Uitzicht over de Whitsundays |
Zaterdag ochtend schijnt zowaar de zon!. Met Peltje gaan we naar het strand van het resort. Het wandelpad loopt helemaal rond het eiland met aan de andere kant prachtige uitzichten.
Er zijn veel mooie vlinders en paddenstoelen. Het is hier herfst ook al is de temperatuur overdag zo’n 25°. ‘s Avonds koelt het wel behoorlijk af; we zitten binnen met een trui een lange broek aan.
Wandelen op Long eiland |
Het is lekker om weer even goed te bewegen. Het ijsje in het resort smaakt prima, we voelen ons even ook een luxetoerist. Het is hier laagseizoen; toch zijn hier nog redelijk veel gasten. De ferry van het vasteland legt wel zes keer per dag aan, meestal met bezoekende en vertrekkende gasten.
Voor anker in de baai in de baai bij Long Eiland, voor het resort |
Zondag wordt het weer tijd voor een “nieuw behangetje”. Met harde wind varen we dit keer aan de wind naar de “zaagmolen baai”. Deze ankerplaats is verrassend goed beschut: wat een rust op de Pélagie nu de harde wind niet meer constant door de verstaging giert.
Onderweg met veel regen en wind |
Op het strand in deze baai werden rond 1890 de hoge pijnbomen met de hand gehakt en tot planken verwerkt met de hulp van een door waterkracht aangedreven zaagmolen en natuurlijk veel mens- en dierkracht.
Hard werken rond 1890 in Zaagmolen Baai |
Met dit kwalitatief goede hout werden de huizen een het naburige stadje Townsville gebouwd. Wat een warme, zware klus moet dat zijn geweest in dit dichte bos!
Anderhalve meter grote Goanna's op zoek naar afval van de kampeerders |
Hier zijn wel twee wandelpaden! ‘s Middags lopen we langs de kust naar het volgende strandje. Daar is ook de kampeerplaats, nu ongebruikt. Anderhalve meter Goanna’s, een soort grote varaan, zijn op zoek naar afval; bang voor mensen zijn ze nauwelijks.
Op de terugweg van de wandeling zien we de “Tropical Cat” liggen, van hen kregen we de verse vis een paar dagen geleden. Natuurlijk zeggen we ze even goedendag en drinken een glaasje; gezellig!
Bij de waterval |
Vanochtend is de tweede wandeling aan de beurt: helemaal naar boven naar een prachtig uitzichtpunt. Het is een steile klim langs een riviertje dat we twee keer over moeten steken. De waterval stort zich naar beneden met donderend geraas; het heeft immers veel geregend de laatste tijd.
Uitzicht op Hamilton |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten