donderdag 31 juli 2014

Terugkijken op 6 maanden Australië


De start van de Indonesië Rally in Darwin; leuk met zoveel boten tegelijk!

Als we uit Darwin wegzeilen, kijken we terug op een prachtige, interessante tijd in Australië. Het is een bijzonder continent met veel ruimte en vooral heel vriendelijke mensen, die je zo gemakkelijk bij hen thuis uitnodigen. De natuur is prachtig met veel bijzondere Nationale parken, met prima picknickplaatsen en mooie wandelpaden. Alles ligt wel ver uit elkaar. Voor zeilers die normaal gesproken geen vervoer hebben, is Australië niet het meest gemakkelijke land. Met uitzondering van Sydney en Brisbane is er nauwelijks openbaar vervoer, een auto huren is vaak noodzakelijk. Het wegennet is uitstekend, tenminste aan de kust. In het binnenland is veel onverhard en is eigenlijk een 4-wiel aangedreven auto nodig, die wij niet hebben gehuurd. Het zeilen was even wennen, immers buiten het gebied waar de passaat waait, is de wind variabel en kun je dus niet zomaar de kant op zeilen die je wilt. En dan natuurlijk de zandbanken voor de rivieren, een ervaring op zich en dan is het fijn dat een catamaran niet zo diep steekt.

Australië is wel een bureaucratische land, je moet je echt aan de regels houden, overal staan waarschuwingsborden voor je eigen veiligheid, op overtredingen staan strenge boetes, als we de borden en onze Australische vrienden mogen geloven.

Daar staat tegenover dat wij onze pepper-spray, in beslag genomen in Bundaberg in oktober 2013, afgelopen week netjes van de douane terug hebben gekregen; natuurlijk pas op het laatste moment, een uurtje voordat we vertrokken. Je kunt hier betaalde belasting terug krijgen binnen strenge regels; je moet minimaal 300 Australische dollars bij dezelfde winkel hebben besteed. Dat geldt ook voor wijn, wat we niet wisten; die bonnetjes hadden we helaas al weggegooid.

Voor ons was Sydney een hoogtepunt, vooral het vuurwerk in de haven bij oudjaar. Met Mariette en Kees hebben we schitterende wandelingen gemaakt, vooral in de “Blue Montains”. Het zeilen in de WhitSundays was leuk, ondanks het vaak slechte weer, maar haalde het toch niet bij de prachtige eilanden in de Pacific. Ons uitstapje met Ingrid en Sjoerd naar het Groot Barriere Rif was een heel fantastische, aparte ervaring, vooral toen we eenmaal goed voor anker lagen en het weer zo bleek mee te werken. Het was genieten daar aan de rand van het rif: zo veel vissen en schitterende kleuren koraal in kristalhelder water, op een plek waar niemand komt.

De Pélagie met haar Genaker, gefotografeerd vanaf de Giggles

Ons volgende avontuur gaat beginnen: Indonesië. We doen met de Sial Indonesië Rally mee omdat de organisatie ons veel papieren rompslomp uit handen neemt, er een interessant programma voor ons wordt georganiseerd en natuurlijk om andere zeilers te ontmoeten. Altijd leuk om met gelijkgestemde mensen op te trekken. We zullen zien hoe het uitpakt. Nu op de avond van de derde zeildag zien we West Timor al in de verte liggen. Het was een gemakkelijke, rustige zeiltocht, waarbij af en toe de motor heeft geholpen. Morgen, woensdag 30 juli, denken we in Kupang aan te komen.

Eenmaal in Kupang gebeurt er zoveel, dat we pas twee dagen later er toe komen dit bericht te plaatsen. Dus snel meer over deze levendige stad.

Geen opmerkingen: