Onderweg naar Darwin

Bij het ronden van het uiterste Noord Oost puntje van Australië, Cape York, kan er in de nauwe passages veel stroming staan; immers al het water van de Pacific moet door de nauwe Torres Straat met de getijden mee naar de Indische oceaan. We komen er niet helemaal achter wanneer we er nu het beste doorheen kunnen varen. Wel zegt onze pilot dat er een prima ankerplaats is bij "Turtle Bay" om het juiste moment af te wachten. Vrijdagochtend vroeg draaien we na een onstuimige zeiltocht door de rest van het groot Barriere rif deze baai binnen om er voor een paar uur voor anker te gaan. We denken te weten dat in het begin van de middag het beste moment is om door "Albany Passage" te varen. Op het moment dat we ons anker willen uitgooien worden we opgeroepen via de marifoon: de bewoners van de parelboerderij naast ons vertellen ons dat dit geen goede ankerplek is. Op mijn vraag zeggen ze dat we best wel meteen kunnen doorvaren naar de Albany Straat. Op dat moment vertrekken nog twee zeilschepen uit de baai om Cape York te ronden. We gaan maar meteen achter ze aan. 

Door de Albany Straat

Helaas is de Pélagie sneller en varen we dus als eerste de vrije nauwe doorgang binnen. Het waait stevig; gelukkig hebben we voldoende gereefd om de Pélagie in alle omstandigheden goed in de hand te kunnen houden; spannend is het wel! Zoals altijd blijkt de straat breder te zijn dan je in eerste instantie denkt. De wind is pal van achteren we kunnen er zo doorheen zeilen. De ene knoop stroom die de tegen hebben is geen enkel probleem als de Pélagie 6-7 knopen vaart. We genieten van de uitzichten door deze smalle doorgang, leuk.

Een prachtige makreel aan de haak!

Er zijn hier nog wat ankerplaatsen, maar we hebben besloten meteen door te varen naar Darwin, nog 750 mijl.
Tot nu toe is het een heerlijke ontspannen zeiltocht. De zon schijnt, de zee is blauw en de wind is niet al te hard, dus we kunnen lekker slapen. Het nadeel is dat we niet zo snel gaan, gisteren hebben we voor het eerst sinds bijna een jaar ons grote lichtweer zeil, de halve winder, weer eens gehesen. Het is bijna volle maan, de nachten zijn verre van donker. Om de dag staat er vis op het menu; vlak voor Cape York hebben we een heerlijke grote makreel gevangen. De andere dag eten we kip of gehakt uit ons diepvriesje. Het vers gebakken brood is een traktatie en ook de yoghurt maken we zelf van melkpoeder.
De rustige zee geeft ons tijd om lekker te lezen, foto's uit te zoeken en aan ons fotoboek te werken en lekker te lezen: onze voorraad elektronische boeken is nog groot. Met onze korte golf radio houden we contact met het thuisfront: de uitslagenservice van Rianne en Fulko houdt ons uitstekend op de hoogte van de verrichtingen van het Nederlands elftal.
Druk is het hier niet, tenminste niet op het water; we hebben in al die dagen pas twee schepen gezien. Het is wel druk in de lucht, de Australische kustwacht is al twee keer met een klein vliegtuigje overgevlogen en heeft, via de marifoon, onze scheepsnaam en bestemming gevraagd. Die houden hier alles goed in de gaten.
Nog twee nachtjes zeilen, dan verwachten we in Darwin aan te komen.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com