Nog meer dieren
Een uurtje rijden rijden ten zuiden van Darwin ligt het Northern Territory Wildpark. Zondag 20 juli rijden we erheen. Het is ruim opgezet; in het park zijn de verschillende habitats van deze Australische deelstaat, de Northern Territory, aangelegd en zijn de daar voorkomende planten en dieren te zien. We zijn vooral onder de indruk van de vele prachtige vogels die we nu op ons gemak kunnen bewonderen, al wandelend door het bos kun je ze wel horen maar nauwelijks zien.
 |
| IJsvogeltje |
In een heel grote kooi om een stuk bos heen zijn wel 15 verschillende soorten bij elkaar gebracht die daar rustig rondvliegen. Om een uur komt de gids ze voederen en vertelt veel over de gewoontes. Hij neemt ook een bos-valkje mee die een paar keer heen en weer vliegt en natuurlijk dan wat te eten krijgt. Na afloop van de show blijven we nog een tijdje zitten om alle vogels nog beter te bekijken en eten zelf ons boterhammetje op.
 |
| Baramundi |
Ook het aquarium met de lokale vissen is prachtig en informatief. Van de “baramundi” hadden we al veel gehoord, hij staat in de rotstekeningen van de aboriginals en er wordt enthousiast op gevist door sportvissers hier. Nu zien de we soort in het echt: een anderhalve meter grote karpersoort, indrukwekkend.
 |
| Kerkuil |
Het meest zijn we onder de indruk van de roofvogelshow. De gids vertelt een verhaal en dan komt “zomaar” de vogel waar ze het over heeft aanvliegen! En na een aantal keren heen en weer vliegen en natuurlijk verschillende hapjes vlees van de gids, vliegen de vogels gewoon weer terug en komt even later de volgende. Heel erg leuk.
 |
| De Zwarte Wouw gebruikt een steen om een namaak emoe-ei kapot te krijgen |
We zien de “Black Kite”, of Zwarte Wouw in het Nederlands, die we heel vaak boven de wegen hebben zien vliegen, maar nu van heel dichtbij. Hij of zij verandert enorm snel van richting als de gids half naast hem een stukje vlees in de lucht gooit, wat een vliegkunst! Eén maal heeft geleerd een emoe-ei met een steen kapot te slaan, zoals ze dat ook in de natuur doen. Natuurlijk zijn er verschillende soorten papegaaien en de zwarthals-ooievaar vliegt statig langs en landt heel zelfbewust vlak voor onze neus; prachtig.
 |
| Visarend |
Een visarend laat zijn fantastische duikkunst zien hij duikt naar een visje onder water. Na afloop vertelt de gids dat alle dieren “gevonden” of zijn in gevangenschap geboren zijn. Al deze dieren zijn niet in staat om in de natuur verder te leven. Ze hebben hun eigen omheinde vlieggebieden hier in het park.
 |
| Na afloop mogen we even de vogels aaien |
Mast-perikelen
Sinds Lizard eiland is onze mast gaan kraken en het lijkt wel steeds erger te worden. Het klinkt hartstikke eng, is er iets structureels aan de hand? We denken dat de fokkestag wat strakker moet en halen het zeil er vast af. Dinsdag komt eindelijk een rigger (iemand die verstand heeft van verstagingen) kijken; eerder kon niet, iedereen heeft natuurlijk werk aan zijn boot te doen in voorbereiding op de oversteek naar Indonesië. Paul kijkt naar alle stagen en ook naar de driehoek die de beide “benen” van de Pélagie fixeert. Die is drie maanden geleden opnieuw vastgezet in verband met een reparatie. Er zit teveel speling in deze driehoek. Dat is vrij snel verholpen door de grote schroeven aan te draaien. Als we goed naar de fok kijken zien we dat van de drie schroeven waarmee alles vast zit er twee weg zijn en de derde verbogen, waarschijnlijk door de speling in de driehoek! Gelukkig is er nog tijd om nieuwe schroeven te bestellen en nu vlak voor onze oversteek naar Indonesië is alles nu weer in orde. We zijn weer door het oog van de naald gekropen, stel je voor dat je fok er zomaar afvalt en dat natuurlijk in harde wind.
 |
| Nils zet de Pélagie in feesttooi |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten