonnetent de rits repareren

In 2002 heeft Frankrijk een weg van 20 km aangelegd; ook kwam er telefoon en internet. Dat heeft het toerisme gestimuleerd; iedere dag landt er nu een vliegtuig. Als we door het dorp lopen merken we daar weinig van;de meeste toeristen gaan waarschijnlijk naar de resorts. Er zijn zowaar 2(!) winkeltjes met een beetje verse groenten en vlees in de diepvries. We scoren een lekkere rollade, weer eens wat anders.
Er zijn prachtige overheidsgebouwen, het havenkantoor, het gemeentehuis, de school en het ziekenhuis zien er allemaal prima uit met veel groen en bloemen er omheen. Het sportveld heeft een overkapping. 's Middags om half 5 wordt er door alle leeftijden basketbal en volleybal gespeeld, mannen en vrouwen door elkaar. Een vrouw verkoopt heerlijke ananas-cake, dat wordt ons toetje.


De parelkwekerij is arbeidsintensief

We bezoeken samen met onze Duitse vrienden een parelkwekerij. De eigenaar geeft prima uitleg. Er zijn heel wat stappen nodig voor de oester een zwarte parel produceert van een implantaat; het is een redelijk arbeidsintensief proces. Maar ongeveer 10 % is van uitstekende kwaliteit en nog eens 10% goed. De rest van de geproduceerde zwarte parels heeft ongerechtigheden en is dus veel minder waard. Daar staat tegenover dat de oesters gewoon in de lagune hangen en hun eigen voedsel verzamelen. Daar hoeft de kweker niet veel aan te doen. Natuurlijk kopen we een mooie hanger als soevenir. 

Prachtig gekleurd koraal

We willen in dit atol gaan duiken, maar hier bij het dorp is het zicht matig, al is het snorkelen mooi. We besluiten naar de andere kant van het atol te zeilen en samen met onze Duitse vrienden een 10 ritten-duiken kaart te gebruiken. Het is een pittige zeiltocht naar de zuidkant van Fakarava; het is scherp aan de wind zeilen, we gaan zelfs een keer overstag om de boeien van de parelkwekerijen te ontwijken. Dat is lang geleden! De betonde vaargeul kunnen we niet aanhouden, te veel tegen de wind. Daarbuiten moeten we goed uitkijken of we geen onverwachte ondieptes tegen komen. Het is een een gerust gevoel dat we ondieptes die op de kaart staan, al ver van te voren kunnen zien.

Grote groupers / baarzen

Het anker valt op een prachtige plek; we liggen in de luwte van de koraaleilandjes met groene struiken en palmen; het strand is wit, niet van het zand, maar van het gebleekte koraal. De golven van de Pacific slaan tegen de andere kant, op sommige plaatsen is het koraal maar een paar meter breed en steekt nauwelijks boven water uit. De lagune is alle kleuren turquoise, licht en donker blauw en zóóó helder. Je ziet de koraal heuvels zo oprijzen onder water. Er is vrijwel geen bewoning, er zijn alleen 2 resorts en een duikschool; wat een rust.
De volgende dag reserveren we onze duiken. Matthias, die hier alle duiken organiseert,

Napoleon vis

vertelt dat het weer wat beter wordt voor duiken in de pas. Een storm in het zuiden heeft hier zulke grote golven veroorzaakt, dat aan de westkant van het atol, waar het koraal lager is, steeds maar water is binnen gestroomd. Daardoor was de uitstroom naar buiten ook erg sterk en was er geen "rustig" water in de pas, ook niet gedurende doodtij. Vandaar dat we zo'n sterke stroming tegen hadden bij onze invaart een paar dagen geleden.


Zo vlak bij de pas is een sterke stroming, het is oppassen dat je niet naar buiten wordt gesleurd. Dat merken we 's middags als we gaan snorkelen. Peltje binden we met een touw aan ons middel vast zodat we ons vervoer bij ons hebben. We blijven met moeite in het ondiepe gedeelte waar de stroming minder zou moeten zijn, maar toch worden we behoorlijk snel meegesleurd. Het zicht is fantastisch en we zien interessante vissen, maar we zijn er niet gerust op. We klimmen weer in Peltje en zoeken een rustiger plekje met minder stroming. Hele koraal "torens" rijzen vanuit de bodem omhoog; kleurige vissen zwemmen er omheen, prachtig. We zien geelzwarte vlindervissen, grote papagaaivissen en zelfs een rifhaai zwemt statig voorbij. 

Veel kleurige koraal vissen

Terwijl ik dit verhaal schrijf, is Nils bezig met zijn eerste duik in de pas. Hij komt enthousiast terug. Er waren héél veel haaien te zien, honderden; wel 5 verschllende soorten, indrukwekkend!. Gedurende zijn 2-de duik, met de stroom mee terug de lagune in, heeft hij ook heel veel koraal en prachtige vissen gezien.
Ondertussen ga ik snorkelen samen met Connie en Wolfgang van de Felice. Het licht is heel mooi zo in de ochtend en het zicht fantastisch. Er zijn veel grote vissen, haaien, fel gekleurde papagaai vissen en groupers (baarzen); zo groot heb ik ze sinds Oman, nu 25 jaar geleden, niet meer gezien. Er zwemt ook een heel grote "Napoleon" vis, groen, rond, heel apart. We genieten.
's Middags liggen we allemaal al weer in het water. Het zicht is nu wat minder, maar het is nog steeds schitterend; een vrij zwemmende morene aal steelt de show, hij is wel anderhalve meter lang! De haaien die langszwemmen beginnen we al bijna "gewoon" te vinden. We wandelen nog even naar het resort en sluiten de middag af met een erg gezellige borrel bij Paul en Liliane van de Luna Blu.
Morgen ga ik ook duiken, ik kijk er naar uit. Woensdag gaan we met ons vijfen duiken en meteen daarna willen we door naar Tahiti, 2 nachten doorzeilen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com