Weer in het water

Na de schrik van de “reservelijst” voor onze vlucht naar China, worden we getroost door een stoel met extra veel beenruimte. Wat een luxe! Zoals altijd is het eten bij China Southern Airlines prima en het schermpje voor ons heeft weer heel veel nieuwe films en series in de aanbieding. Vervelen is er niet bij.

Enorme vertrekhal van het vliegveld van Kanton

Op het vliegveld van Kanton moeten we bijna 13 uur wachten, ook dit keer staat de bus voor ons klaar om ons naar een prachtig, luxe hotel te brengen. De bedden zien er aanlokkelijk uit na onze korte nacht. Ik, Hanneke, maak tijd voor een interessante wandeling. Dit is een ander hotel dan 5 maanden geleden, het ligt aan de rand van de stad, wat resulteert in oud en nieuw vlak bij elkaar. Kleine groentetuintjes liggen pal naast een waanzinnig grote meubelboulevard. Op de markt in de volkswijk ligt het vlees buiten de koeling, spartelen levende vissen in het water op de toonbank en dragen vrouwen kinderen met een omslagdoek op de rug. Bij het buurtcafé spelen mannen kaart om geld. Op de brede wegen langs de wijk raast het verkeer langs. Wat een tegenstellingen! Het giet hier van de regen, dus even nog geen foto's.

Als de bus heeft ons teruggebracht, hebben we nog tijd om het reusachtige vliegveld van Kanton te bekijken. De vorige keren zagen we alleen de internationale vertrekhal. Nu lopen we rond in de gigantisch grote vertrekhal voor binnenlandse vluchten. En wat een mensen! Blijkbaar kunnen veel Chinezen zich een vliegreis veroorloven. Op de onderste verdieping is het erg gezellig met restaurantjes en winkeltjes, typisch Chinees. We eten een lekkere maaltijd zodat we er in het vliegtuig weer tegen kunnen.

De Pélagie op het droge

Ook de vlucht naar Brisbane is heel comfortabel; om 11:30 uur staan we naast de Pélagie. Daar wordt hard gewerkt. We komen net op tijd om te zien dat ons nieuwe elektrische toilet aan de verkeerde kant is gemonteerd. Dat wordt nog even snel veranderd, want onze te waterlating staat al gepland voor de volgende ochtend. De lagers van de roeren hebben we ook laten vervangen, dat was na 11 jaar hard nodig; ze waren behoorlijk versleten! De roeren worden er op het laatste moment weer in gehangen; daarvoor moet de hele Pélagie omhoog. Met veel inzet van iedereen, dobberen we inderdaad vrijdagmiddag weer in het water; heerlijk!  Nog niet alles is klaar, met name de bevestiging van onze nieuwe trampoline is nog niet zo eenvoudig. Zelf moeten we ook nog een aantal klussen doen, natuurlijk schoonmaken maar ook de watermaker weer activeren en onze versleten sloten vervangen.

De roeren worden weer onder de Pélagie gehangen en de antifouling nog even bijgewerkt 

De werf heeft een auto voor hun klanten: dat is handig boodschappen doen. In de winkel worden we opgeschrikt door een roffelend geluid op het dak: het regent dat het giet!! Niet zo heel verwonderlijk, de winter is hier de regentijd.  De auto moet op tijd terug zijn, de bui afwachten is geen optie. Gelukkig komen we zonder ongelukken, maar wel kletsnat, op tijd bij de werf aan. Nu zitten we dan ook met lange broek en truien binnen; het is hier nu niet meer zo warm en ‘s avonds is het al om 17:30 uur donker.

Dinsdagochtend wordt de laatste klus geklaard, daarna willen we zo snel mogelijk vertrekken naar de Whitsundays, volgens alle Australiërs die we tegengekomen het mooiste zeilgebied van hun land.