Yogyakarta, prachtige drukke stad

Het wapen van de Sultan van Yogyakarta, Nederlands glas-in-lood op de achtergrond

Als we op zaterdag 1 november uitgezwommen zijn in het kleine zwembadje van ons hotel in Yogyakarta, gaan we eerst de kleermaker opzoeken. Als aandenken aan de Indonesië rally willen we een van de prachtige omslagdoeken die we hebben gekregen in de afgelopen maanden gebruiken als rand voor een blouse/jasje voor zowel Nils als voor mij. Hier in Yogyakarta hebben we twee dagen om dat te doen, dus meteen aan de slag. Een eenvoudig model kan de kleermaker wel doen in twee dagen, maar de effen stof die ik in gedachten had, moet ergens anders worden gekocht. De kleermaker spreekt vrijwel geen Engels, gelukkig heeft hij op zijn telefoon een klein vertaal-programmaatje waarmee we communiceren, naast onze handen en voeten natuurlijk.

Ontbijt in ons hotel; op de achtergrond ons zitje voor de kamer

Gewapend met dat een adres willen we een "ojek" zoeken, maar dat lukt niet. Dan maar met een riksja, een fietstaxi. Wij tweeën zijn te zwaar voor het kleine mannetje dat de riksja moet voort trappen, dat willen we hem niet aan doen; ik ga alleen op avontuur. Met wat vragen en hulp van omstanders, iedereen is hier altijd heel vriendelijk, lukt het prima. Drie kwartier later ben ik terug en gaat kleermaker aan het werk.

Op het einde van de middag gaan we de stad verkennen. Op het kaartje van het hotel lijkt het of het Kraton, het paleis van de sultan van Yogyakarta, vlakbij is. Dat valt tegen, de afstanden zijn groot. In de grotere straten is het loeidruk: enkele bus, een paar auto's en honderden brommers flitsen voorbij. Ook wurmen paard en wagen, fiets taxi’s en driewielers met veel lading zich door het drukke verkeer heen. In het Kraton is het gelukkig rustiger. Het Kraton is een stad binnen de stad, helemaal ommuurd met in het centrum het paleis van de sultan, waar hij nog steeds woont. De huidige sultan is ook de plaatsvervangend gouverneur van de stad, volgens onze gids van de volgende dag niet gekozen; dat is traditie.

Zo tegen de avond rennen kinderen over straat, zitten mensen gezellig buiten te praten en speelt de jeugd een partijtje volleybal. Op het grote grasveld bij de ingang van het Kraton staan twee grote oude waringin bomen. Vroeger wachtte daar het gewone volk dagen lang om een gunst van de sultan te vragen. Nu is er een kermis en zijn er eindeloos veel eettentjes, gezellig.

Grote ontvangsthal zónder muren in het Kraton

De volgende dag gaan we met een riksja met motor naar het kraton. Bij de ingang staan hele schoolklassen. Het paleis stamt uit de 18-de eeuw, met duidelijk Nederlandse invloeden, zoals glas in lood. Het is vooral gróót, met een prachtige ontvangsthal zonder muren, goed voor de ventilatie. Er zijn eindeloos veel cadeau’s te zien die de sultan van allerlei staatshoofden heeft gekregen. Helaas ligt op de meest mooie spullen een laag stof.

Gamalan orkest

Bij de entree hoort ook een gamelan concert met een traditionele dans. De muziek lijkt op die van Bali, maar is trager en melodieuzer.

Mijn voetmuis is kapot! Zonder voetmuis is computer werk en foto’s uitzoeken voor mij een probleem, dus ga ik op stap. De computerwinkel naast de kleermaker doet geen reparaties, maar weet wel waar ik naar toe moet. Samen met de vriendelijk riksja bestuurder en omstanders komen we uiteindelijk in een klein rommelig hokje, waar allerlei computer onderdelen door elkaar liggen. Gelukkig spreekt een van beide aanwezigen Engels. De stekkers gaan open en ja hoor, er zit een draadje los. De soldeerbout komt tevoorschijn en 10 minuten later werkt mijn voetmuis weer. Wat een opluchting!

De Prambnan tempels bij avond

‘s Avonds gaan we naar het traditionele Ramanaya ballet bij de Prambanan tempel. Het tempelcomplex is schitterend verlicht, de volle maan flonkert erboven. 

De dansers van het Ramanaya ballet

Het ballet is genieten, het gamelan orkest speelt meeslepend, de kostuums zijn oogverblindend, de uitleg op de beamer er naast verhelderend. De dansers hebben humor; de personen die ze uitbeelden komen echt tot leven.

De grootste tempel, die van Shiva

De volgende dag bekijken we de Prambanan tempels uitgebreid. Ze zijn ongeveer 50 jaar na de Borobudur gebouwd, rond 850 na Chr. Ook dit complex staat op de Unesco erfgoed lijst en is prachtig gerestaureerd. Rond 1930 groeiden er nog bomen op! De reliëfs zijn prachtig en erg levensecht; we herkennen het verhaal van Ramanaya van het ballet van de vorige avond. In de Plaosan tempel groep zijn vooral de grote beelden van de poortwachters indrukwekkend.

Relief Prambanam tempel

Poortwachter, er isnog veel te restaureren

’s Middags genieten we van het internet en zwembad van ons hotel en halen onze nieuwe jasjes op. De volgende ochtend, 8 november, vliegen we terug naar Singapore. Onze agent zorgt voor de juiste papieren, nog een keer 150 Singapore $, en dan kunnen we zondag 9 november vertrekken naar Maleisië. Daar begint de dag erna ons volgende avontuur, de Maleisië Rally.