Rotstekeningen van de Aboriginals in Kakadu NP |
Ons huurautootje moeten we goed gebruiken; er zijn veel tochtjes en boodschappen te doen; aan verhalen schrijven voor deze website kom ik niet toe; ‘s avonds ben ik gewoon te moe. Nu moet het er echt van komen!
De drie dagen in het Kakadu Nationale Park (NP) zijn een belevenis. Gelukkig komen we er heelhuids, onderweg maakt Nils met de auto een zwieper over de weg; hij kan maar net een emoe ontwijken, die vlak achter ons de weg over rent!
Kraanvogels langs de kant van de weg |
Vlak na de ingang van het park staan er vogels langs de weg, we rijden toch maar terug om te kijken. Het blijken kraanvogels te zijn. Statig stappen ze om elkaar heen en maken zelfs een paar bals-passen; indrukwekkend.
Naast schitterende natuur, veel vogels en prachtige uitzichten, zijn hier ook heel oude en meer recente rotstekeningen van de Aboriginals te zien. Dit volk woont al ruim 60.000 jaar hier in Australië als jagers en verzamelaars in het stenen tijdperk met een eigen cultuur; de oudste rituele begraafplaats ter wereld is in Australië blootgelegd, 45.000 jaar oud! Ze woonden een deel van het jaar in grotten en onder overhangende rotsen in het huidige Kakadu NP. De wanden werden gebruikt om verhalen vast te leggen en als schoolbord voor de jeugd. Deze tekeningen, hier vanaf 20.000 jaar oud, zijn nog steeds te zien.
Bliksemman rechts en zijn zuster, links, waarmee hij incest pleegde |
We luisteren naar een enthousiast relaas over opgravingen die in een van de grotten zijn gedaan. Wat in de verschillende aardlagen werd gevonden, kon door de huidige bewoners worden verklaard, immers hun gesproken overleveringen gaan duizenden jaren terug. In de trant van: “Ja, dit is een steen waarvan je pijlpunten kunt maken. Om deze steensoort te vinden moet je 150 km naar het zuidwesten lopen, of ruilen”. In deze opgraving zijn de klimaatsveranderingen die zich de afgelopen 20.000 jaar hebben voorgedaan, prachtig teruggevonden, in de vorm van de planten en dieren die in de grot werden gegeten.
Overigens, de ouderen van de huidige Aboriginal stam hebben hun toestemming voor deze opgraving gegeven op voorwaarde dat alles exact weer werd terug gestopt in de grond zoals het is gevonden.
Aboriginal gids |
Het interessante Aboriginal culturele centrum geeft een goed inzicht in hun cultuur en manier van leven. Het is opvallend dat harmonie met de natuur en het eigen volk heel belangrijk is. Iedere Aboriginalgroep heeft de zorg en de verantwoordelijkheid voor een stuk land en “zorgt” voor de dieren die daar leven. In Arnhemland, ten oosten van Kakadu NP aan de andere kant van de rivier, wonen nog ongeveer 10.000 Aboriginals op min of meer de traditionele manier. Nu gaan de kinderen er wel naar school, ook in Arnhemland, zowel naar een “Europese” als naar een “Aboriginal” school. Het valt ons op dat we in het park weinig Aboriginals zien. Zelfs in de supermarkt zitten westerse mensen achter de kassa. Twee keer treffen we een Aboriginal gids; beide keren zijn we niet onder de indruk. Deze mensen hebben een bescheiden uitstraling en praten met zachte stem. Niet de beste eigenschappen voor een gids!
Wandelen in de "Wetlands" van het Kakadu NP |
Gezien de grote afstand vanaf Darwin blijven de twee nachtjes in het park slapen in een eenvoudig huisje met een eigen keuken en buiten natuurlijk op zijn Australisch een barbecue. Daar roosteren we de tweede avond ons vlees; erg gezellig en lekker. Het is heel speciaal als tegen zonsondergang duizenden grote vleermuizen over ons heenvliegen op zoek naar voedsel! Een uil zit in een boom vlakbij; we zijn tenslotte in een park.
BBQ met Anya |
We maken prachtige wandelingen, bij voorkeur aan het
begin en aan het einde van de dag; het is hier behoorlijk warm. Naast de tekeningen,
Rock Art zeggen de Australiërs, en schitterende rode rotsen, zijn er heel veel
vogels te bewonderen, o.a. de zwarthalsooievaar met zijn glinsterende groenzwarte
hals.
Zwarthalsooievaar
Ook eenden, ganzen, aalscholvers en reigers zijn er in grote aantallen. De
laatste middag doen we een boottocht over een rivier net buiten het Kakadu
park. Hier worden de krokodillen gevoerd met buffelvlees. Ze komen met hun
grote bek vol tanden hoog uit het water vlak naast ons kleine bootje. Best wel
eng en indrukwekkend! Ook de roofvogels worden niet vergeten; ze hebben geleerd
op het roepen van de gids naar vlees te duiken; een mooi gezicht.
Zwarthalsooievaar
Vlak bij de krokodillen. . . |
Deze lust wel een hapje buffel-vlees |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten